به گزارش خبرگزاری ایمنا، در روزهایی که سینمای کودک و نوجوان با چالش‌هایی جدی در حوزه تولید و اکران روبه‌رو است، سی‌وهفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان در نصف جهان کلید خورده است تا رونق‌بخش سینمای ویژه این نسل باشد.
نخستین گردهمایی فیلم‌سازان نوجوان در اصفهان نیز بارقه‌ای از امید را در دل فعالان این عرصه روشن کرده است؛ این روزها خانه مشروطیت، این بنای تاریخی و فرهنگی، میزبان نوجوانانی شده که با شور و انگیزه، گام در مسیر فیلم‌سازی گذاشته‌اند؛ نسلی که نه‌تنها مخاطب آینده سینماست، بلکه خالق آن نیز خواهد بود.
حمایت نهادی از استعدادهای نوپا
کمال حیدری، مدیر اجرایی سی‌وهفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان اصفهان در حاشیه این رویداد با تاکید بر اهمیت تربیت نسل آینده فیلم‌سازان اظهار کرد: در این گردهمایی، میزبان نوجوانانی هستیم که در سال‌های اخیر در المپیادهای فیلم‌سازی خوش درخشیده‌اند و اکنون در آستانه جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، بار دیگر گرد هم آمده‌اند تا فصل تازه‌ای از فعالیت‌های هنری را رقم بزنند.
وی افزود: هدف اصلی این برنامه، فراهم‌سازی بستری شفاف برای شکوفایی استعدادهای نوجوانان در عرصه فیلم‌سازی است، این نوجوانان، سرمایه‌های فرهنگی شهر هستند و وظیفه ماست که با حمایت‌های هدفمند، زمینه ظهور فیلم‌سازان برجسته فردا را فراهم کنیم.
مدیر اجرایی سی‌وهفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان اصفهان با اشاره به انرژی و انگیزه بالای شرکت‌کنندگان گفت: در بازدید از گروه‌ها، شور و نشاط نوجوانان مشهود بود، آن‌ها با عشق و پشتکار مشغول فعالیت‌اند و این روحیه، نویدبخش آینده‌ای روشن برای سینمای اصفهان و ایران است.
آموزش از سن طلایی؛ تجربه‌ای که نباید از دست برود
محسن جسور، کارگردان سینما و مدرس این گردهمایی با نگاهی تحلیلی به اهمیت سن نوجوانی در شکل‌گیری علاقه به سینما گفت: نوجوانی را نقطه صفر و صد می‌دانم؛ در این سن یا فرد عاشق سینما می‌شود یا مسیرش از آن جدا می‌ماند. اگر این جرقه در زمان مناسب زده شود، حتی اگر نوجوان وارد سینما نشود، به‌عنوان مخاطب حرفه‌ای با آن ارتباط خواهد داشت.
وی با اشاره به تجربه شخصی خود افزود: من از کلاس پنجم دبستان وارد دنیای تئاتر و تلویزیون شدم، اگر قرار بود در دانشگاه با هنر آشنا شوم، بخش بزرگی از تجربه‌ام را از دست می‌دادم. تفاوت میان کسی که از کودکی با هنر رشد می‌کند و کسی که در بزرگسالی وارد آن می‌شود، بسیار محسوس است.
جسور با اشاره به به چالش‌های سینمای کودک و نوجوان تصریح کرد: مشکل اصلی در ضعف اکران است. اگر این بخش از سینما تبلیغات و نمایش مناسبی داشته باشد، تولید و تربیت نیروی متخصص نیز جدی گرفته خواهد شد؛ روزگاری مردم برای فیلم‌های کودک صف می‌کشیدند، اما امروز آن شور و اشتیاق کمرنگ شده است.
وی گفت: تنها خواسته‌ام این است که نوجوانان پس از این دوره بتوانند فیلم کوتاه مستقلی بسازند؛ بدون وابستگی به بزرگ‌ترها، آموزش باید به‌گونه‌ای باشد که تجربه عملی تولید را در همین سن تجربه کنند و مسیر حرفه‌ای یا مخاطبی‌شدن برایشان هموار شود.
تجربه‌ای الهام‌بخش برای نوجوانان فیلم‌ساز
غزل رحیم‌زاده، دانش‌آموز ۱۷ ساله رشته کامپیوتر، با سابقه حضور در دو دوره المپیاد فیلم‌سازی، درباره تجربه‌اش در این گردهمایی گفت: فضای کار گروهی بسیار مثبت است. هیچ‌کس در گروه ما تنبلی نمی‌کند و همه با تمرکز و همکاری جلو می‌رویم. فیلمنامه را در همان روز اول با دقت کامل نوشتیم، در حالی‌که در دوره قبلی، دو روز صرف نگارش شد و در نهایت با عجله کار را جمع کردیم.
از تجربی تا انیمیشن؛ تغییر مسیر با جرقه‌ای هنری
کارین سرافراز، نوجوان ۱۶ ساله اهل کاشان، با اشاره به تأثیر جشنواره بر مسیر تحصیلی‌اش گفت: سال گذشته با فیلمی که برای جشنواره مدرسه‌مان ساخته بودم، به‌طور اتفاقی وارد المپیاد شدم و همین تجربه موجب شد رشته‌ام را از تجربی به انیمیشن تغییر دهم.
وی درباره فضای گردهمایی افزود: خانه مشروطیت محیطی صمیمی و دلنشین دارد. هیچ‌کس معذب نیست و همه با هم رفتار دوستانه دارند. مربی گروه ما، ارتباطی گرم و مهربانانه با بچه‌ها برقرار کرده‌اند و این موجب شده با آرامش و انگیزه کار کنیم.
سرافراز تأکید کرد: این گردهمایی برایم انگیزه‌ای بزرگ بوده و موجب شکل‌گیری ایده‌های تازه‌ای برای فیلم‌های آینده‌ام شده است.
صمیمیت، کلید پیشرفت در فیلم‌سازی
محمد حسام داوودی، نوجوان ۱۴ ساله و عضو گروه محسن جسور با اشاره به تجربه‌اش در دوره هفتم المپیاد گفت: کار گروهی و آشنایی با دوستان جدید، یکی از ارزشمندترین تجربه‌های این رویداد است. در چنین فضاهایی، میزان صمیمیت میان اعضا به‌طور مستقیم بر کیفیت کار تأثیر می‌گذارد.