خبرورزشی: پرسپولیس همچنان نمی‌برد و صدای اعتراض برخی از هواداران این تیم در استادیوم هر هفته شنیده می‌شود. صدایی که محمد مایلی کهن اعتقاد دارد بخشی از آن کاملاً هماهنگ شده و با نیت قبلی است.
در مورد وضعیت پرسپولیس و شرایط کنونی فوتبال کشور با حاجی مایلی همکلام شدیم:
وقتی در مورد پرسپولیس از من سوال می‌پرسید دلم می‌خواهد این پرسش را از شما بپرسم که وضعیت منچستر یونایتد طی چند سال اخیر چگونه بوده است؟ تیمی با آن همه ابهت و آن آکادمی بسیار پویا طی سالیان اخیر و به ویژه سه سال گذشته اصلاً خوب نتیجه نگرفته و مشمول قاعده بی‌رحمی فوتبال شده است. این طبیعت فوتبال است و قاعدتاً پرسپولیس هم از چنین عده‌ای مستثنی تلقی نمی‌شود. من خودم نگران پرسپولیس و البته وحید هاشمیان هستم چون آقا وحید را هم به لحاظ فنی و هم از نظر اخلاقی فردی، بسیار خوب و جزو بهترین‌ها می‌دانم. ایشان در تیم ملی خیلی زحمت کشید و چیزی حدود ۲۰ سال هم در مجموع به عنوان بازیکن و مربی در فوتبال آلمان حضور داشته است. جایی که از هر نظر سرآمد است. چه در بعد نظم و دیسیپلین فوتبال گرفته و چه در بعد صنعت و تجارت.
مشکل وحید هاشمیان در پرسپولیس این است که این بنده خدا کاملاً حرفه‌ای است و از یک فوتبال و ساختار منظم وارد فوتبال ایران شده است. او گیر برخی آدم‌هایی افتاده که به نوعی باری به هر جهت زندگی می‌کنند. آدم‌هایی که دوست دارند پول خوب بگیرند اما حرفه‌ای زندگی نکنند. البته باید این حقیقت را هم پذیرفت که پرسپولیس برای لیگ بیست و پنجم خوب یارگیری نکرده است.
باور کنید وقتی برخی بازیکنان خارجی در فوتبال ایران را می‌بینم و آن را با استعدادهای موجود میان جوانان خودمان مقایسه می‌کنم، دلم می‌سوزد. شما همین دورسون را نگاه کنید، این آقا مگر برای پرسپولیس چه کار کرد که آن همه پول گرفت و حالا صحبت از غرامت گرفتنش هم مطرح شده است! به خدا استعدادهای ایرانی از کره مریخ نمی‌آیند و در همین مملکت هستند. مهدی مهدوی کیا و فرهاد مجیدی از کجا آمدند؟ علی موسوی، یحیی گل محمدی، داریوش یزدانی، سیروس دین محمدی و خداداد عزیزی مگر خارجی بودند؟ یک زمانی به من می‌گفتند تو ضد استقلال هستی ولی تعداد قابل ملاحظه همین بازیکنانی که نام بردم، بعداً پیراهن استقلال را بر تن کردند. خدا رحمت کند آقای ناصر حجازی را. خود ایشان در تابستان سال ۷۶ مصاحبه کرد و گفت شرایط استقلال خوب نیست و محمد مایلی کهن سرمربی تیم ملی حق دارد که از ما تعداد کمی را دعوت می‌کند.به خدا اگر به این استعدادها بها بدهیم، اوضاع فوتبال ایران خیلی بهتر می‌شود.
من کوچک‌ترین مشکلی با فعالیت قانونی دلال‌ها ندارم ولی دوباره تاکید می‌کنم «فعالیت قانونی» اگر قرار باشد آنها به دنبال کارهای فراقانونی باشند و پول بیشتری طلب کنند، مشکل درست می‌شود و باید بپذیریم که هیچ دلالی نمی‌تواند به تنهایی چنین کاری انجام بدهد بلکه حتماً پای مدیران هم وسط می‌آید. البته اگر مدیر واقعا توانا باشد، چنین اجازه‌ای را نمی‌دهد.
به عملکرد رضا درویش انتقاداتی دارم و معتقدم نه تنها ایشان بلکه جایگاه اکثریت قریب به اتفاق مدیران فوتبال ما، صندلی‌هایی نیست که هم اکنون در اختیار دارند اما در عین حال قاطعانه معتقدم انتقاداتی که از او و وحید هاشمیان در استادیوم‌ها می‌شود، دو بخش دارد. یک بخش منتقدانی هستند که از فرط هیجان دست به چنین کارهایی می‌زنند ولی یک بخش افرادی هستند که کاملاً حساب شده و با خط دهی علیه سرمربی و مدیرعامل پرسپولیس شعار می‌دهند.
من نمی‌دانم آقای پروین پشت پرده برای پرسپولیس تصمیم می‌گیرد یا نه ولی حتی اگر فرض را بر انجام چنین کاری بگذاریم، مگر علی آقا تازه به این فوتبال آمده و یا آدم کوچکی محسوب می‌شود؟ آیا آقای پروین در کنار آقای قلیچ خانی جزو بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران نبوده‌اند؟ اگر علی پروین بر فرض محال مشاوره بدهد، مگر بد است؟ اصلاً اگر او مشاوره ندهد چه کسی باید چنین کاری را انجام بدهد؟
ما در ایران چیزی به نام باشگاه نداریم. همین منچستر یونایتد را برای شما مثال زدم. وحید هاشمیان بنده خدا بعد از ۵ هفته حیا کن رها کن می‌شنود ولی آموریم با وجود نتایجی که گرفته، همچنان در منچستر یونایتد ماندگار است. این تفاوت نگاه هیجانی و حرفه‌ای را نشان می‌دهد.
دلم برای استقلال و هوادارانش هم می‌سوزد چون این تیم هم مال همین مملکت است و از پرسپولیس جدا نیست. به وحید هاشمیان می‌گویند حیا کن و رها کن ولی ریکاردو ساپینتو را بیشتر تحمل می‌کنند چون خارجی است.
به خدا من دشمن مدیران فدراسیون فوتبال نیستم و نمی‌خواهم صندلی هیچ کدام از آنها را بگیرم ولی قاطعانه می‌گویم چرا باید ۹ نفر برای شرکت در مراسم قرعه کشی تقاضای ویزای آمریکا بکنند؟ آقایان می‌گویند کلاس‌های توجیهی فیفا و... آقاجان! خودمان را گول نزنیم. برای قرعه کشی مرحله نهایی پیکارهای انتخابی جام جهانی ۹۸ فرانسه، کاروان ایران در سوئیس شامل دو نفر بود. من و مرحوم مصطفوی. در همان زمان هم فیفا وجود داشت و برگزاری جام جهانی از قواعد خاصی پیروی می‌کرد.
ترجیح می‌دهم در مصاحبه‌هایم کمتر اسم افراد را بیاورم چون همانطور که گفتم به خدا ما دشمن همدیگر نیستیم و دلم می‌خواهد فوتبال این مملکت پیشرفت کند. اتفاقا چند وقت قبل یکی از افرادی که عملکردش را مورد انتقاد قرار داده بودم، در یک مراسمی به سمتم آمد و سلام علیک کرد. باور کنید این منتقد من را شرمنده کرد به طوری که با پسرم حرف زدم و گفتم باید بروم و از او دلجویی کنم. به خدا اگر حرفی می‌زنم، فقط به خاطر این است که دلم می‌خواهد مملکتم همیشه در اوج باشد. شما ببینید با وجود این همه مشکلات اقتصادی، مردم چقدر از پیروزی‌های تیم ملی کشتی آزاد و فرنگی خوشحال شدند. ورزش واقعاً به مردم انگیزه می‌دهد.