به گزارش خبرگزاری تسنیم از یاسوج، خبر احتمال انحلال سازمان امور عشایر کشور، موجی از نگرانی را میان فعالان حوزه تولید و جامعه عشایری ایجاد کرده است، تصمیمی که اگر بدون تدبیر و نگاه کارشناسی عملی شود، نه تنها گرهی از مشکلات اداری باز نخواهد کرد، بلکه آسیب‌های جدی بر تولید ملی و حیات اجتماعی عشایر وارد می‌سازد که در این راستا سید خداداد اجتهادی، از اعضای سازمان جهاد سازندگی، جهاد کشاورزی و امور عشایر، در یاداشتی برای تسنیم آورده است که انحلال سازمان امور عشایر در واقع تکرار خطای تاریخی حذف جهاد سازندگی است و همان‌گونه که انحلال جهاد سازندگی سال‌ها آثار منفی خود را بر مناطق محروم و تولید کشور برجای گذاشت، در صورت اجرای این تصمیم دولت، باید شاهد تکرار تاریخ باشیم.

در این یاداشت آمده است:

این روزها خبر انحلال سازمان امور عشایر، جامعه عشایری و کارشناسان حوزه تولید و توسعه روستایی را بهت‌زده کرده است، تصمیمی که بیش از آنکه بوی چابک‌سازی بدهد، نگرانی از ضربه به ریشه‌های تولید ملی را زنده کرده، و در واقع  تصمیمی شتابزده بوده که یادآور تجربه تلخ حذف و ادغام جهاد سازندگی است.

عشایر اگرچه کمتر از دو درصد جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند، اما ستون‌های اصلی اقتصاد مقاومتی و تولید ملی به شمار می‌روند و نقش آنان در تولید مواد لبنی، پروتئینی، پشم، پوست و چرم  که مواد اولیه بسیاری از صنایع کشور است، بر هیچ‌کس پوشیده نیست.

از سوی دیگر، حضور دائمی عشایر در ییلاق و قشلاق، مراتع و مرزها، آنان را به حافظان خاموش محیط زیست و امنیت ملی بدل کرده است و با این وجود تصمیم به انحلال سازمانی که مستقیماً به مسائل و نیازهای این جامعه می‌پردازد، عملاً بی‌توجهی به یکی از پایدارترین و مولدترین بخش‌های کشور است.

بی‌پناه شدن عشایر در برابر مشکلات ساختاری، کاهش تولید ملی، تشدید مهاجرت و حاشیه‌نشینی، تخریب منابع طبیعی و ضربه به اقتصاد مقاومتی از پیامدهای احتمالی حذف سازمان امور عشایر خواهد بود و نباید فراموش کرد که بسیاری از مسائل مربوط به کوچ، دامداری، بیمه و آموزش عشایر تخصصی است و بدون سازمان متولی، این قشر در پیچ‌وخم اداری دستگاه‌های مختلف سرگردان خواهد شد و هرگونه خلل در حمایت از عشایر، مستقیماً بر تولید گوشت، لبنیات و سایر محصولات دامی اثر گذاشته و امنیت غذایی کشور را تهدید می‌کند.

در صورت حذف سازمان امور عشایر به دلیل نبود حمایت کافی، عشایر ناچار به ترک کوچ‌نشینی و مهاجرت به حاشیه شهرها می‌شوند که این پدیده‌ هم آسیب اجتماعی به همراه دارد و هم ظرفیت‌های تولیدی را نابود می‌سازد و همچنین نادیده گرفتن عشایر به معنای تضعیف یکی از اصلی‌ترین پایه‌های تولید داخلی، خودکفایی و مقاومت اقتصادی کشور است.

جامعه مولد و کم توقع عشایر خود بهترین حافظ مراتع و جنگل‌ها هستند و حذف سازمان متولی، باعث بی‌برنامگی در کوچ و چرای دام شده و تعادل اکوسیستم طبیعی را به خطر می‌اندازد.

همان‌طور که حذف جهاد سازندگی، مناطق محروم را سال‌ها از خدمات‌رسانی محروم کرد، حذف سازمان امور عشایر نیز می‌تواند پیامدهایی جبران‌ناپذیر بر تولید و امنیت غذایی کشور بر جای گذارد و بنده بیش از سه دهه تجربه فعالیت در جهاد سازندگی، جهاد کشاورزی و سازمان امور عشایر، از نزدیک با مشکلات و ظرفیت‌های این قشر آشنا هستم و هشدار می‌دهم که انحلال یا تضعیف این سازمان، ضربه‌ای مهلک بر پیکره تولید ملی و حیات عشایری خواهد بود؛ ضربه‌ای که شاید جبران آن دیگر ممکن نباشد.

امروز بیش از هر زمان دیگر نیاز به تدبیر و نگاه کارشناسی در حوزه عشایر وجود دارد و تصمیم‌گیران باید بدانند که هر سیاستی که با بی‌توجهی به نقش عشایر در اقتصاد و امنیت کشور اتخاذ شود، نه چابک‌سازی بلکه چوب زدن بر پیکره تولید است و انتظار می‌رود مسئولان نظام این موضوع را با دقت و حساسیت ویژه مورد بررسی قرار دهند تا خطای تاریخی دیگری رقم نخورد.

اکنون بیش از هر زمان دیگری ضرورت دارد که مسئولان کشور با تدبیر، دقت کارشناسی و نگاه بلندمدت، از تصمیمات شتابزده پرهیز کنند و به جای حذف، با تقویت و اصلاح ساختار سازمان امور عشایر، راه را برای افزایش بهره‌وری، حمایت پایدار و نقش‌آفرینی بیشتر عشایر در توسعه ملی هموار سازند.

انتهای پیام/