به گزارش خبرگزاری ایمنا از ایلام، زمینی خاکی در حاشیه شهر ایلام محل بازی ساده و بی‌ادعا مردم و فوتبال تنها دل‌خوشی بچه‌ها بود؛ تماشاگرها بیشتر از بازیکن‌ها بودند؛ پدرها، برادرها و همسایه‌ها همه آمده بودند و سوت داور صدای شادی و زندگی بود، اما آن روز دقیقه ۵۵، همه‌چیز عوض شد.

زمستان سال ۱۳۶۵ سایه جنگ بر کشور گسترده شده بود و مردم ایلام یکی از استان‌های غربی کشور زیر شدیدترین بمباران‌های دشمن قرار داشتند، شاید اگر جای دیگری در دنیا بود آن سرزمین تخلیه می‌شد و مردمش به شهرها و کشورهای دیگر پناهنده می‌شدند، اما در دل کوه‌های سربه فلک کشیده زاگرس اوضاع به نحوی دیگر در جریان بود.

هر روز صدای گلوله و بمباران در جای جای این سرزمین به گوش می‌رسید، اما اوضاع زندگی عادی مردم در جریان بود، آن‌ها با شروع بمباران به کوه‌های اطراف می‌رفتند، در آنجا چادر می‌زدند و زندگی عادی را از سر می‌گرفتند و پس از مدتی به شهر و خانه‌های خود بازمی‌گشتند؛ این شجاع و غیرت در هیچ کجای دنیا دیده نمی‌شود، مردمی که حاضر به ترک سرزمین خود نشدند نه از توپ و تانک ترسیدند و نه بمباران‌های مداوم در اراده‌شان خللی وارد کرد.

آن روزها مردم برای حفظ روحیه هر کاری می‌کردند؛ در شهرستان چوار بخش‌دار و گروهی از جوانان این شهرستان تصمیم می‌گیرند مسابقه فوتبالی ترتیب دهند تا مردم چوار و ایلام اندکی از حال و هوا و اخبار جنگ دور شوند؛ ۲۳ بهمن و قرار مسابقه فوتبال گذاشته شد.

تیم فوتبال منتخب ایلام به چوار آمده بود و اعضای تیم منتظر شروع مسابقه بودند، خبر برگزاری مسابقه در روستاهای اطراف پیچیده بود و جوان‌ها و مردم برای دیدن مسابقه به کنار زمین آمده بودند، همه چیز مهیای شروع بازی است.

دو تیم فوتبال ایلام و چوار در برابر یکدیگر صف‌آرایی کردند و مسابقه با سوت داور آغاز شد، بازی با تشویق تماشگران ادامه پیدا کرد، تیم فوتبال منتخب ایلام موفق شد دو گل به تیم حریف بزند و نیمه نخست بازی با همین دو گل و به سود تیم منتخب جوانان ایلام به پایان رسید، تیم‌ها به کنار زمین می‌روند، تیم منتخب ایلام در فکر حفظ نتیجه است و تیم چوار در اندیشه گل زدن، هیچ‌کدام حتی تصور نمی‌کردند که این آخرین مسابقه زندگیشان باشد.

نیمه دوم بازی با تشویق تماشگران آغاز می‌شود، در همان آغاز نیمه دوم تیم منتخب چوار موفق می‌شود یکی از گل‌های خورده را با گل حسین هزاوه (بخشدار چوار و کاپیتان تیم منتخب چوار) جبران کند، شور و شوق جوانان به نهایت رسیده است و تماشاگران مشغول تشویق تیم محبوب خود هستند.

هنوز ده دقیقه از نیمه دوم بازی نگذشته بود که صدای هواپیماها به گوش رسید، بازیکنان و تماشاگران به آسمان نگاه کردند، آن‌ها با صدای هواپیما و بمباران بیگانه نیستند، دشمن دژخیم بارها سرزمینشان را با بی‌رحمی تمام مورد حمله قرار داده بود، برای همین به بازی ادامه می‌دهند، داور یک ضربه کُرنر به سود تیم ایلام می‌گیرد.

یکی از بازیکنان برای زدن کُرنر می رود و دیگران منتظر هستند که توپ به بالای دروازه برسد، همه چشم‌ها به توپ دوخته شده است که ناگهان آسمان تیره و تار شد، خلبان بی‌رحم و دژخیم که نتواسته بود به اهداف خود حمله کند تصمیم می‌گیرد بمب‌ها را بر سر جوانان و نوجوانان بی‌گناهی بریزد که مشغول بازی فوتبال هستند.

این بی‌رحمی و قساوت در هیچ‌کجای دنیا نظیر ندارد، بمب‌ها در کسری از ثانیه فرود می‌آید و سبزی زمین چمن با خون جوانان این مرز و بوم سراسر سرخ می‌شود، مردم چوار در خانه‌ها هستند و صدای بمباران را می‌شوند، سراسمیه به سوی زمین فوتبال می‌دوند، صحنه‌ای که می‌بینند دل هر انسان آزاده‌ای را به درد می‌آورد، در هر سوی زمین یک پیکر پاک افتاده است، بسیاری از زجوانان به شهادت رسیده و تعدادی دیگر نیز به شدت مجروح شده بودند.

مسابقه فوتبال منتخب چوار و ایلام دقیقه ۵۵ برای همیشه ناتمام می‌ماند تا سندی بر مظلومیت مردم استان ایلام شود؛ آسمان آبی چوار سیاه شد و زمین فوتبال که تا لحظاتی پیش شاهد شادی و شعف جوانانش بود، اکنون داغدار جوانان و نوجوانان بی گناه است، صدای شیون زنان و فریاد مردان فضا را پرکرده است، هواپیماهای رژیم بعث بی‌رحمانه بر سر جوانان این مرز و بوم آتش گشوده‌اند و آرزوهای جوانان و نوجوانان این دیار در کسری از ثانیه بر باد رفته است.

عروس زاگرس داغدار فرزندانش شد، جوانانی که آمده بودند تا نماد امید و زندگی برای جامعه‌ای باشند که در سایه جنگ زندگی می‌کرد، در خون خود غلطیدند و نامشان تا ابد در دل تاریخ ایران جاودانه شد؛ در این حادثه تلخ ۹ بازیکن، یک داور و پنج تماشاگر به شهادت رسیدند و ده‌ها نفر به درجه جانبازی نائل آمدند.

در این روز خونین تاریخی یونس تلوکی، مجتبی ناصری، علی نجات کرمی، علی عباسی، محمد کمالوندی، جهانگیر کاوه، عبدالرزاق مهدیه، سیدمحمد زارعی، حسین هزاوه (بازیکنان فوتبال از ۲ تیم ایلام و چوار)، حمیدرضا رضایتی (داور مسابقه)، مراد آذرخش، خلیل، سجاد و محمدجواد مظفری، امجد حیدری (تماشاگران مسابقه) به شهادت رسیدند و علی قیطاسی، رحمت محمود، الیاس گهرسودی، گل مرادفاضلی، فرمان فولادوند و سلمان کرد (بازیکنان فوتبال) مجروح و جانباز شدند.

حسین هزاوه (بخشدار وقت چوار، سرمربی و کاپیتان) صید محمد زارعی (مدافع و هافبک)، مجتبی ناصری (دروازه بان)، یونس تلوکی (هافبک) و علی عباسی (دفاع) شهدای تیم منتخب چوار و جهانگیر کاوه (مهاجم)، محمد کمالوند (مهاجم)، علی نجات کرمی (هافبک)، عبدالرزاق مهدیه (مهاجم) از شهدای تیم منتخب جوانان ایلام هستند.

داور شهید حمیدرضا رضایتی بود و مراد آذرخش، امجد حیدری، خلیل مظفری هشت ساله، محمد جواد مظفری هفت ساله و سجاد مظفری پنج ساله از تماشاگران شهید این مسابقه ناتمام بودند.

این حادثه سند مظلومیت جمهوری اسلامی ایران است

حجت‌الاسلام الله نور کریمی‌تبار، امام جمعه ایلام در مورد حادثه تلخ زمین فوتبال چوار به خبرنگار ایمنا می‌گوید: این حادثه تلخ یکی از جنایاتی است که در تاریخ جنگ‌های دنیا نظیری ندارد.

وی می‌افزاید: دشمنان و دژخیمان این جنایت را انجام دادند و به خلبانی که باید اهداف نظامی را هدف قرار دهد، دستور دادند تا روی نوجوانانی که مشغول ورزش فوتبال بودند، بمب بریزد.

امام جمعه ایلام عنوان می‌کند: آن زمان، این جوانان و نوجوانان در حال بازی فوتبال بودند و تصور نمی‌کردند که بازی به یک هدف برای یک خلبان بی‌رحم تبدیل شود.

حادثه زمین فوتبال چوار نشان داد که ادعاهای حقوق بشر و انسانیت نزد غرب و آمریکا شعاری بیش نیست

حجت‌الاسلام کریمی‌تبار خاطرنشان می‌کند: هواپیماها برای بمباران ایلام آمده بودند، اما زمانی که پدافند ما اجازه نداد تا بمب‌ها را روی اهداف اولیه بریزند، خلبان فرار و میدان فوتبال را به عنوان یک طعمه انتخاب کرد، این اقدام یک جنایت جنگی و نشان دهنده اوج خباثت رژیم بعث و صدام ملعون بود.

وی با اشاره به سخنان مقام معظم رهبری در مورد حادثه تلخ زمین فوتبال چوار می‎گوید: مقام معظم رهبری در مورد حادثه زمین فوتبال چوار فرمودند «این حادثه سند مظلومیت جمهوری اسلامی ایران است.»

امام جمعه ایلام با تاکید بر اینکه دشمن بعثی بویی از انسانیت نبرده است و به غیرنظامیان حمله می‌کند، خاطرنشان می‌کند: این حادثه نشان از درنده خویی صدام و حامیانشان داشت، چراکه دشمن بی رحم حتی بر کسانی که در جنگ نبودند و مشغول ورزش بودند نیز حمله می‌کرد.

حجت‌الاسلام کریمی‌تبار با اشاره به جنایات صهیونیست‌ها و آمریکایی‌ها تاکید می‌کند: این حادثه نشان داد که ادعاهای حقوق بشر و انسانیت در نزد غرب و آمریکا تنها شعاری بیش نیست.

وی ادامه می‌دهد: کسانی که دلبسته آمریکا هستند، بدانند که جنایت این‌ها حد و حصری ندارد؛ آن‌ها هرکه را مانع اهداف شومشان باشد می‌کشند و برای رسیدن به این اهداف شوم دست به هر جنایتی می‌زنند.

امام جمعه ایلام تاکید می‌کند: پشتوانه صدام و رژیم بعث، آمریکا و کشورهای غربی بودند و بدون حمایت آن‌ها نمی‌توانستند چنین جنایاتی را انجام دهند، آن‌ها در جنایت و درنده‌خویی صدام و رژیم بعث شریک بودند.

راه شهدا مسیر روشن انقلاب اسلامی است

احمد کرمی، استاندار ایلام حادثه بمباران زمین فوتبال چوار را سند مظلومیت شهدا می‌داند و می‌گوید: راه شهدا مسیر روشن انقلاب اسلامی است و همه وظیفه داریم با گرامیداشت یاد و خاطره شهدا، ادامه‌دهنده راه آن‌ها باشیم.

وی با اشاره به دیدار دست‌اندرکاران کنگره ۳۰۰۰ شهید استان ایلام با رهبر معظم انقلاب خاطرنشان می‌کند: رهبر معظم انقلاب در این دیدار با اشاره به حادثه بمباران زمین فوتبال چوار، بر بیان و تبیین ابعاد این حادثه در سطح دنیا تاکید داشتند.

استاندار ایلام حادثه بمباران زمین فوتبال چوار را سند مظلومیت شهدای این کشور عنوان و تاکید می‌کند: مقابله با ابرقدرت‌ها و استمرار پیروزی نظام جمهوری اسلامی ایران در همه جبهه‌ها به برکت خون پاک شهدا است.