به گزارش مشرق، مصطفی نجفی، فعال رسانه در تلگرام نوشت:
مدت‌هاست با میانجی‌گری قطر، مذاکرات پنهانی میان آمریکا و طالبان برای یک توافق امنیتی در جریان است که که واگذاری پایگاه بگرام بخشی از این توافق است!
به نظر می‌رسد این مذاکرات چه به توافق ختم شود چه تقابل، آمریکا اقدام به اشغال مجدد بگرام خواهد کرد.
استقرار احتمالی آمریکا در پایگاه بگرام را نمی‌توان صرفاً یک حضور نظامی محدود دانست، بلکه باید آن را در سه سطح تحلیل کرد.
نخست، برای ایران این بازگشت به معنای حضور مستقیم اطلاعاتی و پهپادی در مرزهای شرقی، افزایش تهدیدات امنیتی و احتمال فعال‌سازی گروه‌های افراطی است.
دوم، در سطح منطقه‌ای، بگرام در موقعیت کلیدی آسیای مرکزی و مسیرهای ترانزیتی قرار دارد و می‌تواند بر کریدورهای ایران–روسیه–هند و چین–ایران فشار وارد کند و حلقه پایگاه‌های آمریکا در خلیج فارس و آسیای میانه را تکمیل سازد.
سوم، در سطح جهانی، این حضور بخشی از استراتژی مهار چین است؛ چرا که امنیت سین‌کیانگ و سرمایه‌گذاری چین در معادن افغانستان را تهدید کرده و در کنار حضور آمریکا در شرق و جنوب چین، حلقه فشار ژئوپلیتیک علیه پکن را کامل می‌کند.
هرچند طالبان روابط مثبتی با چین دارد (به‌ویژه در حوزه معادن لیتیوم و مس)، اما حضور مجدد آمریکا در بگرام، به معنای کاشت یک «خنجر ژئوپلیتیک» در پهلوی غربی چین است.
همچنین، حضور مجدد آمریکا در افغانستان، زنگ خطری برای روسیه و منافع آن در آسیای میانه است. به همین دلیل ترامپ، در مصاحبه با NPR گفت: «بگرام برای مقابله با پوتین و شی ضروری است.»
به بیان دیگر، بگرام تنها یک پایگاه هوایی نیست، بلکه ابزار چندلایه ژئوپلیتیک است که همزمان امنیت ایران را با خطر مواجه می‌سازد و بخشی از پازل استراتژیک آمریکا برای مهار چین و روسیه نیز به شمار می‌رود.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.