به گزارش قدس آنلاین، روزنامه اعتماد نوشت: نادره منصوری، خاله کامران فانی درباره وضعیت بیماری این مترجم پیشکسوت گفت: چندی پیش من به واسطه کسالتی که داشتم مدتی در بیمارستان بستری شدم، اما پس از بستری شدنم در بیمارستان چون با کامران دو نفری زندگی می‌کردیم؛ چند روزی پسر خواهرزاده‌ام، کامران فانی را به خانه خودشان برد و پس از آن تصمیم گرفتند که او را به خانه سالمندانی در کرج منتقل کنند.

از خاله کامران فانی که خود چند سالی از استاد سن‌دار هستند درباره پیشینه بیماری او پرسیدیم، اما درنهایت متوجه شدم که کامران فانی تا پیش از بستری شدن در خانه سالمندان تنها یک بار آن هم چندین سال پیش به دلیل بیماری سنگ کلیه و عمل آن در بیمارستان بستری شده و پس از آن تا پیش از بستری شدن در خانه سالمندان تمام کارهایش را خودش انجام می‌داده و اتفاقا هیچ قرص و دارویی هم مصرف نمی‌کرده است.
این درحالی است که به گفته پرستار خانه سالمندان، کامران فانی از بیماری آلزایمر رنج می‌برد و توان انجام کارهای شخصی خود را ندارد.

عارف خرمشاهی، ادیب و ویراستار ادبی که به واسطه دوستی دیرینه‌ای که پدرش با کامران فانی دارد درباره سلامت کامران فانی می‌گوید: در سه سال گذشته هم پدرم و هم من متوجه فراموشی‌های مقطعی کامران فانی شدیم و حتی پدرم به او توصیه کرد که نزد پزشک برود، اما در این مدت کم‌کم کامران فانی در محافل دوستانه کمتر حضور پیدا کرد و درنهایت مدتی بود که حتی تلفن‌ها را پاسخ نمی‌داد و همین انزوای خودخواسته موجب شد که ما نتوانیم پیگیر سلامتی استاد فانی باشیم و حتی برای درمان او پیگیر شویم.

او در ادامه صحبت‌هایش اضافه می‌کند: کامران فانی از نظر مالی مشکلی نداشت؛ هم حقوق بازنشستگی داشتند و هم خانه؛ این بسیار عجیب است که او را به خانه سالمندانی در کرج برده‌اند بدون آنکه پیش از آن برای درمان بیماری او کاری کنند.

کامبیز مشاور، نوه خاله کامران فانی که او را در خانه سالمندان بستری کرده، درباره وضعیت این مترجم پیشکسوت می‌گوید: تا پیش از بستری شدن کامران فانی در خانه سالمندان، او در بیمارستان بستری نشده بود، اما چون از بیماری آلزایمر رنج می‌برند تصمیم گرفتیم تا زمانی که خاله‌شان کسالتشان برطرف شود او را در خانه سالمندان بستری کنیم.
او افزود: امیدواریم که با پیگیری‌های مراکز فرهنگی بتوانیم کامران فانی را در مکان بهتری بستری کنیم.
باید به این نکته توجه کرد؛ همه ما در قبال بزرگانی که برای اعتلای فرهنگ و زبان فارسی کوشیده‌اند و خشتی بر بنای سترگ زبان فارسی افزوده‌اند وظیفه داریم و نباید در روزگاری عسرت و بیماری آنها را هر چند که خواسته و ناخواسته به گوشه تنهایی خود فرار می‌کنند به حال خود رها کنیم هر چند که این وظیفه بر دوش فرهنگستان زبان و ادب فارسی و نهادهای فرهنگی و علمی کشور است که زمینه‌ای را برای حمایت همه‌جانبه از استادان و پیشکسوتان فرهنگی کشور که عمرشان در راه اعتلای فرهنگ گذاشته‌اند، فراهم کنند.
باید امیدوار بود با پیگیری‌هایی که فرهنگستان زبان و ادب فارسی انجام می‌دهد زمینه‌ای فراهم شود تا هر چه زودتر استاد کامران فانی برای درمان به بیمارستان معتبری در تهران منتقل شوند و درمان ایشان آغاز شود.
شاید اگر در طول سال، نهادهای فرهنگی در قبال بزرگان ادب و فرهنگ این سرزمین احساس مسوولیت کنند، این بزرگان هنگام بیماری و پیری روزگار بهتری را سپری کنند و لاجرم در سکوت خبری برای نگهداری به مراکز ناشناخته برده نشوند.