به گزارش خبرگزاری آنا، چندی پیش سازمان هواپیمایی کشوری اعلام کرد که با اصلاح مقررات خود، شرط حداقل پنج هواپیما برای تأسیس ایرلاین را به دو فروند کاهش داد. این تصمیم می‌تواند فرصت ورود سرمایه‌گذاران کوچک‌تر به صنعت هوایی را فراهم کرده و زمینه رشد و رقابت در این حوزه را تقویت کند.
در همین راستا، رئیس سازمان هواپیمایی کشوری در تشریح سیاست‌های نوین تأمین ناوگان هوایی کشور، اعلام کرد که دولت فاقد توجیه و توان لازم برای خرید مستقیم هواپیما است. ایرلاین‌ها در بسیاری از کشور‌های منطقه، از جمله ترکیه، امارات و قطر، مالک مستقیم هواپیما نیستند و از طریق لیزینگ و جذب سرمایه خرد اقدام می‌کنند، این رویکرد در دستور کار صنعت هوایی ایران نیز قرار گرفته است. اگرچه برخی فرودگاه‌ها بدون توجیه اقتصادی ساخته شده‌اند، اما تعداد معدودی نیز بر اساس ضرورت‌های استراتژیک کشور احداث شده‌اند. بر اساس سیاست‌گذاری جدید صنعت هوایی، به سرمایه‌گذاران اجازه فعالیت در دو قالب مجزای ایر کریر و مارکت کریر داده می‌شود.
ایر کریر شرکتی است که مالک هواپیماست و خدمات حمل‌ونقل هوایی را ارائه می‌دهد، اما صلاحیت فروش بلیت ندارد؛ در مقابل، مارکت کریرشرکتی است که دارای برند و لوگو بوده و مسئولیت بلیت‌فروشی را بر عهده می‌گیرد. این مدل، که در ایالات متحده آمریکا نیز رایج است، به گونه‌ای عمل می‌کند که از میان صد‌ها ایر کریر فعال، تنها چند ایرلاین بزرگ فعالیت برندینگ (مارکت کریر) را انجام می‌دهند.
سید حمیدرضا صانعی، معاون هوانوردی سازمان هواپیمایی کشوری، در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی آنا، جزئیات کاهش شرط حداقل هواپیما برای تأسیس ایرلاین از ۵ به ۲ فروند را تشریح کرد. وی توضیح داد که بر اساس بازنگری در شیوه‌نامه ۳۱۴۰ و با استناد به قانون برنامه هفتم، این موضوع در کمیسیون امور زیربنایی مطرح و تعیین تعداد هواپیما به صورت کامل مورد بحث قرار گرفت.
صانعی، هدف از این تغییر را جذب سرمایه خرد در صنعت هوایی دانست و بیان کرد: صنعت هوانوردی صنعتی گران است و شرکت‌ها مجبور به خرید نقدی هستند. ما به دنبال سرمایه‌گذار محلی، به‌ویژه برای پرواز‌های منطقه‌ای هستیم. برای مثال، فرودگاهی مانند اراک با دو هواپیما می‌تواند پرواز‌های منظم هفتگی را راه‌اندازی کند. تعیین شرط ۵ هواپیما برای تأسیس ایرلاین، مانع ورود سرمایه‌گذاران محلی و شهر‌های کوچک می‌شود، لذا این اقدام با هدف جذب سرمایه‌گذار کوچک برای پرواز‌های محلی صورت گرفته است.
تفکیک مالکیت هواپیما از عملیات پروازی: مدل ایرکریر در مقابل ایرلاین
معاون هوانوردی سازمان هواپیمایی در ادامه به طرح پیشنهادی تفکیک مالکیت هواپیما از عملیات پروازی اشاره کرد و گفت: در سازمان هواپیمایی، این ایده را دنبال می‌کنیم که مالکیت هواپیما از عملیات پروازی جدا شود. به این ترتیب، سرمایه‌گذار خرد می‌تواند مالک هواپیما (ایرکریر) باشد، اما عملیات پروازی را به شرکت‌های متخصص واگذار کند، مشابه مدل رایج در آمریکا یا ترکیه. این مالک، مسئولیت نگهداری و هزینه‌های هواپیما را بر عهده خواهد گرفت.
وی افزود: دولت معتقد است که این امر تخصصی است و خلق قانونی جدید امکان‌پذیر نیست. تلاش ما برای گنجاندن این تفکیک در متن مقررات و مشخص کردن حوزه فعالیت و نحوه عملکرد این ایرلاین‌ها، با موانعی رو‌به‌رو شد و نتوانستیم تفکیک دقیقی بین ایرلاین (به معنای مارکت‌کرایر) و ایرکریر در شیوه‌نامه‌های تخصصی ایجاد کنیم.
نیاز ناوگان و ارزیابی تأثیر تحریم‌ها بر پرواز‌های بین‌المللی
صانعی در پاسخ به این پرسش که آیا با شرایط موجود، کمبود ۵۰۰ فروند هواپیمای پیش‌بینی شده در مطالعات دانشگاهی قابل جبران است، گفت: این موضوع به شرایط اقتصادی کشور بستگی دارد. در صورت رشد اقتصادی و عدم وجود تحریم، آن تعداد هواپیما مورد نیاز بود؛ اما در شرایط فعلی، اگر بتوانیم سطح سرویس‌دهی ناوگان موجود را به حد معقول جهانی (روزانه ۵ تا ۶ ساعت عملیاتی) برسانیم، نیاز فعلی کشور تا چند سال آینده برطرف خواهد شد.
وی در خصوص تأثیر تحریم‌ها بر پرواز‌های بین‌المللی اظهار داشت: مقاصد اروپایی و پرواز‌های باری ما، حتی پیش از این نیز تحت تأثیر سخت‌گیری‌های دوگانه و چندگانه تحریم‌ها قرار داشتند و تحریم‌های اعمالی توسط اروپا، پرواز‌های باری را با مشکل مواجه می‌کرد.امروز هم در مواجهه با فعال شدن مکانیسم ماشه (اسنپ‌بک) که عمدتاً بخش باری صنعت هوانوردی را تهدید می‌کند، صنعت هوایی ایران نیازمند یک نقشه راه فوری است. در این میان، راهبرد جدیدی برای جذب سرمایه‌های خُرد و خروج از تنگنا‌های کلان اقتصادی در حال شکل‌گیری است.
صانعی در رابطه با تحریم‌های اسنپ‌بک تصریح کرد: بررسی‌های حقوقی نشان می‌دهد که پرواز‌های مسافری مشمول این تحریم‌ها نیستند، اما پرواز‌های باری ممکن است دچار مشکل شوند. البته باید تأکید کرد که پرواز‌های باری به مقصد اروپا از قبل نیز تحت سخت‌گیری‌های شدید بوده‌اند. در زمینه خرید و ورود قطعات، تحریم‌ها پیش از این کارگاه ایران ایر را شامل می‌شد و مسیر‌های پیگیری قطعات، مستقل از تأثیرات اسنپ‌بک عمل کرده‌اند.
انتهای پیام/