محمدرضا یوسفی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: علاقه من به فعالیت‌های عملی از دوران دانشجویی شکل گرفت و همین علاقه موجب شد در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری همواره درگیر پروژه‌های کاربردی باشم و هم‌اکنون در حوزه سیستم‌های صنایع خورشیدی، پردازش سیگنال‌های بدن انسان و سیستم‌های هوشمند تخصص دارم.
وی با اشاره به مهم‌ترین چالش تحصیلات تکمیلی در رشته صنایع افزود: بسیاری از دانشجویان و حتی برخی اساتید، به جای ورود به پروژه‌های عملی و حل مسائل واقعی صنعت، به شبیه‌سازی‌های کامپیوتری بسنده می‌کنند، این رویکرد موجب می‌شود تحقیقات از نوآوری و اثرگذاری واقعی فاصله بگیرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه ادامه داد: موانع اصلی دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری شامل اتکای بیش از حد به شبیه‌سازی، بی‌توجهی به مسائل صنعتی و اجتماعی و پیروی از تحقیقات پیشین بدون نوآوری است، رفع این مشکلات مستلزم تغییر رویکرد پژوهشی و تشویق به خلاقیت است.
یوسفی در زمینه نقش فناوری‌های نوین، توضیح داد: سیستم‌های هوشمند و هوش مصنوعی بر پایه داده‌های ورودی تصمیم‌گیری می‌کنند و نزدیک به ۹۰ درصد این داده‌ها از سنسورها تأمین می‌شود. خروجی هر سنسور یک سیگنال الکتریکی است؛ بنابراین از مرحله جمع‌آوری داده تا پردازش سیگنال و الگوریتم‌های تصمیم‌گیری، مهندسی صنایع نقش کلیدی دارد و اهمیت این رشته در تحقیقات آینده دوچندان می‌شود.
وی با انتقاد از وضعیت آموزش عملی در دانشگاه‌های کشور تصریح کرد: برخلاف دانشگاه‌های معتبر جهان، در ایران فاصله زیادی میان دانشگاه و صنعت وجود دارد. این امر موجب می‌شود دانشجویان فرصت کافی برای حضور در پروژه‌های واقعی را نداشته باشند، برای رفع این مشکل باید مهارت‌آموزی عملی از همان ابتدای تحصیل جدی گرفته شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه درباره راهکارهای تقویت زیرساخت‌های پژوهشی گفت: با تکیه بر توان داخلی و اعتماد به تجهیزات ساخت داخل می‌توان هزینه تجهیز آزمایشگاه‌ها و کارگاه‌ها را کاهش داد، این اقدام علاوه بر صرفه‌جویی اقتصادی، به خودکفایی علمی نیز کمک می‌کند، فاصله گرفتن از مسائل واقعی، راحت‌طلبی، دنباله‌روی از تحقیقات تکراری و وجود مؤسسات سودجو، مهم‌ترین معضلات حوزه پژوهش است و دانشجویان باید با تکیه بر خلاقیت شخصی خود، تحقیقاتشان را به سمت حل مشکلات واقعی جامعه هدایت کنند.
یوسفی در مورد وضعیت اشتغال فارغ‌التحصیلان، خاطرنشان کرد: با وجود چالش‌ها، وضعیت اشتغال در رشته صنایع مطلوب است، کاهش تعداد فارغ‌التحصیلان در سال‌های اخیر موجب شده بیش از ۸۰ درصد دانشجویان تحصیلات تکمیلی در حوزه تخصصی خود مشغول به کار شوند و بسیاری پیش از ورود به مقاطع تکمیلی جذب بازار کار می‌شوند.
وی توصیه کرد: برای ارتقای سطح علمی و پژوهشی دانشجویان، باید از مقاطع پایه بر مهارت‌آموزی تأکید شود، تکیه بر دانش بومی افزایش پیدا کند، خلاقیت و نوآوری ذهنی تقویت شود و تحقیقات به سمت حل مسائل واقعی صنعت و جامعه هدایت شود، این راهکارها کلید بهبود ساختار تحصیلات تکمیلی در مهندسی صنایع است.