محمد حسن زاده رئیس ایرانداک در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز درباره استفاده از بانک اطلاعاتی ایرانداک برای شکلگیری ارتباط دانشگاه و صنعت اظهار کرد: وقتی یک پایان‌نامه در ایرانداک ثبت می‌شود، ما از دانشجو می‌پرسیم که آیا این پایان‌نامه با صنعت مرتبط شده است؟! آیا به قرارداد منجر شده یا کاربردی‌سازی شده است؟! ما آمار این پایان‌نامه‌های مرتبط با صنعت را به صورت سالانه ارائه می‌دهیم. البته تعداد بالایی ندارند.
وی افزود: هرچند درصد پایان‌نامه‌های مرتبط با صنعت پایین است؛ اما سازمان یا صنعتی ابراز علاقمندی کند، برای آن‌ها رابط کاربری ویژه طراحی کرده‌ایم. به طوری که به محض تصویب پروپوزال‌ها، آن سازمان یا صنعت در جریان قرار می‌گیرد و اگر مورد توجه‌شان باشد، قرارداد بسته می‌شود و پایان‌نامه مورد حمایت قرار می‌گیرد.
حسن‌زاده خاطرنشان کرد: اقدام دیگر در همکاری با شبکه ۴ سیما در برنامه پایان‌نامه انجام شده است. به طوری که جلسه دفاع برخی پایان‌نامه‌ها، ضبط شده و در اختیار تلویزیون قرار داده می‌شود. اقدام دیگر این بوده است که هر سال در هفته پژوهش از پایان‌نامه‌هایی که بیشتر دانلود شده و دیده شده‌اند، تقدیر می‌کنیم. این موارد اقداماتی هستند که برای کاربردی‌سازی و ترویج پایان‌نامه‌ها انجام داده‌ایم. امیدواریم با اتصال این پایان‌نامه‌ها به اکوسیستم نوآوری و فناوری، در مسیر ثبت واحد فناور در پارک‌ها قرار بگیرند و دانش‌بنیان شوند.
رئیس ایرانداک گفت: ایرانداک هم مانند همه سازمان‌ها از سرباز فناوری در امریه استفاده می‌کند. به نظر من بیش از ۶۰ درصد پایان‌نامه‌ها با نیازهای صنعت همخوانی دارد. حتی من یک ادعای بزرگی دارم که هیچ مسئله‌ای در بازار صنعت و جامعه وجود ندارد که در دانشگاه‌ها راهی برای آن پیدا نشده باشد. البته این مشکل که رابطه بین پایان‌نامه‌ها و صنعت قطع است، سرجای خودش است. طبیعی هم هست. چرا که نه نویسنده پایان‌نامه وقت و توان معرفی پایان‌نامه خود به صنعت و بازار را دارد و نه صنعت فرصت مراجعه به دانشگاه و بیان دغدغه‌های خود را دارد. در همه دنیا سازوکاری برای ارتباط دانشگاه و صنعت تعریف شده است.
وی تصریح کرد: سازوکار ترجمان دانش می‌تواند ارتباط دانشگاه و صنعت را برقرار کند. ترجمان دانش سازوکاری برای همزبانی دانشگاه و صنعت است. در واقع ترجمان دانش این است که یک کارگزار وظیفه ترجمه پایان‌نامه دانشگاه به زبان صنعت را انجام دهد. ما ۱۰ سال است که گفته‌ایم این سازوکار در ایران وجود ندارد. ما باید نظام کارگزاری دانش را راه‌اندازی بکنیم. دانشگاه‌ها باید این کارگزاران را به رسمیت بشناسند، سپس دعوتشان کنند و به آن‌ها حقوق پرداخت کنند. به نظر من، در عوض یک ریال که به او پرداخت بکنند، حتما ۱۰۰ ریال برمی‌گردانند.
انتهای پیام/