مصدق مصدقپور، کارشناس مسائل منطقه با اشاره به فرا رسیدن دومین سالگرد عملیات هفتم اکتبر در گفت‌وگو با ایلنا اظهار کرد: اسرائیل پیش از هفت اکتبر همیشه مدعی شکست‌ناپذیری ارتش و استحکام امنیتی خود بود؛ ادعایی که بسیاری آن را قطعی می‌پنداشتند و اعلام می‌کردند که هیچ قدرتی جرأت شلیک حتی یک گلوله به سمت اسرائیل را ندارد. با این وضعیت، وقتی مقاومت فلسطین دست به این عملیات زد، نتایج آن به صورت واضح پدیدار شد. آنها توانستند دیوارها را بشکنند، وارد سرزمین‌های اشغالی شوند، در مناطق مختلف غزه و حتی در برخی نقاط استراتژیک نفوذ کنند و بدون اینکه اسرائیلی‌ها در همان ساعات اولیه متوجه شوند، ضربات زیادی به آنها وارد کردند. از نظر امنیتی این عملیات نشان داد آنها بسیار هوشمند و چابک عمل کردند؛ چراکه تا چند ساعت اولیه عملاً اسرائیل نمی‌دانست چه اتفاقی افتاده است. در واکنش، اسرائیل تهدید به اقدام‌های خونین کرد و در نتیجهٔ این واکنش‌ها، شمار زیادی از غیرنظامیان فلسطینی شامل زنان، کودکان و سالمندان شهید و زخمی شدند و همچنین زیرساخت‌های شهری مثل ساختمان‌ها، بیمارستان‌ها، مدارس، مهدکودک‌ها و مراکز سوخت و سوپرمارکت‌ها آسیب دید یا نابود شد.
وی ادامه داد: در این راستا سه هدف اصلی برای اسرائیل مشخص شد که عبارتند از بازگرداندن سرزمین‌هایی که در اختیار حماس قرار گرفته بود با اتکا به قدرت آتش، نابودی تونل‌های حماس و تثبیت حاکمیت خود در نوار غزه، اما تا به امروز در تحقق این اهداف ناکام مانده است. به‌طور کلی می‌توان گفت اسرائیل در این ماجرا شکست‌های امنیتی، شکست سیاسی و حتی نوعی شکست اجتماعی را تجربه کرد و از منظر بین‌المللی نیز منزوی شده است؛ تا جایی که پرونده‌هایی به محافل بین‌المللی ارجاع شد و برخی رهبران آن تحت فشار قرار گرفتند. این وضعیت جهانی برای اسرائیل پیامد دیگری هم داشت که آشکار شدن وابستگی آن به حمایت‌های آمریکا و غرب بود. اسناد و اعتراف‌هایی که منتشر شد، نشان داد بدون پشتیبانی این قدرت‌ها، دوام اسرائیل در شکل کنونی‌اش بسیار دشوار بوده و این واقعیت برای جامعهٔ بین‌الملل کاملاً روشن شد. همچنین ضربه‌ای که به اسرائیل وارد شد، اختلافات داخلی آن را عیان کرد و نشان داد این رژیم نقاط ضعف سازمانی و اجتماعی فراوانی دارد.
این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: به موازات این مسائل، هم حماس و هم گروه‌هایی مانند حزب‌الله واکنش نشان دادند و این پیام هم مطرح شد که جریان مقاومت بدون حمایت خارجی هم، توان پایداری و بازسازی را دارد؛ نمونه‌اش حزب‌الله که بعد از مدت کوتاهی توان ترمیم و ادامهٔ فعالیت و حتی شلیک موشک‌ها را دوباره به‌دست آورد. در افکار عمومی جهان عرب و جهان اسلام نیز تغییری محسوس رخ داده و گرایش‌ها نسبت به مقاومت مثبت‌تر شده و حمایت‌های مردمی گسترش یافته است. این تحول در جوامع عربی از مراکش و تونس تا شمال آفریقا و حتی در میان جوامع مسلمان ساکن اروپا دیده می‌شود. در مقابل، اسرائیل در تلاش است با مظلوم‌نمایی و تأکید بر قربانی بودن خود، واکنش‌های بین‌المللی را مدیریت کند، اما فشارها و اعتراضات بین‌المللی در حال افزایش است و این وضعیت برای اسرائیل هر روز دشوارتر می‌شود.
وی افزود: پیشنهادات و طرح‌های مطرح‌شده (از جمله طرح‌هایی با محور آمریکا یا دیگر بازیگران) برای جلب تَسلیم یا عقب‌نشینی حماس تا کنون نتیجهٔ عملی نداشته است؛ حماس حاضر به تسلیم نیست، زیرا این عقب‌نشینی از منظر مقاومت به معنای لکه‌دار شدن تاریخ و اندیشهٔ آن است. اگر اسرائیل و حامیانش بخواهند به‌صورت تاکتیکی پیروزی‌هایی کسب کنند، ممکن است در میدان نبرد نتایج موقتی به‌دست آورند؛ اما در ابعاد استراتژیک این پیروزی‌ها پایداری نخواهند داشت. پیام عمومی و بین‌المللی علیه اسرائیل تقویت شده و این امر موقعیت آن را متزلزل کرده است. هرچند ممکن است واکنش‌های شدیدتری هم رخ دهد، و هیچ نقطه‌ای از سرزمین فلسطین برای آنها به‌طور مطمئن امن شمرده نمی‌شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: پس از دو سال نبرد و تنش، چشم‌انداز غزه و منطقه بستگی به چند عامل کلیدی دارد که عبارتست از میزان وحدت جهان اسلام و کشورهای منطقه، پایداری و تداوم مقاومت، و تحول در افکار عمومی جهانی. اگر مقاومت بتواند ادامه یابد و پایداری کند، اسرائیل در میدان سیاسی و بین‌المللی تحت فشار می‌ماند و عرصه برای آن تنگ‌تر خواهد شد. اما اگر مقاومت با مشکل روبه‌رو شود یا حمایت مردمی و منطقه‌ای تضعیف شود، معادلات می‌تواند به‌صورتی دیگر رقم بخورد. در شرایط فعلی، اما، افکار عمومی جهانی و تحولات منطقه‌ای به‌گونه‌ای است که چشم‌انداز برای اسرائیل روزبه‌روز دشوارتر می‌شود.