شناسهٔ خبر: 75143530 - سرویس استانی
نسخه قابل چاپ منبع: ایرنا | لینک خبر

نشست «روزنامه‌نگاری در غربت» در سقز برگزار شد؛ بررسی زندگی و آثار حسین حزنی مکریانی

سنندج-ایرنا- نشست «روزنامه‌نگاری در غربت؛ خوانش زندگی مطبوعاتی حسین حزنی مکریانی» شامگاه پنجشنبه در سالن کتابخانه عمومی سقز برگزار شد و طی آن پژوهشگران و روزنامه‌نگاران به تبیین جایگاه این شخصیت در تاریخ مطبوعات کُردی پرداختند.

صاحب‌خبر -

به گزارش ایرنا، توفیق رفیعی، روزنامه‌نگار و پژوهشگر تاریخ مطبوعات، در این نشست حسین حزنی را نخبه‌ای توانمند در عرصه روزنامه‌نگاری و تاریخ‌نگاری خواند و اظهار کرد: محور فعالیت‌های وی بر اساس مردم‌مداری و وطن‌دوستی بوده است.

وی با مرور بخش‌هایی از زندگی حزنی از زادگاهش در روستای اینچکه سقز تا مهاجرت به مهاباد، قفقاز و ترکیه، بیان کرد: حزنی در استانبول به همراه محمد مهری روزنامه‌ای چندزبانه و بعدها در حلب سوریه نیز ۱۱ عنوان نشریه منتشر کرده است.

رفیعی با تاکید بر اینکه بخش عمده زندگی و آثار حزنی تنها در اقلیم کردستان عراق به صورت دقیق ثبت شده است، افزود: حزنی نخستین روزنامه‌نگار ستون‌نویس کُرد بود که در کنار آیت‌الله مردوخ به فعالیت پرداخت و در تعامل با مستشرقانی همچون ولادیمیر مینورسکی و واسیلی نیکیتن توان علمی خود را نشان داد.

این پژوهشگر تاریخ مطبوعات اضافه کرد: تاریخ مطبوعات کردستان نشان می‌دهد که سید حسین حزنی مکریانی فعال‌ترین و در عین حال گمنام‌ترین روزنامه‌نگار این خطه است که در غربت و در سه کشور سوریه، ترکیه و عراق، در انتشار ۱۱ نشریه نقش‌آفرینی کرده است.

رفیعی از جمله نشریات حزنی به «کوردستان» (استانبول ۱۹۱۷)، «آرارات»، «بوتان»، «چیای کُرمانج»، «دیاربکر» و «سوران» (حلب ۱۹۲۵)، «زاری کرمانجی» (رواندز ۱۹۲۶)، «ژیان» (سلیمانی ۱۹۳۴)، «رووناکی» (هه‌ولیر ۱۹۳۵-۱۹۳۶) و «ده‌نگی گیتی تازه» (بغداد ۱۹۴۳-۱۹۴۵) اشاره کرد.

محقق زبان و ادبیات کردی هم گفت: حزنی با راه‌اندازی نشریات، ثبت تاریخ و تمدن کردها و ورود به عرصه‌های نوین فرهنگی، همان نقشی را در روزنامه‌نگاری ایفا کرد که احمد خانی در آغاز نوشتار کُردی بر عهده داشت.

ابراهیم اسماعیل‌پور تاکید کرد: حزنی با نام‌های مستعار «داماو»، «بیژن» و «خدوم» قلم می‌زد و باید او را پیشاهنگ روزنامه‌نگاری کردی دانست.

سید کامیل عیسی‌زاده، از نوادگان حزنی هم در این نشست، به روایت بخش‌هایی از زندگی او پرداخت و گفت: حزنی در کودکی پدرش را از دست داد و پس از مهاجرت به مهاباد، همراه خانواده ناتنی‌اش مدتی زندگی کرد اما پس از مدتی از آنان جدا شد و در مسیر پررنج سفرهای متعدد به افغانستان، شوروی، ترکیه، سوریه و عراق رفت.

وی افزود: حزنی هیچ‌گاه بهره شخصی از فعالیت‌هایش نبرد و تمامی دارایی خود را صرف ترویج فرهنگ، زبان و ادبیات کردی کرد.

ابراهیم محمدحسینی، نماینده خانه مطبوعات نیز در این نشست با اشاره به هم‌زمانی حیات حزنی با ادوار قاجار و پهلوی، گفت: او در دوره‌ای می‌زیست که روزنامه‌نگاری ایران با شب‌نامه‌نویسی و جدال‌های قلمی شناخته می‌شد و فوت وی همزمان با تشکیل انجمن روزنامه‌نگاران بود.

در این نشست همچنین اعلام شد که جشنواره رسانه‌ای منطقه‌ای «حزنی کوردستانی» در ۲ حوزه کردی و فارسی به همت خانه مطبوعات و رسانه‌ها در سقز برگزار خواهد شد.

حاضرین در این نشست ضمن قدردانی از تلاش‌ها برای معرفی شخصیت‌های برجسته کُرد، خواستار چاپ مجدد آثار حزنی و نصب سردیس وی در سقز شدند و بر ضرورت پژوهش‌های مستند در حوزه تاریخ‌نگاری کردستان تاکید کردند.

نشست «روزنامه‌نگاری در غربت» شامگاه پنجشنبه با حضور جمعی از روزنامه‌نگاران، نویسندگان، پژوهشگران و فعالان مدنی در سقز برگزار شد.