پژوهشگران موفق به شناسایی روشی نوین برای تقویت چشمگیر سلول‌های T سیستم ایمنی شده‌اند؛ روشی که با مسدود کردن پروتئینی به نام Ant۲ متابولیسم یا همان فرآیند تولید و مصرف انرژی این سلول‌ها را بازبرنامه‌ریزی می‌کند. این تغییر بنیادی موجب می‌شود سلول‌های T مقاوم‌تر، سریع‌تر و مرگبارتر در مقابله با تومور‌ها عمل کنند.
این مطالعه که نتایج آن در نشریه Nature Communications منتشر شده توسط یک تیم بین‌المللی به سرپرستی عمری یوسف (دانشجوی دکتری) و مایکل برگر از دانشکده پزشکی دانشگاه عبری اورشلیم، با همکاری مگدالنا هوبر از دانشگاه فیلیپس ماربورگ آلمان و ایال گاتلیب از مرکز سرطان MD Anderson در دانشگاه تگزاس انجام شده است.
به گفته پژوهشگران قلب این کشف بر پایه یک اصل کلیدی است: زمانی که سلول‌های T که یکی از اجزای اصلی سیستم ایمنی محسوب می‌شوند مجبور شوند شیوه تولید انرژی خود را تغییر دهند، توانایی بسیار بیشتری در شناسایی و نابودی سلول‌های سرطانی پیدا می‌کنند.
برگر در توضیح این دستاورد گفت: با غیرفعال کردن پروتئین Ant۲، ما باعث یک تغییر کامل در نحوه تولید و مصرف انرژی سلول‌های T شدیم. این بازبرنامه‌ریزی، آنها را در شناسایی و از بین بردن سلول‌های سرطانی بسیار کارآمدتر کرد.
پژوهشگران در این مطالعه بر نقش میتوکندری مرکز تولید انرژی سلول تمرکز کردند. آنها با مختل کردن یک مسیر خاص انرژی در سلول‌های T توانستند موتور این سلول‌ها را بازتنظیم کنند؛ نتیجه آن شد که سلول‌های T تغییر یافته، استقامت بیشتر، سرعت تکثیر بالاتر و هدف‌گیری دقیق‌تری در برابر تومور‌ها نشان دادند.
یکی از جنبه‌های مهم این کشف آن است که بازبرنامه‌ریزی متابولیکی سلول‌های ایمنی نه‌تنها از طریق تغییرات ژنتیکی بلکه با استفاده از دارو‌ها نیز قابل انجام است؛ موضوعی که راه را برای کاربرد‌های بالینی و توسعه درمان‌های نوین باز می‌کند.
این یافته بخشی از رویکرد جدید در حوزه ایمونوتراپی سرطان است؛ رویکردی که فراتر از هدایت سیستم ایمنی، به ارتقای ماشین درونی آن می‌پردازد. هرچند بررسی‌های بالینی بیشتری لازم است، اما پیامد‌های این دستاورد بسیار امیدبخش ارزیابی می‌شود: توسعه درمان‌هایی که با استفاده از توان طبیعی بدن اما در اوج کارایی به جنگ سرطان می‌روند.
برگر در پایان تأکید کرد: این پژوهش نشان می‌دهد متابولیسم و ایمنی تا چه اندازه در هم تنیده‌اند. اگر یاد بگیریم چگونه منبع انرژی سلول‌های ایمنی را کنترل کنیم، می‌توانیم درمان‌هایی طراحی کنیم که هم طبیعی‌تر و هم اثربخش‌تر باشند.
انتهای پیام/