به گزارش خبرگزاری آنا؛ در سال‌های اخیر، کلیدواژه «تولید ملی» بیش از هر زمان دیگری در اقتصاد ایران شنیده می‌شود. اما مسیر حرکت از واردات به سمت تولید داخلی، مسیری هموار نیست و با چالش‌هایی همراه است که تنها فعالان این عرصه از نزدیک آن را لمس کرده‌اند. برای بررسی این چالش‌ها و همچنین ظرفیت‌های موجود، در حاشیه نمایشگاه الکامپ، به گفتوگو با محمود چراغی، عضو هیئت مدیره یک شرکت فعال در حوزه لوازم جانبی کامپیوتر و موبایل نشسته‌ایم که پس از دو دهه فعالیت در حوزه واردات، شش سال است که گام در مسیر پر فراز و نشیب تولید گذاشته است. او معتقد است پتانسیل تولید کالای باکیفیت ایرانی فراتر از تصور است، اما تحقق این جهش نیازمند بازنگری در فرآیند‌ها و ایجاد یک محیط کسب‌وکار باثبات است.
شرکت شما سابقه‌ای طولانی در بازار واردات داشت. چه شد که تصمیم گرفتید وارد حوزه تولید شوید؟
ما حدود ۲۲ سال در بازار حضور داریم و کار خود را با واردات حافظه‌های موبایل و فلش مموری آغاز کردیم. با گذشت زمان، محصولاتی مانند SSD و هارد دیسک نیز به سبد کالا‌های وارداتی ما اضافه شد. نقطه عطف فعالیت ما حدود شش سال پیش و با ممنوعیت واردات برخی کالا‌ها رقم خورد. در آن زمان تصمیم گرفتیم از تجربه بازار خود استفاده کرده و تولید برخی محصولات را در داخل کشور آغاز کنیم. با توجه به تخصص ما در حوزه لوازم جانبی، به سمت تولید اسپیکر‌های صوتی گرایش پیدا کردیم که در آن دوره بازار پررونقی داشت.
فرآیند آغاز تولید به چه شکل بود؟ آیا از ابتدا به تولید کامل رسیدید؟
خیر، رویکرد ما گام‌به‌گام بود. در ابتدا، قطعات را به صورت منفصل وارد کرده و در داخل مونتاژ می‌کردیم. این کار به ما کمک می‌کرد تا ضمن شناخت بازار، ظرفیت‌های فنی خود را نیز ارزیابی کنیم. پس از آنکه از کشش بازار و قابلیت تولید مطمئن شدیم، سرمایه‌گذاری برای تولید کامل را آغاز کردیم. امروز، حدود ۱۸ مدل اسپیکر را به صورت کامل در داخل تولید می‌کنیم و تنها ۴ مدل به صورت مونتاژی عرضه می‌شود. در مدل‌های تولیدی، بخش عمده‌ای از قطعات مانند بدنه، دکمه‌ها، اتصالات داخلی و جزئیات دیگر ساخت ایران است و فقط قطعاتی با تکنولوژی پیچیده‌تر مانند برد الکترونیکی و باتری از خارج تأمین می‌شود. علاوه بر اسپیکر، محصولاتی نظیر کابل‌های شارژ و دیتا، مبدل‌های برق و ماوس را نیز به سبد تولیدات داخلی خود افزوده‌ایم.
بزرگترین چالش‌هایی که در مسیر تولید با آن مواجه شدید چه بود؟ آیا این چالش‌ها با دوران واردات تفاوت داشت؟
تفاوت بسیار زیاد است. شاید تصور عمومی این باشد که از تولیدکنندگان حمایت ویژه‌ای می‌شود، اما در عمل، فرآیندهای تولید به مراتب پیچیده‌تر از واردات است. برای مثال، واردات یک کالا شاید به پنج یا شش مرحله اداری از ثبت سفارش تا ترخیص نیاز داشته باشد، اما برای تولید همان کالا، تعداد مجوز‌ها و مراحل اداری گاهی تا سه برابر افزایش می‌یابد. این بروکراسی پیچیده، انرژی و زمان زیادی از تولیدکننده می‌گیرد. علاوه بر این، ما با چالش‌های عملیاتی روزمره نیز مواجه هستیم؛ از نوسانات شدید قیمت مواد اولیه مانند مس که در کابل‌ها استفاده می‌شود، تا کمبود مقطعی برخی گرید‌های پلاستیک در بازار که برنامه‌ریزی تولید را مختل می‌کند. این مسائل در کنار مشکلات زیرساختی، مسیر تولید را دشوار می‌سازد.
با این تفاسیر، آیا از ورود به عرصه تولید پشیمان هستید؟
اگر با تجربه امروز به شش سال قبل بازمی‌گشتیم، شاید مسیر متفاوتی را انتخاب می‌کردیم، زیرا واردات دردسر کمتری داشت. اما امروز که در این مسیر هستیم، از دیدن نتایج کار احساس غرور می‌کنیم. وقتی می‌بینیم کالایی که در کارخانه خودمان تولید شده، با نمونه خارجی رقابت می‌کند و حتی از آن بهتر است، تمام خستگی‌ها فراموش می‌شود. پتانسیل‌های فوق‌العاده‌ای در کشور وجود دارد. من در بازدید از شرکت‌های دیگر ایرانی در حوزه‌هایی مانند تجهیزات شبکه و سرور، محصولاتی را دیدم که واقعاً باعث افتخار بودند. این تصور که کالای ایرانی کیفیت ندارد، یک تبلیغ منفی است. ما تولیدکنندگانی داریم که با تمام توان خود محصولی باکیفیت و در سطح جهانی به مردم عرضه می‌کنند.
بازار چه واکنشی به محصولات ساخت ایران شما نشان داد؟
در ابتدا مقاومت وجود داشت. مثلاً زمانی که ما برای اولین بار کابل شارژ ساخت ایران را عرضه کردیم، بسیاری از مشتریان با تردید به آن نگاه می‌کردند. اما ما روی کیفیت محصول خود پافشاری کردیم و با افتخار «ساخت ایران» را روی آن درج کردیم. امروز پس از گذشت چند سال، ورق برگشته است. به دلیل کیفیت بالای کابل‌ها که از مواد اولیه مرغوب تولید می‌شوند، تقاضا برای آنها به شدت افزایش یافته و در حال حاضر با صف سفارش مواجه هستیم. این نشان می‌دهد که مصرف‌کننده ایرانی هوشمند است و اگر از کیفیت یک کالا مطمئن شود، حتماً از آن استقبال می‌کند.
چه انتظاری از مسئولان برای بهبود فضای کسب‌وکار و حمایت از تولید دارید؟
انتظار ما حمایت مستقیم مالی یا امتیازات ویژه نیست. بزرگترین کمک به تولیدکننده، ایجاد یک محیط باثبات، قابل پیش‌بینی و تسهیل فرآیندهای اداری است. بخش قابل توجهی از مشکلات ما نه تحریم‌های خارجی، بلکه موانع داخلی، قوانین متغیر و بروکراسی‌های زائد است. فعالان اقتصادی و تولیدکنندگان ایرانی نشان داده‌اند که توانایی مدیریت بحران‌ها و نوآوری را دارند. اگر مسئولان مسیر را هموار کرده و از ایجاد موانع جدید خودداری کنند، بخش خصوصی خود راه پیشرفت را پیدا خواهد کرد و می‌تواند سهم بسیار بیشتری در رشد و شکوفایی اقتصاد کشور ایفا کند.
انتهای پیام/