از سال ۱۹۷۰ تا ۲۰۲۲، آدیداس با طراحی ۱۴ توپ رسمی برای جام جهانی فوتبال، نه تنها فناوری را دگرگون کرد، بلکه هر کدام را به نمادی فرهنگی از میزبان تبدیل نمود. این توپها از پنلهای ساده و کلاسیک تلاستار (برای بهبود دید تلویزیونی) به شاهکارهای آیرودینامیک و دیجیتال مثل الریحلا (با حسگرهای GPS برای VAR) تکامل یافتند. هر طراحی، داستان یک ملت را روایت میکند: از Tango آرژانتینی با الهام از هنر محلی تا Brazuca برزیلی با الگوهای کارناوالی. این نوآوریها، پرواز توپ را صافتر، سرعت را بالاتر و هیجان را جهانیتر کردند، و ثابت کردند که یک توپ ساده میتواند تاریخ فوتبال را بازنویسی کند.
سال | میزبان | نام توپ | ویژگی برجسته |
---|---|---|---|
۱۹۷۰ | مکزیک | Telstar | پنلهای سیاه-سفید برای دید تلویزیونی |
۱۹۷۴ | آلمان غربی | Telstar Durlast | پوشش مقاومتر برای دوام |
۱۹۷۸ | آرژانتین | Tango | ۲۰ پنل با دایرههای مشکی کلاسیک |
۱۹۸۲ | اسپانیا | Tango España | الهام از هنر اسپانیایی با رنگهای قرمز-زرد |
۱۹۸۶ | مکزیک | Azteca | الگوهای طلایی آزتکی |
۱۹۹۰ | ایتالیا | Etrusco | خطوط قهوهای اتروسکی |
۱۹۹۴ | آمریکا | Questra | ستارهدار بنفش برای سرعت |
۱۹۹۸ | فرانسه | Tricolore | سهرنگ پرچم فرانسه |
۲۰۰۲ | کره/ژاپن | Fevernova | الگوهای آتشین با فناوری حرارتی |
۲۰۰۶ | آلمان | Teamgeist | پنلهای جوشخورده بدون درز |
۲۰۱۰ | آفریقای جنوبی | Jabulani | ۸ پنل آیرودینامیک آفریقایی |
۲۰۱۴ | برزیل | Brazuca | دستساز با مواد بازیافتی برزیلی |
۲۰۱۸ | روسیه | Telstar 18 | بازگشت کلاسیک با چیپ NFC |
۲۰۲۲ | قطر | Al Rihla | حسگرهای GPS برای دقت VAR |