به گزارش خبرنگار جماران، این رودخانه که محل مناقشه اصلی جنگ‌های لبنان و رژیم صهیونیستی بوده است، امروز برای اولین بار میزبان یک گروه از خبرنگاران ایرانی بود.
چرا لیطانی برای اسرائیل مهم است؟
رود لیطانی به جهت نزدیکی آن به مرز‌های فلسطین اشغالی همواره مورد توجه رژیم صهیونیستی بوده است.
بن گوریون درباره رود لیطانی در جنوب لبنان یک جمله مشهور دارد. او می‌گوید: «آرزوی من در آینده این است که مرز شمالی رود لیطانی به اسرائیل ملحق کنم».
صرف نظر از بسیاری دلایل، رژیم صهیونیستی در حال حاضر به دو دلیل اصلی روی رود لیطانی تمرکز کرده است:
فاصله مرز‌های این رود تا فلسطین اشغالی بین ۲۵ تا ۳۰ کیلومتر است، این درحالی است که در بخش جنوب شرقی این رود تنها ۵ کیلومتر با شهرک صهیونیست نشین «المطله» در منطقه «اصبع الجلیل» فاصله دارد و این فاصله اندک تهدیدی برای رژیم صهیونیستی تلقی می‌شود و این رژیم تلاش دارد، با عقب نشاندن حزب‌الله به پشت رود لیطانی فاصله آن را با شهرک‌های شمالی بیشتر کند.
موشک‌های حزب‌الله که به راحتی می‌توانند، شهرک‌های شمالی فلسطین اشغالی را هدف بگیرند و از ۸ اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون موجب تخلیه این شهرک‌ها شده‌اند. اما طمع‌های اسرائیل در رود لیطانی به این دو عامل محدود نمی‌شود، بلکه این رژیم اهداف بسیار مهم‌تر و گسترده‌تری را در این منطقه دنبال می‌کند، از جمله اینکه در کنفرانس صلحی که در سال ۱۹۱۹ در پاریس منعقد شد و به جنگ جهانی اول پایان داد، «حاییم وایزمن» و «دیوید بن گوریون»، رهبران وقت جنبش صهیونیستم نقشه‌ای پیشنهادی از دولت یهودی مورد ادعای خود به شرکت‌کنندگان در کنفرانس ارائه دادند.
نقشه ارائه شده در بردارنده یک نکته مهم بود، دولت مورد ادعای صهیونیست‌ها رود لیطانی را نیز شامل می‌شد. اما معاهده «سایکس پیکو» در سال ۱۹۱۵ بین فرانسه و انگلیس این رود را حد فاصل مرز‌های لبنان و فلسطین قرار می‌داد و پافشاری‌های فرانسه در آن زمان باعث شد، لیطانی به طرف لبنانی داده شود.
بسیاری از ناظران تأکید می‌کنند، جنگ اول لبنان در سال ۱۹۷۸ اگرچه با هدف به ظاهر عقب‌نشاندن نیرو‌های سازمان آزادی‌بخش فلسطین به آن سوی رود لیطانی انجام شد، اما هدف واقعی آن تصرف این رود توسط رژیم صهیونیستی بود که سرمایه آبی گران‌بهایی برای این رژیم تشکیل می‌دهد.
به همین ترتیب، تجاوز نظامی سال ۱۹۸۲ رژیم صهیونیستی با هدف دستیابی به منابع آبی رود لیطانی و تسلط بر این رودخانه بود. در این جنگ اسرائیل رود الوزانی را تصرف کرد، سپس دست روی ۱۲ روستای لبنانی گذاشت و آب‌های آنها را به سمت شهرک‌هایش سوق داد تا اینکه سرانجام در سال ۲۰۰۰ مجبور به عقب‌نشینی از جنوب لبنان شد.
رژیم صهیونیستی حتی پس از عقب‌نشینی از جنوب لبنان باز هم از هدف خود عقب ننشست و در طول این سال‌ها تمام تنش‌هایی که جنوب لبنان شاهد آن بود و دلیل آن حضور رزمندگان حزب‌الله در جنوب عنوان شده بود، صرفا دستاویزی بودند تا با توسل به آن رژیم صهیونیستی رودخانه لیطانی را تصرف کند.
اظهارات مقامات رژیم صهیونیستی در طول همه این سال‌ها به خوبی نشان می‌دهد که این رژیم در صدد تصرف جنوب لبنان از جمله رود لیطانی برای تأمین آبی مورد نیاز این رژیم است. بن گوریون در این‌باره یک جمله مشهور دارد که می‌گوید: «آرزوی من در آینده این است که مرز شمالی رود لیطانی به اسرائیل ملحق کنم».
همچنین، «لیوی اشکول»، نخست‌وزیر پیشین رژیم صهیونیستی نیز درباره رود لیتانی گفته بود: «اسرائیل تشنه و بی‌آب نمی‌تواند، ببیند آب لیطانی به دریا می‌ریزد»