علی بابایی بارچانی، در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: از دوران کارشناسی به مباحث انرژی علاقهمند بودم و همین علاقه موجب شد در مقطع ارشد نیز در همین حوزه ادامه بدهم، همیشه تمایل داشتم پروژهای انتخاب کنم که علاوه بر جنبه علمی، بُعد کاربردی نیز داشته باشد؛ به همین دلیل روی طرح ساخت دستگاه غشایی تماس مستقیم متمرکز شدم.
وی افزود: موضوع پایاننامهام طراحی و ساخت دستگاه غشایی تماس مستقیم (Direct Contact Membrane Distillation) بود، این دستگاه برای شیرینسازی آب شور دریا به کار میرود، تفاوت آن با آبشیرینکنهای رایج در میزان انرژی مصرفی است؛ در روشهای متداول انرژی بسیار زیادی نیاز است، اما این سیستم میتواند همان فرایند را با انرژی کمتر انجام دهد. در واقع هدف اصلی این پروژه کاهش هزینههای انرژی در فرایند نمکزدایی است، مسئلهای که در شرایط کمآبی و بحران انرژی امروز کشور اهمیتی دوچندان دارد.
دانشآموخته مهندسی مکانیک خاطرنشان کرد: مسیر کار ساده نبود زیرا نمونه مشابه داخلی وجود نداشت. بنابراین مجبور بودیم با آزمون و خطا پیش برویم، هر بار بخشی را میساختیم، آزمایش میکردیم و دوباره اصلاح انجام میدادیم. این روند تکراری اما اجتنابناپذیر بود، در مجموع حدود یک سال زمان برد تا به ستاپ نهایی برسیم و بتوانیم تستهای دقیق انجام دهیم.
بابایی ادامه داد: هرچند غشاهای مورد استفاده در حالحاضر وارداتی هستند، اما ما توانستهایم به مرحلهای برسیم که امکان اجرای پایلوت وجود دارد. اگر حمایت مالی صورت بگیرد، میتوانیم پایلوت را بسازیم و نتایج عملی روشنی ارائه دهیم، بدون منابع مالی کافی، پروژه در حد یک فعالیت دانشگاهی باقی میماند، در حالی که ظرفیت بالایی برای تجاریسازی و حتی انبوهسازی وجود دارد.
وی بیان کرد: تیم اولیه این پروژه سه نفر بود که همزمان با دفاع پایاننامه از آن جدا شدند، پس از آن چهار تا پنج نفر از دانشجویان دکتری و کارشناسی ارشد به گروه اضافه شدند و پروژه همچنان ادامه دارد، این موضوع نشان میدهد که اگرچه پروژههای دانشگاهی بیشتر پس از دفاع پایاننامه رها میشوند، اما با علاقه و انگیزه میتوان مسیر کار را ادامه داد.
بابایی تصریح کرد: رشته مکانیک یکی از گستردهترین و کاربردیترین رشتههای مهندسی است، اگر دانشجو بهصرف در حوزه دانشگاهی محدود شود، مسیر دشواری در پیش دارد؛ اما در صنعت فرصتهای بسیاری فراهم است، در صنعت هم میتوان ایدههای جدید مطرح کرد و هم امکان اجراییکردن آنها وجود دارد، علاقه من به ساختن و کار کردن با سیستمها سبب شد این رشته برایم جذابیت ویژهای داشته باشد.
وی در تحلیل بازار کار این رشته گفت: رقابت در حوزه مکانیک بسیار بالا است. فارغالتحصیلان دانشگاههای معتبر همچون صنعتی شریف و صنعتی اصفهان رقبای جدی محسوب میشوند، بنابراین اگر دانشجویی بخواهد در صنعت موفق باشد، باید از نظر علمی و مهارتی سطح بالایی داشته باشد. شرکتها بهطور معمول فردی را استخدام میکنند که بتواند وظایف را بهطور کامل و دقیق پیش ببرد؛ در نتیجه اگر دانشجو از این نظر آماده نباشد، احتمالاً فرصتهای شغلی مناسبی به دست نخواهد آورد.
دانشآموخته مهندسی مکانیک اضافه کرد: برای موفقیت در این رشته تنها نمرات و گذراندن واحدها کافی نیست، باید مهارت عملی و تجربه کاری به دست آورد؛ پروژههای تحقیقاتی، کارآموزیهای صنعتی و فعالیتهای آزمایشگاهی بهترین زمینه برای یادگیری واقعی هستند، دانشجویان اگر از همان ترمهای ابتدایی وارد چنین فعالیتهایی شوند، مسیر حرفهایتری پیش رویشان خواهد بود.
بابایی تأکید کرد: پایاننامه برای من نقطه عطفی بود، مجبور بودم مدام با سیستم کار کنم، بخشهایی را تغییر دهم و دوباره تست بگیرم. این فرایند گرچه سخت بود، اما موجب شد تجربه ارزشمندی به دست آورم، چنین تجربههایی را هیچگاه نمیتوان صرفاً از کتابها یا کلاسهای تئوری کسب کرد.
دستگاه غشایی تماس مستقیم ما میتواند آب شور دریا را با مصرف انرژی بسیار کمتر شیرین کند و گامی عملی برای مقابله با بحران آب در کشور باشد.
وی ادامه داد: به دانشجویان تازهورود توصیه میکنم که از همان ابتدا به فکر کسب مهارتهای عملی باشند، اگر بهصرف به حضور در کلاسها اکتفا کنند، در آینده در صنعت موفق نخواهند بود، پروژههای واقعی به آنها میآموزد چگونه مسائل را حل کنند و چگونه ایدهها را به محصول تبدیل کنند.
دانشآموخته مهندسی مکانیک گفت: تجربه کار عملی موجب افزایش اعتمادبهنفس میشود و دانشجو را آماده ورود به فضای واقعی صنعت میکند، رقابت در بازار کار بالاست و کسی موفق خواهد بود که علاوه بر دانش تئوری، توانایی عملی نیز داشته باشد.
بابایی خاطرنشان کرد: متأسفانه بسیاری از پروژههای دانشگاهی پس از دفاع پایاننامه رها میشوند، دانشگاهها پر از تجهیزات و امکاناتی هستند که تنها یکی دو بار توسط دانشجویان استفاده شده و سپس بلااستفاده مانده است، اگر حمایت و تداوم وجود داشته باشد، بسیاری از این پروژهها میتوانند به مرحله اجرایی و صنعتی برسند.
وی با اشاره به ظرفیتهای موجود افزود: پروژه ما اکنون در مرحله پایلوت است، اگر حمایت مالی صورت بگیرد میتوانیم نتایج عملی ارائه کنیم و گام بزرگی در زمینه شیرینسازی آب با مصرف انرژی کمتر برداریم، این موضوع در شرایط کمآبی کشور و افزایش نیاز به منابع آب شیرین اهمیت ویژهای دارد.
دانشآموخته مهندسی مکانیک اظهار امیدواری کرد: نگاه به پروژههای دانشگاهی باید تغییر کند. این پروژهها نباید صرف ابزاری برای گرفتن مدرک باشند. بسیاری از طرحها ظرفیت اجرایی دارند اما به دلیل نبود حمایت مالی یا بیتوجهی، متوقف میشوند. اگر حمایت کافی وجود داشته باشد، پروژههایی همچون دستگاه غشایی تماس مستقیم میتوانند نهتنها به رفع نیاز کشور کمک کنند بلکه به عرصه صادرات و رقابتهای جهانی نیز وارد شوند.