دانشمندان دانشگاه نیویورک راهی برای مسدود کردن درد بدون عوارض جانبی کشف کردند. این یافته‌ها نویدبخش پایان دوران مسکن‌های خطرناک و انقلابی در تسکین درد هستند.
مسکن‌های ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) با وجود کاربرد گسترده، عوارض جانبی جدی دارند. این داروها التهاب را نیز از بین می‌برند که برای بهبود زخم ضروری است.
مسکن‌های رایج؛ راه حلی با عوارض جانبی جدی
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و آسپرین، سالانه میلیاردها دوز مصرف می‌شوند. این داروها با مسدود کردن آنزیم‌های تولیدکننده پروستاگلاندین‌ها، هم درد و هم التهاب را کاهش می‌دهند. با این حال، استفاده طولانی‌مدت از آن‌ها خطرات جدی مانند آسیب به پوشش معده، افزایش خونریزی و مشکلات قلبی، کلیوی و کبدی به همراه دارد. پروفسور پیرآنجلو جپتی، یکی از نویسندگان مطالعه، تأکید می‌کند که التهاب برای ترمیم و بازگرداندن عملکرد طبیعی بدن مفید است و مهار آن با NSAIDs ممکن است روند بهبود را به تأخیر بیندازد.
کشف مکانیزم جدید تسکین درد بدون التهاب
در تحقیقات منتشرشده در نشریه Nature Communications، دانشمندان مرکز تحقیقات درد دانشگاه نیویورک بر روی پروستاگلاندین E2 در سلول‌های شوان تمرکز کردند. PGE2 چهار گیرنده دارد. این تیم با رویکردی هدفمندتر، کشف کرد که گیرنده EP2 مسئول اصلی درد است، نه گیرنده EP4 که قبلاً مورد توجه بود.
بیشتر بخوانید- 12 درمان خانگی برای معده درد
- علت سوزش معده و سردل در شب به همراه راه حل
- این زن واقعا نمی‌ترسد، اضطراب ندارد و درد را حس نمی‌کند؛ اما چرا؟
با تزریق موضعی دارویی برای خاموش کردن انتخابی گیرنده EP2 در سلول‌های شوان موش‌ها، پاسخ‌های درد بدون تأثیر بر التهاب برطرف شد. پروفسور نایجل بانت، نویسنده دیگر مطالعه، اظهار داشت: «ما با موفقیت التهاب را از درد جدا کردیم.» فعال‌سازی گیرنده EP2 در مطالعات سلولی انسانی و موش نیز سیگنالی تولید کرد که پاسخ‌های درد را از طریق مسیری مستقل از التهاب، تأیید کرد.
آینده درمان‌های درد؛ هدفمند و ایمن‌تر
این یافته‌ها حاکی از آن است که مسدود کردن انتخابی گیرنده EP2 می‌تواند درد را بدون عوارض جانبی مرتبط با NSAIDs کنترل کند. محققان در حال ادامه مطالعات پیش‌بالینی برای بررسی چگونگی استفاده از داروهای هدف‌گیرنده گیرنده EP2 در شرایطی مانند آرتریت هستند. پروفسور جپتی خاطرنشان می‌کند که آنتاگونیست‌های انتخابی گیرنده EP2 می‌توانند بسیار مفید باشند، به‌ویژه در تجویز موضعی به مناطقی مانند مفصل زانو، که نویدبخش هستند.
∎