طی دو سال گذشته تالاب فریدونکنار از حضور «امید»، تکدرنای سیبری مهاجر، بینصیب مانده و «رویا»، جفت بلژیکی همچنان در چشمانتظاری خاموش به سر میبرد.با آمدن پاییز امید و انتظارها برای برگشت امید جان میگیرد، چراکه طی دو پاییز گذشته درنای امید به تالاب فریدونکنار بازنگشته و درنای بلژیکی کماکان در چشمانتظاری بسر میبرد.
رویا؛ درنای بلژیکی ششم بهمنماه ۱۴۰۱ بهمنظور همراهی با امید به مازندران منتقل شد، تنها چند هفته پس از آغاز مهاجرت مشترک از ادامه مسیر بازماند و پس از زندهگیری، به منطقه «اوجاکله» فریدونکنار بازگردانده شد؛ در حالیکه امید به سفر خود به سیبری ادامه داد.
دو سال بیخبری از امید
از آن زمان تاکنون هیچ نشانی از بازگشت امید به تالاب فریدونکنار دیده نشده است. گمانهزنیها درباره سرنوشت این پرنده ارزشمند از احتمال تلف شدن تا مهاجرت به زیستگاهی دیگر ادامه دارد. حتی پیشنهادهایی برای انتقال درنای دیگری از خارج کشور به مازندران مطرح شده تا شاید بتوان به چشمانتظاری رویا پایان داد؛ اما آنچه مسلم است غیبت امید همچنان ادامه دارد و درنای رویا چشمانتظار مانده است و امیدوار...
حال رویا خوب است
محمدرضا کنعانی مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران درخصوص وضعیت درنای بلژیکی و تصمیمات در این زمینه اظهار کرد: درنای بلژیکی که در قالب یک طرح حفاظتی بینالمللی و برای تقویت جفتیابی درنای سیبری به کشور آورده شد، هماکنون تحت مراقبتهای ویژه و در شرایط کنترلشده نگهداری میشود.وی افزود: این پرنده در وضعیت مطلوب قرار دارد و تمام اقدامات لازم از نظر بهداشتی، غذایی و رفتاری برای آن انجام میشود.
مدیرکل حفاظت محیطزیست مازندران بیان کرد: تصمیمگیری نهایی در خصوص آینده این پرنده و نحوه استفاده از آن در طرحهای حفاظتی، براساس نتایج بررسیهای علمی و در هماهنگی کامل با ستاد سازمان اتخاذ خواهد شد. درنای سیبری یکی از گونههای نادر و در آستانه انقراض جهانی است که معمولاً بهصورت تکنمونه به ایران مهاجرت میکرد. حضور این پرنده در تالابهای مازندران بهویژه فریدونکنار همواره نمادی از پیوندهای زیستی فرامرزی و اهمیت حفاظت از زیستگاههای طبیعی بوده است، اما غیبت آن در دو سال اخیر زنگ خطری جدی برای آینده این گونه و نشانهای از آسیبهای گسترده به مسیرهای مهاجرت پرندگان است. روایت درنا، روایت امید و انتظار است؛ روایتی که در دل تالابهای مازندران جاری است.