همشهری آنلاین - یکتا فراهانی: از دل جنگل‌های مه‌آلود جنوب شرق آسیا تا شن‌های داغ نیل، علم اسراری را آشکار کرده است که باورهایمان درباره تاریخ بشر را به چالش می‌کشند. درحالی‌که بدن‌های مومیایی‌شده ۱۲ هزارساله در وضعیت چمباتمه و با رد دود و آتش کشف شدند، در مصر بقایای مردی در ظرفی مهروموم‌شده همراه با ژنومی بی‌نظیر، از ترکیب خونی تمدن‌های گوناگون خبر می‌دهد. این یافته‌ها نشان می‌دهند که مومیایی کردن، نه فقط آیینی مصری، بلکه میراثی گسترده‌تر و پیچیده‌تر در تاریخ انسان است.
مومیایی‌های جنوب شرق آسیا
باستان‌شناسان در ویتنام، چین و فیلیپین بقایای انسانی پیدا کرده‌اند که به حدود ۱۲ هزار سال پیش برمی‌گردد. اجساد در حالت نشسته و با آثار بریدگی و دودزدگی بودند. به نظر می‌رسد بدن‌ها عمداً روی آتش دود داده می‌شدند تا خشک شوند. این کشف نشان می‌دهد سنت مومیایی کردن بسیار قدیمی‌تر از مصر بوده است.
در نزدیکی نوویرات، باستان‌شناسان ظرفی سفالی حاوی جسد مردی ۴۵۰۰ساله یافتند. تحلیل ژنتیکی او نشان داد که بخش زیادی از ژن‌ها از شمال آفریقا و رود نیل سرچشمه می‌گیرد، اما حدود ۲۰٪ ریشه در خاور نزدیک بارور دارد. این ترکیب ژنتیکی نشان‌دهنده پیوندهای تجاری و فرهنگی گسترده مصر با تمدن‌های همسایه است.
بیشتر بخوانید :
کشف مقبره فرعون تحتمس دوم
در لوکسور، مقبره‌ای شناسایی شد که به «تحتمس دوم» تعلق دارد؛ پادشاهی که پیش‌تر سایه‌اش پشت سر همسرش هاتشپسوت پنهان مانده بود. آثار مهر و نوشته‌های مقبره، تعلق آن را به این فرعون تأیید کرده‌اند. کشف این مقبره، نخستین‌بار پس از توتان‌خامون است که آرامگاهی سلطنتی به طور کامل شناسایی می‌شود.
این کشفیات تازه نشان می‌دهند که آیین مومیایی کردن تنها به مصر محدود نبوده، بلکه ریشه‌هایی بسیار عمیق‌تر و جهانی‌تر دارد. درعین‌حال، ژنوم‌ها و مقبره‌های تازه یافته تصویری زنده از تبادلات فرهنگی و قدرت سیاسی مصر باستان ارائه می‌دهند. گذشته همچنان در حال دادن اطلاعات به ماست و هر بار که دانشمندان خاک یا سنگی را می‌کاوند، صدایی تازه از دل تاریخ به گوش می‌رسد.