شناسهٔ خبر: 74978504 - سرویس استانی
نسخه قابل چاپ منبع: ایسنا | لینک خبر

از تُشَک کُشتی تا زندگی؛ چه چیزی یک پهلوان را جاودانه می‌کند؟

پهلوانی تنها در مدال‌ها خلاصه نمی‌شود؛ آنجا معنا می‌یابد که کشتی‌گیر پیش از ورود به میدان نام خدا را زمزمه می‌کند، در اوج نبرد اخلاق را پاس می‌دارد و پس از پیروزی دست حریف را بالا می‌برد. اینجاست که قهرمان به الگویی فراتر از ورزش بدل می‌شود؛ الگویی برای زندگی.

صاحب‌خبر -

به گزارش ایسنا، امروز در جامعه‌ای که نوجوانان بیش از هر زمان در معرض الگوهای متنوع قرار دارند، نقش قهرمانان ورزشی تنها در مدال‌آوری نیست؛ آن‌ها باید با منش و رفتار پهلوانی، مرزهای اخلاق و فرهنگ ایرانی را برای نسل آینده ترسیم کنند.

وقتی جوانی پیش از قدم گذاشتن بر تشک کشتی، سر بر مهر می‌گذارد، نام خدا را زمزمه می‌کند و با چشمانی آرام اما پرصلابت به سوی حریف می‌رود، تفاوتش با دیگران آشکار می‌شود. او تنها برای مدال نمی‌جنگد، برای غرور ملی، برای اخلاق، برای ایمان و برای میراثی که از پهلوانان کهن به یادگار مانده است، به میدان می‌آید.

 آنجا که پس از پیروزی، دست حریف را بالا می‌برد و او را در آغوش می‌گیرد، پهلوانی معنا پیدا می‌کند؛ معنایی که از تشک کشتی فراتر می‌رود و وارد زندگی روزمره ما می‌شود.

از تشک کشتی تا زندگی؛ چه چیزی یک پهلوان را جاودانه می‌کند؟

عباس قنبری، رئیس بنیاد ایران‌شناسی چهارمحال و بختیاری در گفت و گو با ایسنا با اشاره به قهرمانی اخیر کشتی‌گیران لر و بختیاری در رقابت‌های جهانی گفت: قهرمان واقعی کسی است که ایمان، اخلاق و تواضع را در میدان عمل نشان می‌دهد؛ نه آن‌هایی که در فضای مجازی با نمایش‌های توخالی دنبال فالورند. پهلوانان ما باید الگوی نسل جوان باشند، هم در میدان ورزش و هم در میدان زندگی.

وی در پاسخ به این سوال که چه ویژگی‌هایی باعث می‌شود یک ورزشکار از مرز قهرمانی عبور کند و به الگو تبدیل شود، افزود: شخصیت برجسته قهرمانان ما تنها در مدال خلاصه نمی‌شود. منش، افکار و رفتارشان است که از آن‌ها اسطوره و الگو می‌سازد. وقتی کشتی‌گیری پیش از مسابقه نمازش را می‌خواند، نام خدا را بر زبان می‌آورد، تشک را می‌بوسد و با روحیه‌ای علی‌وار وارد میدان می‌شود، او تنها یک ورزشکار نیست؛ بلکه مظهر فرهنگ پهلوانی است. او با احترام دست حریف را می‌فشارد، با تمام توان مبارزه می‌کند و اگر پیروز شد، فروتنانه دست حریف را بالا می‌برد. همین تصویر است که حتی فدراسیون جهانی کشتی را به تحسین واداشته است.

قنبری با اشاره به پیام اجتماعی و فرهنگی این قهرمانی‌ها برای جامعه، گفت: این پهلوانان مرزهای اخلاق و انسانیت را تثبیت می‌کنند. درست مثل آرش کمانگیر که مرزهای ملی را مشخص کرد، آن‌ها مرزهای اخلاقی ما را پررنگ می‌سازند. خدا را شاکر باشند که چنین عزتی به دست آوردند، از مربیان و خانواده‌های‌شان قدردانی کنند و به عزم استوار خودشان ببالند. مردم هم وفاداری‌شان را نشان دادند؛ در دزفول، ایذه، گتوند و شهرهای دیگر هزاران نفر برای استقبال آمدند، دعا کردند و شیرینی پخش کردند. این همبستگی اجتماعی خودش یک سرمایه فرهنگی بزرگ است.

رئیس بنیاد ایران‌شناسی چهارمحال و بختیاری در خصوص اینکه برخی معتقدند این تکریم‌ها مقطعی است و بعد از چند هفته فراموش می‌شود. چه باید کرد تا نام این قهرمانان جاودانه شود، توضیح داد: ما نباید افتخارها را به چند بنر یا مراسم محدود کنیم. این قهرمانان باید به نمادهای ماندگار نسل جوان بدل شوند. نام آن‌ها می‌تواند بر خیابان‌ها و میادین شهرها نقش ببندد. تصویرشان روی دفترها، لوازم‌التحریر و حتی کیف دانش‌آموزان چاپ شود. حضورشان در رسانه ملی، مدارس و دانشگاه‌ها باعث می‌شود نوجوانان الگوهای واقعی را بشناسند. این‌گونه است که قهرمان از دل تشک کشتی، وارد زندگی روزمره جوانان می‌شود.

از تشک کشتی تا زندگی؛ چه چیزی یک پهلوان را جاودانه می‌کند؟

وی با اشاره به بُعد مذهبی رفتار ورزشکاران و جایگاه این پیوند در فرهنگ ما، گفت: وقتی کشتی‌گیر ما نام مولا علی(ع) یا امام رضا(ع) را بر لباس خود می‌نویسد و با ذکر یا علی وارد میدان می‌شود، نشان می‌دهد که ادامه‌دهنده راه اهل بیت است. این باور به او آرامش و قدرت می‌دهد. اگر امروز قهرمان ما با نام یا علی مدال می‌گیرد، فردا هم می‌تواند در زندگی اجتماعی و فرهنگی با همان منش پهلوانی الگویی باشد.

قنبری نقش قهرمانان ورزشی در فضای امروز باتوجه به اینکه نوجوانان و جوانان بیش از پیش در معرض الگوهای مختلف هستند، تاکید کرد: اهمیت پهلوانان ما دوچندان است. نوجوانان نباید فریب شخصیت‌های توخالی فضای مجازی را بخورند؛ کسانی که فقط دنبال افزایش فالورند و هیچ بار فرهنگی یا اخلاقی ندارند.
قهرمان واقعی کسی است که سختی کشیده، ایمان و اخلاقش را در میدان عمل نشان داده و در کنار افتخارآفرینی، تواضع را فراموش نکرده است. این کشتی‌گیران باید الگوی اصلی نسل جدید باشند. رسانه‌ها و نهادهای فرهنگی باید آن‌ها را درست معرفی کنند تا نوجوانان به جای دنبال کردن شخصیت‌های بی‌ریشه، به پهلوانان واقعی افتخار کنند.

وی به وظیفه مسئولان و نهادها در قبال این قهرمانان اشاره کرد و گفت: مسئولان باید به وعده‌هایشان عمل کنند. اگر قول شغل، پاداش یا معافیت سربازی داده‌اند، نباید خلف وعده شود. این جوانان می‌توانند به جای خدمت نظامی، در هلال‌احمر، تربیت‌بدنی یا حوزه‌های فرهنگی خدمت کنند. استخدام آن‌ها در نهادهای دولتی و خصوصی هم می‌تواند هم قدردانی باشد و هم الگوسازی. این رفتارها فرهنگ قدرشناسی را در جامعه نهادینه می‌کند.

از تشک کشتی تا زندگی؛ چه چیزی یک پهلوان را جاودانه می‌کند؟

رئیس بنیاد ایران‌شناسی چهارمحال و بختیاری در پاسخ به اینکه برخی قهرمانی‌ها را به قومیت‌ها نسبت می‌دهند، بیان کرد: درست است که از ۱۰ عضو تیم ملی، هفت نفر لرتبار بودند و این برای ما بختیاری‌ها مایه غرور است، اما همه ما زیر پرچم ایرانیم. کرد، بلوچ، عرب، گیلک و مازنی همه ایرانی‌اند. تیم ملی یعنی هویت ملی. افتخار ما این است که بگوییم «ایرانی هستیم» و برای سربلندی ایران تلاش کنیم.

وی در پایان خاطرنشان کرد: از همه کسانی که در هر عرصه‌ای برای نام ایران زحمت می‌کشند تشکر می‌کنم. امیدوارم دختران و پسران این سرزمین همچنان پرچم ایران را برافراشته نگه دارند. پهلوانان ما باید هم در میدان ورزش و هم در میدان زندگی قهرمان بمانند. این رسالتی است که بر دوش آن‌هاست.

وقتی مدال تنها نشانی از افتخار نیست و اخلاق، ایمان و فروتنی در کنار قدرت جسمانی معنا پیدا می‌کند، پهلوان متولد می‌شود؛ پهلوانی که از دل تشک کشتی برمی‌خیزد، اما میراثش در زندگی روزمره مردم جاری می‌شود.

انتهای پیام