«مازیار گیلانینژاد» فعال کارگری در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با تاکید بر اینکه کالاییسازی آموزش، موجب محرومیت بخش قابل توجهی از فرزندان دهکهای فرودست از تحصیل شده است؛ گفت: در شرایط فعلی، بسیاری از کودکان و فرزندان طبقه زحمتکش از ورود به مدرسه جا میمانند؛ کافیست به چند شاخص مهم خبری نگاهی بیندازیم.
«گرانی ۳۰ درصدی لوازم التحریر»، « هزینه خرید لوازم برای ورود به مدرسه برای یک دانش آموز دبستانی در حدود ۳.۵ میلیون تومان است»، «ترک تحصیل ۶ هزار دانش آموز در روتک بلوچستان» و « ترک تحصیل ۷۵۰ هزار دانش آموز به دلیل فقر». گیلانینژاد با استناد به این اخبار میگوید: همه شواهد نشان میدهد که فرزندان فرودستان از چرخه آموزش و تحصیل کنار گذاشته شدهاند.
او افزود: علت اصلی افزایش کودکان کار و کار سخت نوجوانان در کارگاههای پرخطر همین است؛ از یکسو، هزینههای تحصیل و آموزش، به گونهای نجومی افزایش یافته و تناسبی با مزد و حقوق کارگران ندارد و از سوی دیگر، خانوادههای کارگری به درآمد و کار فرزندان خود نیاز دارند؛ در نتیجه فرزندان لایههای فرودست طبقه کارگر، قبل از سنین بلوغ و در اوج کودکی و نوجوانانی، ناخواسته وارد بازار کار میشوند.
گیلانینژاد با بیان اینکه «در اخبار خواندهایم که ۳۰۰۰ نفر اول کنکور امسال، از خانوادههای پربرخوردار مالی بودهاند» ادامه داد: نه تنها مدارس بلکه دانشگاههای خوب هم فقط برای ثروتمندان است و فقرا راهی برای تغییر مناسبات تلخ زندگی خود ندارند.
این فعال کارگری در پایان نتیجه گرفت: برنامههای اقتصادی جهت ایجاد فقر ساختاری و بیتوجهی به رایگان بودن آموزش که در قانون اساسی تاکید شده، کودکان را از ابتداییترین حق انسانی یعنی آموزش محروم کرده است. این روند به معنای تولید نسلی محروم، بیدفاع و بدون فرصت رشد اجتماعی است. نسلی که سیستماتیک به حاشیه رانده میشود تا چرخهی فقر و تبعیض همچنان بدون توقف ادامه یابد.