به گزارش گروه ورزشی ایسکانیوز،«ایرانی باغیرت، ایرانی باغیرت» این یکی از شعارهایی است که مردم چشم‌به‌راه در فرودگاه سر می‌دهند. پاسی از شب گذشته و خیل کثیری منتظر بازگشت قهرمانان جهان هستند. تیم کشتی آزاد که اواسط هفته پس از ۱۲ سال قهرمان جهان شد، قرار است به ایران برگردد. لیدرهایی که به فرودگاه آمده‌اند با بوق‌هایشان مردم را تشویق می‌کنند نام ایران را فریاد بزنند.

چهره‌ها را که نگاه می‌کنی، از همه قشر، سن و جنسی در میان جمعیت می‌بینی. یکی از میان مردم به خبرنگاری می‌گوید: «از شمال کوبیدم اینجا اومدم. من خودم در کشتی به جایی نرسیدم اما به عشق این‌ها تا صبح هم وایمیسم». خانوادۀ برخی از ورزشکاران نظیر عموزاد هم آمده‌اند. همسر او در پاسخ به سؤال خبرنگاران می‌گوید: رحمان در تشک کشتی بی‌رحم است و بیرون مرد آرامی است.

گروه موسیقی ارتش هم دارد قطعۀ «وطن ای هستی من» را تمرین می‌کند تا در پیشواز فاتحان دنیا بنوازد. به جمعیت خبر می‌رسد که ملی‌پوشان رسیده‌اند. همهمه‌ای می‌شود.امیرحسین زارع، قهرمان سنگین‌وزن ایران جلوتر از همه روی پله‌ها دیده‌ می‌شود. تصویر احترام نظامی او به پرچم ایران پس از قهرمانی این روزها بارها در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست شده. یکی از حاضران به خبرنگاری می‌گوید: «تمام ۸۰ میلیون ایرانی باید سلام نظامی بدهند». زارع هم در جمع مردم و در کنار پدرش عنوان می‌کند: «سرباز این مردمیم».پشت سر او جام قهرمانی جهان را می‌آورند. جامی که بیش از یک دهه در مهد کشتی نبوده. برق طلایش چشم‌ها را می‌زند.

حلقه‌های گل است که بر گردن قهرمانان وطن انداخته می‌شود. کامران قاسم‌پور محبوب دل مردم است. او علی‌رغم کسب برنز و نرسیدن به طلا بیشترین تشویق را می‌شود. حرکات والنسیای آمریکا پس از پیروزی برابر گلادیاتور او را عریزتر کرده. بازار سلفی‌بگیرها با کامران داغِ داغ است. «کامران باتعصب» شعار بلند جمعیت خطاب به کشتی‌گیر دوست‌داشتنی ایران است. خودش می‌گوید مردم لطف دارند اما خودم راضی نیستم. مادر او هم که به استقبال پسرش آمده،‌ می‌گوید: ویروس داخل بدن کامران او را اذیت کرد. پدرش هم از آرزویش می‌گوید: کامران از بچگی قول طلای المپیک را به من داده.

در گوشه‌ای دیگر رحمان عموزاد روی دوش مردم مورد استقبال قرار می‌گیرد. عموزاد که در المپیک به کیوکای ژاپنی باخته بود، این بار ۱۰ بر صفر او را در فینال برد و انتقام گرفت. همین هم باعث شد تا دوباره بی‌رحمی رحمان سر زبان‌ها بیفتد. «بالاترین لذتم‌ در دنیا این است که مردم شاد شوند». این اولین چیزی است که به خبرنگاران می‌گوید.

امیرعلی آذرپیرا هم که پس از مدت‌ها مصدومیت در مسابقات جهانی گل کاشت و تاج‌الدینف، روس‌الاصل بحرین را برد، از چهره‌های ویژۀ این استقبال است. تصویر اشک‌های او پس از کسب نقره نشان می‌داد که به چیزی کم‌تر از طلا راضی نیست. خودش در اینباره در فرودگاه گفت: «مردم ایران خودشان طلا هستند و طلا برازنده‌شان است».

احمد محمدنژاد جوان، پدیدۀ این دوره ایران در میان خبرنگاران دربارۀ این مسابقات توضیح داد و عنوان کرد: «لطف خدا و آقا امام رضا بود».

پژمان درستکار، سرمربی تیم ملی که با احترام نظامی و لباسی که روی آن نوشته شده بود، «ایران حسین تا ابد پیروز است» روی سکوی قهرمانی رفته و جام را گرفته بود، دربارۀ این مسابقات به خبرنگاران گفت: «وقتی کارهای مدیریتی درست باشد خروجی خوب خواهد بود». درست هم می‌گوید. جایی که مدیر خوب باشد کل سیستم مرتب و موفق می‌شود.

انتهای پیام/