به گزارش گروه سیاسی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ روزنامه هم میهن در سرمقاله امروز خود به شکلی قابل تأمل، به اعترافی بزرگ دست زد و نوشت که «اعتراضات سال ۸۸ خسارت بزرگی برای کشور بود و جامعه را به سوی شکافی جبرانناپذیر وارد کرد.» این اعتراف، اگرچه دیرهنگام است، اما نقطه عطفی قابل توجه در فضای رسانهای کشور محسوب میشود؛ اعترافی که سالها انتظار آن میرفت.
روزنامه هم میهن در سرمقاله خود به دو عامل مهم تغییردهنده روند اقتصادی کشور از سال ۸۸ به بعد اشاره کرده است: اول «اعتراضات ۸۸» که آن را «خسارت بزرگی برای کشور» و عامل «شکافی جبرانناپذیر» در جامعه خوانده، و دوم «تحریمهای شورای امنیت» که به سیاست خارجی «غیرمسئولانه» دوره اول دولت پیشین مرتبط دانسته شده است. این اعتراف، اگرچه دیرهنگام، اما نقطه عطفی در بازخوانی رویدادهای آن سالها محسوب میشود.
نکته قابل تأمل و البته تناقضآمیز در موضع فعلی هم میهن، سابقه عملکرد همین روزنامه و جریان تندرو همسو با آن است. برای سالها، این جریان تندرو و رادیکال نه تنها از پذیرش خسارتهای آن فتنه بزرگ خودداری کرد، بلکه با بزرگنمایی و تقدیس عاملان و مسببان آن رویداد، سعی در طبیعیسازی و حتی مشروعسازی آن داشت.
این روزنامه که سالهاست با محوریت دادن به موضوعاتی مانند «رفع حصر»، به نوعی بر موج حوادث فتنه ۸۸ موجسواری کرده و همواره سعی در بازخوانی و توجیه آن رویدادها داشته، ناگهان به زبانی متفاوت سخن میگوید. پرسش اصلی اینجاست: آیا این یک بازنگری استراتژیک است یا پذیرش واقعیتی که سالها بر آن سرپوش گذاشته میشد؟
فتنه ۸۸؛ خسارتی که قابل انکار نیست!
همانگونه که هم میهن اشاره کرده، فتنه ۸۸ نه تنها بحرانی امنیتی و سیاسی، بلکه آسیبی جدی به انسجام ملی و اقتصاد کشور وارد کرد. این رویداد با ایجاد نااطمینانی و بیثباتی، فضای لازم برای سرمایهگذاری و توسعه اقتصادی را مخدوش کرد و زمینهساز بهانهگیری دشمنان برای تشدید فشارها علیه ایران شد.
شاید ادعای روزنامه هم میهن برای نقش سیاست خارجی غیرمسئولانه دوره اول دولت احمدینژاد در ایجاد بستر تحریمها درست باشد. اما نکته مغفول در این تحلیل، ارتباط مستقیم بین فتنه ۸۸ و تشدید تحریمهاست. دشمنان ایران با سوءاستفاده از فضای ایجادشده پس از فتنه، به بهانههای واهی چون نقض حقوق بشر، قطعنامههای شورای امنیت را یکی پس از دیگری تصویب کردند و تحریمهای فلجکنندهای را علیه ملت ایران به اجرا گذاشتند. بنابراین، فتنه ۸۸ نه تنها شکاف داخلی ایجاد کرد، بلکه دست دشمن را برای فشار بیشتر بر کشور باز گذاشت.
درسهایی برای آینده
اعتراف روزنامه هم میهن هرچند ارزشمند، اما تنها نیمی از راه است. نیمه دیگر، عذرخواهی از ملتی است که سالها حقایق را تحریف شده میدید و پذیرش این واقعیت که مشی آن روزِ برخی افراد، مسیر «اعتراض قانونی» نبود، بلکه کشور را وارد «فتنه» بزرگی کرد. امید است این اعتراف، سرآغاز یک بازاندیشی جدی در میان تمامی جریانهایی باشد که به هر شکل در آن رویداد نقش داشتند یا از آن سوءاستفاده کردند.
ملت ایران که با درایت و رهبری عالمانه از آن آزمون سخت عبور کرد، امروز بیش از هر زمان دیگری به وحدت و انسجام برای عبور از چالشهای بزرگتر نیاز دارد و پذیرش کامل حقایق تاریخی بدون کتمان و بازیزبانی، میتواند مقدمهای برای این همدلی باشد. امروز دشمن با ابزارهای پیچیدهتری در حال جنگ نیابتی است و هرگونه تشتت و اختلافافکنی داخلی، تنها به دستاوردهای دشمن میافزاید. رسانهها نیز باید با دوری از موجسواریهای سیاسی، به تقویت انسجام ملی و افشای توطئههای دشمن کمک کنند.
گزارش از هادی هدایت زاده