به گزارش خبرگزاری ایمنا از فارس و به نقل از روابط عمومی پایگاه جهانی تخت جمشید، محمدجواد جعفری با اعلام آغاز کاوش‌های باستان‌شناسی در این محوطه تاریخی اظهار کرد: این کاوش‌ها که از نیمه شهریور سال‌جاری آغاز شده‌اند، با هدف تعیین عرصه و حریم آثار تاریخی مهم در این منطقه و به‌منظور حفاظت و معرفی بهتر حرایم میراث جهانی تخت‌جمشید برنامه‌ریزی شده‌اند.
وی با اشاره به گستره وسیع حریم درجه یک این مجموعه افزود: محدوده حریم درجه یک تخت‌جمشید بیش از شش هزار هکتار وسعت دارد و تاکنون نزدیک به ۱۱۰ اثر تاریخی در آن شناسایی شده است که از این میان ۷۰ اثر در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده‌اند، این آثار شامل تپه‌ها و محوطه‌های تاریخی، غارها و پناهگاه‌های باستانی، گورستان‌ها، معادن و دیگر نمونه‌های ارزشمند فرهنگی است که از دوران‌های پیش از تاریخ تا دوره‌های متأخر در این منطقه باقی مانده‌اند.
سرپرست پایگاه میراث جهانی تخت‌جمشید با تأکید بر اهمیت این اقدامات گفت: این کاوش‌ها به‌منظور تعیین دقیق عرصه و حریم آثار در محدوده حریم درجه یک انجام می‌شوند تا بتوانیم ضمن حفاظت مؤثرتر، برنامه‌های توسعه زیرساخت‌های گردشگری را نیز با توجه به مطالعات علمی و با کمترین آسیب به میراث‌فرهنگی پیگیری کنیم.
جعفری اظهار کرد: سه پروژه باستان‌شناسی «تل روباهی» به سرپرستی فضل‌الله حبیبی، «چاه جنگل» به سرپرستی احمدعلی اسدی و «تل گاوداری» به سرپرستی ابوذر توکل هم‌اکنون با تأمین اعتبار از محل اعتبارات مطالعاتی پایگاه میراث جهانی تخت‌جمشید و با مجوز پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری کشور در حال اجراست.
وی در توضیح اهمیت این طرح‌ها افزود: مطالعات دقیق و هدفمند کاوش‌های باستان‌شناسی در تعیین عرصه و حریم آثار تاریخی، نقشی بنیادین در حفاظت و معرفی میراث‌فرهنگی ایفا می‌کند، این امر به ما کمک می‌کند تا در برنامه‌ریزی توسعه گردشگری به گونه‌ای عمل کنیم که هم ارزش‌های تاریخی حفظ شوند و هم زیرساخت‌ها بهینه‌سازی شوند.
سرپرست پایگاه میراث جهانی تخت‌جمشید با اشاره به ارزشمندی آثار موجود در حریم درجه دو و سه تخت جمشید گفت: در این محدوده‌ها نیز آثار مهمی همچون تل‌های باکون الف و ب، تل شغا، تل جری و تل موشکی قرار دارند که باید در اولویت برنامه‌های تعیین عرصه و حریم پایگاه میراث جهانی تخت‌جمشید قرار گیرند.
جعفری با تأکید بر ضرورت تخصیص بودجه پایدار برای این مطالعات اظهار کرد: تجربه سال‌های گذشته نشان داده است که برای حفظ و معرفی بهتر آثار تاریخی محدوده حرائم تخت جمشید، نیازمند تخصیص اعتبارات قابل توجه و مستمر هستیم، تنها با در نظر گرفتن منابع مالی کافی و سالانه می‌توان این گنجینه‌های تاریخی را برای نسل‌های آینده پاس داشت.