خبرگزاری آنا ـ حسین بوذری؛ دانشگاه آزاد اسلامی که با شعار گسترش عدالت آموزشی در سراسر ایران پا به عرصه گذاشت، اکنون پس از دهه‌ها فعالیت، به غولی علمی و اجتماعی بدل شده است. این دانشگاه با گشودن درهای دانش به روی میلیون‌ها جوان، بی‌شک در ارتقای سطح سواد و مدرک‌گرایی نقش بسزایی داشته است. اما آیا این همه ماجراست؟
در حالی که خبرهایی از نوآوری‌ها و دستاوردهای پژوهشی به گوش می‌رسد، پرسش اساسی همچنان پابرجاست: این پژوهش‌ها تا چه اندازه توانسته‌اند گره از مشکلات اقتصادی و اجتماعی کشور بگشایند؟ آیا نوآوری‌های دانشگاه آزاد، قابلیت بدل شدن به فناوری‌های بومی و رقابت‌پذیر در عرصه جهانی را دارند؟
در کنار این پرسش‌های فنی، برنامه‌های فرهنگی و اجتماعی دانشگاه نیز در کوران چالش‌های هویتی و روانی جامعه، مورد ارزیابی قرار می‌گیرند. تا چه حد این برنامه‌ها توانسته‌اند به تقویت همبستگی ملی و بهبود سلامت روان دانشجویان و جامعه یاری رسانند؟
این بررسی، سفری تحلیلی به اعماق فعالیت‌های دانشگاه آزاد اسلامی است؛ دعوتی به تأمل درباره نقشی که این نهاد عظیم در مسیر توسعه پایدار و پیشرفت همه‌جانبه ایران ایفا می‌کند.
اروپا در دام آمریکا؛ سناریوهای پیش روی ایران درصورت فعال‌سازی «مکانیسم ماشه»
انتهای پیام/