احترام برومند بازیگر سینما و مجری پیشکسوت رادیو و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار میراث آریا گفت: با نگاهی به قسمت‌های مختلف سریال «سووشون» به خوبی می‌توان دریافت که نرگس آبیار برای ساخت و به ثمر نشستن این اثر تصویری بسیار وفادارانه عمل کرده و مو به موی داستان را به تصویر کشیده است. 

او ادامه داد: سریال «سووشون» با مجموع محتواهای تصویری که در پلتفرم‌های مختلف که عموما مثلث‌های عشقی را به نمایش می‌گذارد قابل مقایسه نیست و علاوه بر کارگردان، تیم تولید هم برای ساخته شدن این اثر زحمت کشیدند که باید قدردان آن‌ها بود. 

برومند با اشاره به این مطلب که ساخت یک اثر تاریخی در ۳۰ قسمت دشوار است، افزود: یکی از ویژگی‌های مثبت این سریال علاوه بر بازی‌های استاندارد، طراحی صحنه، طراحی لباس، طراحی جلوه‌های ویژه بصری و گریم است که اصل داستان را به درستی تداعی می‌کنند. 

این مجری پیشکسوت افزود: به دلیل همکاری که با خانم آبیار داشته‌ام، می‌دانم که او کارگردانی دقیق و با توجه به جزئیات فیلمنامه است و از کوچک‌ترین مورد در کارگردانی سکانس‌ها نمی‌گذرد. بنابراین کارگردانی داستانی به قدرتمندی «سووشون» اثری از سیمین دانشور که خود او نیز از نویسندگان قدرتمند و توانای ایرانی بوده، بسیار دشوار و طاقت فرساست و معتقدم آبیار از پس آن برآمده است. 

او درادامه صحبت‌های خود با اشاره به این مطلب که با ساخت سریال «سووشون» بخش مهمی از هویت تاریخی ایران‌مان به تصویر کشیده شده است، گفت: بخش مهمی از داشته‌های فرهنگی ایران، جزو میراث دیده نشده ما به شمار می‌رود و داستان «سووشون» نیز بخش مهمی از تاریخ معاصر ایرانیان است. 

برومند بیان کرد: به اعتقاد من باید خیلی پیش‌تر اقتباسی از این رمان تاریخی در سینما و یا سریال انجام می‌شد که خوشبختانه به همت خانم آبیار و تیم همراه این اتفاق افتاد. 

این هنرمند در ادامه اظهار نظر خود درباره سریال «سووشون»، شخصیت‌پردازی کاراکترهای داستانِ دانشور را برای ساخت سریال به کارگردانی آبیار مناسب ارزیابی کرد و گفت: زمانی که یک فرد داستانی را می‌خواند بر اساس ذهنیت خود شخصیت‌ها را می‌سازد و با آنها همراه می‌شود، اما همین شخصیت‌ها زمانی که تصویری می‌شوند علاوه بر اینکه کارگردان باید تلاش کند ذهنیت مخاطب را از داستانی که خوانده است، به‌ هم نریزد، در عین حال باید شخصیت‌پردازی مجدد برای بیان تصویری نیز انجام دهد و خوشحالم که خانم آبیار در طول هفت قسمتی که تاکنون از این سریال پخش شده توانسته است استاندارد بین داستان و تصویر را حفظ کند. 

او در پایان خاطرنشان کرد: اقتباس‌های ادبی انگشت‌شماری در سینما و تلویزیون انجام شده است که می‌توان به آثاری چون «شازده احتجاب»، بهمن فرمان‌آرا، «دایی جان ناپلئون» ناصر تقوایی و یا «تنگسیر» امیر نادری اشاره کرد، اما واقعیت این است که تاریخ ادبیات ایران ظرفیت بالایی برای ساخت فیلم و سریال دارند که نباید از آن‌ها غافل شد، زیرا اقتباس ادبی به ویژه برای جوانانِ امروز که شاید آگاهی کمتری از تاریخ ایران دارند، بسیار کارساز است.

انتهای پیام/