به گزارش جماران، آیا ایالات متحده پس از تنش نظامی و دیپلماتیک بی سابقه با ونزوئلا در این اواخر، واقعاً حملات گسترده ای را به ونزوئلا انجام خواهد داد، یا حتی این کشور را اشغال خواهد کرد؟
این سوال بزرگی است که مجله نیوزویک در یک گزارش خبری مطرح کرده است، و پاسخ احتمالی به آن منفی بود، با اشاره به اینکه کارشناسان شک دارند که اعزام نیروهای نظامی آمریکا که در جنوب منطقه کارائیب و آب های نزدیک جریان دارد، گام های اولیه به سوی یک اشغال باشد، اما این مجله معتقد است که استقرار حداقل 3 ناوشکن و یک زیردریایی و یک گروه فرود آبی خاکی "ARG" بارگیری شده با تفنگداران دریایی، یک تنش جدید در روابط رو به وخامت بین واشنگتن و کاراکاس است، که باعث نگرانی نیکلاس مادورو رئیس جمهور ونزوئلا شده است.
دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، سه شنبه گذشته اعلام کرد که ایالات متحده یک کشتی را در نزدیکی ونزوئلا هدف قرار داده است و مستقیماً مادورو را مقصر دانست، که یک روز قبل از آن گفته بود که کشورش در حالت «آمادگی کامل»قرار دارد و آماده پاسخ به هرگونه اقدام نظامی احتمالی آمریکا است.
جمهوری مسلح
مقامات آمریکایی ماه گذشته گزارش دادند که واشنگتن 3 ناوشکن مجهز به موشک های پیشرفته و هزاران سرباز را در آب های مقابل ونزوئلا در چارچوب یک کارزار برای مبارزه با باندهای مواد مخدر و گروه های جنایتکار در آمریکای لاتین مستقر کرده است.
این مجله آمریکایی همچنین به نقل از مادورو گفت که اگر ارتش آمریکا به کشورش حمله کند، "جمهوری مسلح" اعلام خواهد کرد و متعهد شد که 4.5 میلیون جنگجو از شبه نظامیان را برای دفاع از ونزوئلا بسیج کند. در مقابل، دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، استقرار نظامی را بخشی از جنگ خود علیه باندهای مواد مخدر توجیه کرد و همتای ونزوئلایی خود را به اداره یک شبکه "تروریسم مواد مخدر" فرامرزی متهم کرد.
این در حالی است که هیچ رابطه دیپلماتیک رسمی بین واشنگتن و کاراکاس وجود ندارد و روابط بین آنها بسیار پرتنش است و به نظر نمی رسد هیچ ارتباط شخصی بین ترامپ و مادورو وجود داشته باشد.
آیا ایالات متحده ونزوئلا را اشغال خواهد کرد؟
این مجله در پاسخ به این سوال معتقد است که احتمال وقوع اشغال ضعیف است، زیرا واشنگتن هیچ نیت و قصد واضحی برای اشغال نشان نداده است، و با وجود اینکه مادورو استقرار نیروهای نظامی آمریکا را "تهدیدی تاریخی" تلقی کرده است، کارشناسان نظامی آن را صرفاً "نمایش قدرت" می دانند تا مقدمه ای برای یک اشغال واقعی.
بر اساس این گزارش، این کارشناسان بعید می دانند که واشنگتن یک عملیات نظامی گسترده را در کشوری با توپوگرافی پیچیده مانند ونزوئلا، که با کوه ها، جنگل ها و مراکز شهری که کنترل آنها دشوار است، ریسک کند، به ویژه که نیروی آمریکایی مستقر شده از چند هزار سرباز تجاوز نمی کند، که برای یک اشغال همه جانبه کافی نیست.
نیوزویک به اظهارات کریستوفر ساباتینی -پژوهشگر امور آمریکای جنوبی در مرکز «چتم هاوس» در لندن- در روزنامه گاردین بریتانیا،اشاره کرد که گفت: «هیچ آدم عاقلی فکر نمی کند که 4500 سرباز قادر به اشغال کشوری هستند که شامل کوه ها، جنگل ها و چندین مرکز شهری است، این همه فقط نمایشی از سوی هر دو طرف است.»
از سوی دیگر، ویلیام فرییر، پژوهشگر امنیت ملی در «شورای ژئواستراتژیک» بریتانیا، به نیوزویک توضیح داد که «پی بردن نیت ها همیشه دشوار است، اما دولت ترامپ، با وجود نارضایتی از نقش ونزوئلا در جریان مواد مخدر، تاکنون هیچ نیت واضحی برای مداخله نظامی مستقیم نشان نداده است.»
سناریوهای احتمالی برای مداخله آمریکا
این مجله میگوید که سناریوها معمولاً فرود تفنگداران دریایی آمریکا در ونزوئلا را تصور میکنند، اما کارلوس سولار - پژوهشگر مؤسسه خدمات متحد سلطنتی در لندن - به این مجله گفته است که «اگر چنین عملیاتی رخ دهد، در مرحله بسیار دیرهنگامی خواهد بود.»
سولار پیشبینی میکند که مداخله - به احتمال زیاد - با حملات موشکهای دوربرد «توماهاوک» برای نابودی پدافندهای ونزوئلا و تواناییهای نظامی آن، با هدف قرار دادن سایتهای تدارکاتی، انبارهای مهمات، رادارها، مراکز ارتباطی و سکوهای هواپیماهای بدون سرنشین آغاز شود.
او میافزاید که ایالات متحده در سال جاری عملیاتهای مشابهی را در خاورمیانه با دقت و کارآیی قابل توجهی علیه دشمنانی مجهزتر از نیروهای مسلح ونزوئلا انجام داده است و معتقد است که این رویکرد تلفات مادی و انسانی آمریکاییها را کاهش میدهد و تواناییهای دشمن را به شدت تضعیف میکند.
به گفته سولار اما ونزوئلا با توجه به اینکه ناوگان هوایی آن «محدود، ناکارآمد، ناوهایش تعمیر نشده و زیردریاییاش قدیمی است»، در پاسخگویی با مشکل مواجه خواهد شد. او ادعا میکند که نیروهای آمریکایی در مرحله دوم با استفاده از اژدرها، مهمات هدایتشونده و موشکهای ضد هوایی برتری خواهند داشت.
بر اساس این گزارش خبری، این بحث و جدل، عملیات تهاجم آمریکا به پاناما در سال 1989 را که توسط رئیسجمهور جورج بوش پدر به بهانه آوردن رئیسجمهور آن، مانوئل نوریگا، به پای عدالت مجوز داده شده بود، به ذهنها بازگرداند. در آن زمان، واشنگتن بیش از 20 هزار سرباز مستقر کرد که چندین برابر بیشتر از نیروهای آمریکایی حاضر در اطراف ونزوئلا است.
در سطح منطقهای، تقویت نیروهای آمریکایی با انتقاد شدید چندین کشور در آمریکای جنوبی، به ویژه کوبا، مواجه شد که این تقویت نیروها را «نمایش تجاوزکارانه قدرت علیه حاکمیت ملتهای قاره» توصیف کرد.
«هاوانا» تأکید کرد که ادعاهای ایالات متحده مبنی بر ارتباط دولت قانونی ونزوئلا و رئیسجمهور آن، نیکلاس مادورو، با سازمانهای جنایتکار دخیل در قاچاق مواد مخدر، صرفاً بهانهای مضحک و بیاساس است.
اما در عین حال، نیوزویک به این نکته اشاره میکند که ایالات متحده، به همراه کشورهای اروپایی و آمریکای جنوبی، پیروزی مادورو در انتخابات ژوئیه 2024 را به رسمیت نمیشناسد.