شناسهٔ خبر: 74696304 - سرویس استانی
نسخه قابل چاپ منبع: ایرنا | لینک خبر

زخم کهنه انباشت زباله در کوچه‌های شهر بابل سر باز کرد

ساری - ایرنا - زخم کهنه زباله بابل که در یک سال اخیر به بحرانی ترین حالت ممکن خود رسید و هر از چند گاهی این چالش با دپوی زباله ها در کوچه های شهر بهارنارنج به یک سریال تلخ تکراری برای شهروندان تبدیل شد، بار دیگر این معضل در مناطق مختلف این خطه سر باز کرده است.

صاحب‌خبر -

به گزارش ایرنا، مشکل زباله بابل در یک سال اخیر هر روز بدتر از روز گذشته در مرحله بحرانی شدن قرار گرفت و بعد از انتقال زباله های این شهرستان به چند استان همجوار، در نهایت همه استان‌ها بعد از گذشت مدتی کوتاه مانع ورود زباله های یکی از بزرگترین شهرهای شمالی کشور شدند.

در سال گذشته رئیس شورای اسلامی شهر بابل خبری را در اختیار رسانه ها قرار داده بود که نشان از بحرانی تر شدن مشکل پسماند بابل داشت و در آن پیام آمده بود: «متاسفانه باوجود تاکیدهای فراوان و برگزاری جلسات متعدد تاکنون اقدامی برای حل گره کور پسماند بابل از سوی ادارات مرتبط صورت نگرفته است. و در حال حاضر بعد از گذشت ماه ها گویی این مشکل همچنان بدون گره گشایی موثر ادامه دارد شد.

با توجه به عدم انتقال زباله به سایت انجیلیسی با رای دادگاه، انتقال زباله به شهرهای دیگر هزینه بالایی را برای شهرداری بابل ایجاد کردکه خارج از برنامه‌ریزی است.

تا کنون جلسه های مختلفی برای حل زباله بابل تشکیل شد و قرار بر حل ریشه ای پسماند یکی از بزرگترین شهرستان های شمال کشور در این جلسه ها بارها مورد تاکید قرار گرفت.

اما آنچه در ماه های گذشته شهروندان شاهد هستند دپوی چند باره زباله ها در کوچه های شهر بابل است که در هر بار ورود مدیران ارشد استان این مشکل به صورت مقطعی حل و فصل می شود.

از سوی دیگر مدیران شهرستانی بر این مهم تاکید دارند که شهرستان بابل از معدود شهرستان ها در کشور محسوب می شود که مکانی برای دفن زباله شهرستان ندارد و این امر زمینه ای برای تداوم مشکل پسماند در این خطه از شمال است.

زخم کهنه انباشت زباله در کوچه‌های شهر بابل سر باز کرد

از سوی دیگر مدیران شهرداری هزینه های انتقال زباله به استانهای همجوار را سنگین اعلام می کنند و بر این امر تاکید چند باره دارند که ماهانه حدود ۱۵۰ میلیارد شهرداری بابل برای حمل زباله پرداخت می کند که این امر فرایند خدمت رسانی به شهروندان و سرمایه گذاری در زیرساخت های شهر بابل را با مشکل مواجه می کند.

داستان غم انگیز زباله بابل که در ۲۵ سال گذشته همواره به عنوان یکی از چالش های مهم برای شهرستان مطرح بود به مرور زمان در روزهای اخیر به بحرانی ترین حالت خود رسیده و زباله ها از سطح این شهر جمع آوری نمی شود و به عبارتی این زباله ها سرگردان کوچه ها هستند.

در ماه های گذشته جلسه های زیادی در سطوح مختلف شهرستانی، استانی و ملی تشکیل شد اما تا کنون هیچ کدام از این جلسات خروجی موثری برای حل بحران زباله بابل برای شهروندان نداشت.

جمعی از اهالی روستای انجیلسی بابل در ۹ اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۲ با تجمع و نصب بنر در ورودی سایت زباله این منطقه، خواستار اجرای حکم قطعی دادگاه تجدید نظر مازندران مبنی بر جابه‌جایی سایت زباله انجیلسی به مکان دیگر شدند. اهالی روستای انجیلسی بابل که خواهان اجرای حکم قطعی دادگاه تجدید نظر استان مازندران مبنی بر جابجایی این سایت زباله شدند در ورودی این سایت تجمع و خواستار حل گره کوره ۲۵ ساله این سایت در قلب جنگلهای هیرکانی شده بودند.

روستای انجیلسی یکی از روستاهای بالا دست بخش بابلکنار در جنوب بابل است که اهالی این روستا بعد از ۲۵ سال پیگیری موفق شدند حکم قطعی جابجایی این سایت را از طریق مراجع قضایی در تاریخ پنج بهمن ۱۴۰۰ از شعبه ۲۵ دادگاه تجدید نظر استان دریافت کنند.

بعد از قطعی شدن حکم سایت انجیلسی در جلسه شورای حفظ بیت المال شهرستان بابل که ۲ سال گذشته با حضور رییس کل وقت دادگستری مازندران تشکیل شد، تا ۱۵ اسفند سال ۱۴۰۲ برای حل این مشکل زمان تعیین شد، که بعد از گذشت نزدیک به ۲ ماه از این ضرب الاجل اهالی روستا خواستار اجرای حکم شدند.

زخم کهنه انباشت زباله در کوچه‌های شهر بابل سر باز کرد

نفوذ شیرابه ها در اراضی کشاورزی، مراتع چرای دام و شیوع بیماری ها مختلف سبب شد که اهالی منطقه دست از زادگاه خود بردارند و برای ادامه زندگی به مکان دیگری دست به کوچ اجباری بزنند. اهالی منطقه که در مدت ۲۵ سال گذشته تمام توان خود را برای حل این مشکل به کار بسته بودند موفق به حل مشکل نشدند، در نهایت با طرح شکایت در مراجع قضایی این خواسته را پیگیری کردند.

اهالی بخش بابلکنار بر این باور بودندکه مشکلی انجیلسی که قرار بود یک سال مردم منطقه تحمل کنند تا یک مکان مناسب برای زباله شهر بابل و ۶ شهر اقماری آن بیابند اما ۲۵ سال است که آسایش را از اهالی بخش بابل کنار ربوده و حتی با حکم قطعی مرجع قضایی هم این گره گشوده نشد.