نابرده رنج ، احسان خواجه امیری

برام هیچ حسی شبیه تو نیست؛ کنارِ تو درگیرِ آرامشم…
همین از تمامِ جهان کافیه… همین که کنارت، نفس می کشم
برام هیچ حسی؛ شبیه تو نیست…
تو؛ پایانِ هر جستجوی منی…
تماشای تو؛ عینِ آرامشه… تو زیباترین، آرزوی منی
منو از این عذاب رها نمی کنی… کنارمی؛ به من نگاه نمی کنی
تمامِ قلبِ تو؛ به من نمی رسه… همین که فکرمی؛ برای من بسه!
منو از این عذاب رها نمی کنی… کنارمی؛ به من نگاه نمی کنی

تمامِ قلبِ تو؛ به من نمی رسه… همین که فکرمی؛ برای من بسه!
از این عادت با تو بودن هنوز؛ ببین لحظه لحظه ام، کنارت خوشه
همین عادت با تو بودن یه روز؛ اگه بی تو باشم، منو می کُشه!
یه وقتایی اینقدر حالم بده؛ که می پرسم از هر کسی حالتوُ
یه روزایی حس می کنم پشتِ من؛ همه شهر می گرده دنبالِ تو…
منو از این عذاب رها نمی کنی… کنارمی؛ به من نگاه نمی کنی
تمامِ قلبِ تو؛ به من نمی رسه… همین که فکرمی؛ برای من بسه!
منو از این عذاب رها نمی کنی… کنارمی؛ به من نگاه نمی کنی
تمامِ قلبِ تو؛ به من نمی رسه… همین که فکرمی؛ برای من بسه!

منبع:ساعدنیوز