به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در کرمان، شامگاه دوشنبه کافه‌کتاب ترنجستان میزبان فرهیختگان و علاقه‌مندان به ادبیات بود که برای رونمایی کتاب «نخل و نارنج» دور هم جمع شده بودند.
این مراسم هشتمین رویداد «راهرو» بود که به همت موسسه فرهنگی هنری باغ کاغذی برگزار شد.
در این برنامه مهدی محبی کرمانی، داستان نویس و روزنامه نگار، فرشته سالارکریمی داستان نویس، علی ملازاده شاعر و داستان نویس، حسین سبزه صادقی نویسنده و مدیر انتشارات فرهنگ عامه، محمد جهانشاهی شاعر حضور داشتند.
رمان «نخل و نارنج» نوشته نجمه سعیدی، نویسنده و روزنامه‌نگار کرمانی است که به تازگی و به عنوان اولین تجربه او در چاپ رمان منتشر شده است؛ یک کتاب با زیست بوم کرمان که در دل کویر، هوای گرمسیری و کوچه های خشت‌وگلی است.
مهدی محبی کرمانی، نویسنده و روزنامه‌نگار معتقد است که نویسنده در این کتاب روش ادبیات داستانی کرمانی را رعایت کرده است و کتابی بومی است.
او یکی از ویژگی های ادبیات داستانی کرمان را بومی گرایی دانست.
وی تاکید کرد: استان کرمان تنها یک استان پهناور نیست بلکه اقلیم پهناوری نیر دارد که تنوع فرهنگی و خرده فرهنگی زیادی دارد که می‌تواند خوراک ادبیات داستانی باشد.
وی این کتاب را کتابی خوش‌خوان و نویسنده این کتاب را مسلط دانست.
محبی کرمانی درباره جهش ادبیات داستانی کرمان در سال‌های اخیر گفت: نسل جدید قابلیت‌های بسیار خوبی از خود نشان می‌دهند و آثاری دارند که باعث خوشحالی در عین حال شگفتی می‌شود.
وی با اشاره به لزوم حمایت از هنرمندان گمنام تصریح کرد: حدود ۸۰ نفر داستان‌نویس در استان کرمان داریم که کتابی از آنها منتشر نشده است، باید به داد کتاب‌اولی‌ها برسیم و نگذاریم آنها داستان هایشان را در فضای مجازی منتشر کنند.
«نخل و نارنج» اثری خواندنی و ارزشمند است
فرشته سالار کریمی، نویسنده با بیان اینکه کتاب «نخل و نارنج» خواندنی و اثری ارزشمند است، گفت: کتاب نخل و نارنج برای من فضای آشنایی داشت چون در فضای گرمسیری و بومی کرمان بود و قطعاً برای همه ما جالب خواهد بود.
وی با اشاره به زاویه دید اثر اظهار کرد: شیوه زاویه دید ترکیبی است و در واقع چند راوی داریم که این مسئله باعث می‌شود در داستان خیلی عمیق‌تر شویم و هم ذات پنداری بیشتری با شخصیت‌ها داشته باشیم.
سالارکریمی تاکید کرد: این داستان در روستا است اما روابط آدم‌ها، روابط مدرن امروز است؛ انسان بافت سنتی اما رفتار های پیچیده و امروزی است.
وی معتقد است داستان به طوری پیش می‌رود که ما شخصیت های داستان را قضاوت نمی‌کنیم.
سالارکریمی درباره شخصیت پردازی این داستان تاکید کرد: نویسنده بسیار مسلط به شخصیت پردازی است و به درستی این هنر را به تحریر در آورده است.
وی معتقد است که نویسنده با کشمکش های ذهنی عواطف درونی شخصیت ها را نشان می‌دهد؛ در این داستان شخصیت پردازی با پیرنگ داستان ارتباط دارد، همچنین باور پذیری شخصیت ها با ظرف رمان کاملاً مطابقت داشت.
وی با بیان اینکه کتاب بسیار به آدم ها انسان‌گونه نگاه کرده بود، تصریح کرد: در داستان چیزی به نام عشق خیلی آسمانی بود، همه عشق ها بی‌منطق و البته قشنگ بودند.
این کتاب را نخوانید!
علی مولا زاده، شاعر و نویسنده درباره کتاب «نخل و نارنج» گفت: من توصیه می‌کنم این کتاب را نخوانید چون اگر بخوانید تا مدتی نمی‌توانید آن را فراموش کنید.
وی اظهار کرد: از نظر من مواجه ساختارگرایانه، فمنیستی و … با داستان دیگر اعتباری ندارد و نقد باید نقد تروماتیک باشد.
این نویسنده تصریح کرد: برخی از آثار مثل یک تروما بر شما آوار می‌شود، این داستان برای من یک مواجه تروماتیک داشت، داستان بر من آوار شد و شگفت زده شدم.
ملازاده به شخصیت پردازی داستان اشاره کرد و ادامه داد: آنها شخصیت نیستند انسان واژه هایی‌اند که سعی می‌کنند شخصیت ها را شرح دهند و موقعیت‌هایی ایجاد کنند تا ما آنها را بشناسیم.
وی افزود: رابطه من با متن یک رابطه احساسی است و یک رابطه شناختی نیست.
∎