نهم ربیع الاول، روزی است که در تاریخ تشیع، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این روز، مصادف با آغاز امامت دوازدهمین اختر تابناک آسمان ولایت، حضرت امام مهدی موعود (عج) است؛ روزی که پس از اندوه شهادت پدر بزرگوارشان، امام حسن عسکری (ع)، بشریت شاهد طلوع نسیم امید و نویدبخش استقرار عدالت جهانی است. این روز، نه تنها برای شیعیان، بلکه برای تمام کسانی که در آرزوی عدالت، صلح و رهایی از ظلم هستند، از اهمیت بسزایی برخوردار است.
پس از شهادت امام حسن عسکری (ع) در هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری قمری، امامت به فرزند برومندشان، حضرت مهدی (عج)، که در آن زمان کودکی خردسال بودند، منتقل شد. این آغاز، دورانی نوین را در تاریخ تشیع رقم زد؛ دورانی که با غیبت صغری و سپس غیبت کبری همراه بود. در این دوران، هدایت امت بر عهده نواب اربعه (عثمان بن سعید عمری، محمد بن عثمان، حسین بن روح نوبختی و علی بن محمد صیمری) قرار گرفت تا زمینه را برای ظهور منجی عالم فراهم آورند.
امام مهدی (عج)، بر اساس بشارت‌های پیامبر اسلام (ص) و ائمه اطهار (ع)، آخرین حجت خداوند بر روی زمین و منجی عالم بشریت هستند. ایشان پس از ظهور، با جهانی پر از ظلم، تبعیض و فساد روبرو خواهند شد و با قیام خود، عدالت را در جهان حاکم کرده، ظلم و ستم را ریشه‌کن ساخته و بشریت را به سوی سعادت و کمال رهنمون خواهند ساخت. حکومت جهانی امام مهدی (عج)، نمادی از استقرار احکام الهی، گسترش علم و معرفت، و برقراری صلح و امنیت پایدار در سراسر گیتی خواهد بود.
آغاز امامت امام مهدی (عج)، رسالتی بزرگ را بر دوش منتظران آن حضرت قرار می‌دهد. انتظار ظهور، تنها نشستن و چشم به راه بودن نیست، بلکه تلاشی مستمر برای فراهم کردن زمینه ظهور، اصلاح نفس، گسترش عدل و داد در جامعه، و مبارزه با ظلم و فساد است. منتظران واقعی، کسانی هستند که با الگوگیری از سیره ائمه اطهار (ع)، خود را برای یاری امام زمان (عج) آماده می‌کنند و در تحقق آرمان‌های ایشان سهیم می‌شوند.
در تقویم مذهبی شیعه، نهم ربیع الاول به عنوان روز “جشن امامت” امام زمان (عج) شناخته می‌شود. این روز، یادآور پایان دوران حزن و اندوه شهادت امام عسکری (ع) و آغاز دوران پرامید امامت حضرت مهدی (عج) است. این مناسبت، فرصتی برای ابراز عشق و ارادت به ساحت مقدس امام زمان (عج) و تجدید بیعت با ایشان و همچنین تلاش برای تحقق ارزش‌های والای مهدوی در زندگی فردی و اجتماعی است.
آغاز امامت امام زمان (عج)، یادآور وعده الهی برای پیروزی نهایی حق بر باطل است. این آغاز، نقطه‌ای است که امید در دل‌ها زنده می‌شود و مسیر هدایت و کمال برای بشریت هموارتر می‌گردد.