به گزارش روز یکشنبه ایرنا به نقل از شبکه ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی، «افرایم عینبار»، پژوهشگر و تحلیلگر ارشد «موسسه استراتژی و امنیت قدس اشغالی» و استاد بازنشسته «دانشگاه بار ایلان» در مقاله‌ای که در مجله سیاسی شبکه ۱۲ منتشر کرد، توضیح داد که پس از تضعیف حزب‌الله و حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران، رژیم اسرائیل در این توهم است که تل‌آویو به رتبه یک «قدرت منطقه‌ای» ارتقا یافته است و برخی افراد از ساختار سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی در رابطه با «تغییر نظم منطقه‌ای» سخن گفته‌اند.
این نویسنده صهیونیستی که بیش از ۲۳ سال رئیس «موسسه مطالعات استراتژیک بگین سادات» بود، سرخوشی کنونی رژیم صهیونیستی را به شرایط این رژیم در پساجنگ ۱۹۶۷، تشبیه کرد و گفت که توهم و اعتماد به نفس بیش از حد، اسرائیل را به شکست سنگین در سال ۱۹۷۳ (جنگ رمضان) سوق داد و بهای سنگینی در این مرحله متحمل شد.
استاد بازنشسته دانشگاه بار ایلان توهمات اسرائیل را ناشی از تفسیر اغراق‌آمیز از نتایج جنگ در غزه، لبنان و ایران دانست و آن را سوءبرداشت از واقعیت استراتژیک اساسی رژیم صهیونیستی عنوان کرد.
وی مدعی شد که کارزار نظامی علیه حزب‌الله و حمله به ایران به بازدارندگی رژیم صهیونیستی کمک کرد. اما باید توجه داشت که ایران هرگز از برنامه هسته‌ای خود دست نخواهد کشید. با این وجود، مشخص نیست که شرایط در آینده برای واکنش نظامی اسرائیل مساعد باشد.
به گفته وی، ایران ممکن است سامانه‌های پدافندی پیشرفته‌تری در اختیار داشته باشد و حتی در صورت حمله درگیری مجدد، مشارکت ایالات متحده و ورود به درگیری برای حمایت از اسرائیل، به ویژه در دوران ریاست جمهوری فردی غیر از ترامپ، تضمین شده نیست.
این تحلیلگر ارشد اسرائیل در مورد سوریه معتقد است که سقوط دولت «بشار اسد»، رئیس‌جمهور سابق این کشور در سال گذشته فرصتی را برای اسرائیل فراهم کرد تا نفوذ نظامی خود را در سوریه گسترش دهد و راه نیروی هوایی ارتش را برای حمله به ایران باز کند. با این حال، این امر شرایط نفوذ ترکیه را در سوریه فراهم کرد و تضاد منافع ممکن است منجر به افزایش اختلافات و تنش بین طرفین در خاک این کشور ایجاد کند.
این تحلیلگر اسرائیلی مدعی ظهور یک محور مقاومت سنی الهام گرفته از اخوان المسلمین در سوریه شد و از دیدگاه وی، قدرت این محور از ترکیه و حمایت مالی و نفوذ رسانه‌ای شبکه الجزیره قطر ناشی می‌شود.
از سوی دیگر، واشنگتن و تل‌آویو در مورد آینده سوریه اتفاق نظر ندارند. ایالات متحده، مانند ترکیه، علاقه‌مند به تبدیل سوریه به یک کشور متمرکز تحت حمایت خود است، در حالی که اسرائیل، به جهت حضور دروزی‌ها و کردها دیدگاه متفاوتی به سوریه دارد.
این محقق ارشد که رئیس برنامه استراتژی، دیپلماسی و امنیت در مرکز دانشگاهی «شالم» است، ادامه داد که حزب‌الله با وجود تضعیف، همچنان یک نیروی نظامی تأثیرگذار در لبنان است و دولت این کشور ممکن است جرات خلع سلاح آن را نداشته باشد و فشار از سوی ایالات متحده لزوماً موفقیت‌آمیز نخواهد بود.
وی با تصریح به اینکه جنگ در غزه هنوز پایان نیافته و این منطقه همچنان تحت کنترل حماس است، گفت: مدیریت جنگ به دلیل عدم تمایل ارتش اسرائیل به اشغال شهر غزه و حذف حماس با شکست مواجه شده است؛ بنابراین ادامه جنگ و مسئله اسرا، مشروعیت گسترش عملیات نظامی را در داخل و در عرصه بین‌المللی از بین برده است.
به گفته وی، حضور حماس در شهر غزه یک پیروزی برای جنبش حماس محسوب می‌شود و موجب تقویت آرمان حذف اسرائیل در میان طرفداران این جنبش خواهد شد. با این شرایط، اسرائیل خسته‌تر از آن است که بتواند بر حماس پیروز شود. در نتیجه به نظر نمی‌رسد اسرائیل یک قدرت منطقه‌ای باشد.
او افزود که نگهداری اسرا در غزه، بازدارندگی اسرائیل را به شدت تضعیف می‌کند، به موازات آن، ارتش نیز تردید و سردرگمی زیادی را برای امکان تداوم جنگ غزه از خود نشان داده است.
استاد بازنشسته دانشگاه بار ایلان با اذعان به شکست رژیم صهیونیستی در جنگ غزه هشدار داد که غزه در نهایت پیروزی یا شکست را تعیین خواهد کرد و ادامه حضور حماس یک تهدید استراتژیک بلندمدت برای اسرائیل محسوب خواهد شد.
وی توضیح داد که رژیم صهیونیستی در نهایت، چه از نظر منابع انسانی مورد نیاز برای ارتش خود و چه از نظر اقتصادی، به آمریکا متکی است و وابستگی شدید به کمک‌های ایالات متحده، اسرائیل را در برابر تغییرات سیاسی در واشنگتن آسیب‌پذیر کرده است.
همچنین باید به خاطر داشت که اسرائیل در محاصره‌ی یک منطقه‌ی وسیع مسلمان (حدود ۱.۵ میلیارد نفر) قرار دارد و بسیاری از مسلمانان نسبت به رژیم اسرائیل و یا هر موجودیت یهودی، احساس خصومت می‌کنند. در چنین شرایطی، روند فعلی ادغام رژیم در خاورمیانه یعنی توافقنامههای صلح با مصر و اردن، توافقنامههای ابراهیم و روابط با کشورهای مسلمان آسیای مرکزی قطعی نیست و آینده مبهمی دارد.
عینبار معتقد است که قدرت اسرائیل نه با امکانات نظامی و تکنولوژیکی وابسته به قدرت خارجی بلکه با تاب‌آوری داخلی در مقابل بحران‌های پیچیده سنجیده می‌شود. وی ادامه داد: اختلافات عمیق داخلی در جریان اصلاحات قضایی و اعتراضات گسترده نسبت به جنگ و شرایط اسرا، تصویری از یک جامعه عمیقاً شکننده و دچار تفرقه را منتقل می‌کند که قادر به تحمل هزینه‌های جنگ غزه نیست. او افزود: رفتار اسرائیلی‌ها در قبال جنگ غزه نشان می‌دهد که چنین جامعه‌ای حاضر به جنگیدن برای اهداف سیاسی بسیار فراتر از مرزهای خود نیست، آن طور که از یک «قدرت منطقه‌ای» انتظار می‌رود.
این تحلیلگر ارشد اسرائیلی در آخر با اشاره به شکست‌های نظامی چشمگیر رژیم صهیونیستی در جنگ غزه تأکید کرد که تصمیم‌گیرندگان اسرائیلی باید به دور از توهماتی که این رژیم را به عنوان یک قدرت منطقه‌ای بزرگ به تصویر می‌کشد، رویکردی واقع‌بینانه و محتاطانه‌تری اتخاذ کنند.