همشهری آنلاین - فتانه احدی : این سرباز جوان که شاهد محمدی نام داشت، پنج شنبه، ۱۶ مرداد امسال در جریان حادثه‌ای هولناک دچار مرگ مغزی شد.

شاهد بعد از پایان تحصیلات دوره کارشناسی، به خدمت سربازی رفته و سرباز یکی از پادگان‌های تهران بود. او شب حادثه به همراه دوستانش به رستورانی در بیرون از پادگان رفته بود که حوالی ساعت ۱۱ شب، در تقاطع خیابان منوچهری تهران با یک خودروی سواری که با سرعت زیاد از چراغ قرمز عبور کرد، تصادف کرده و دچار مرگ مغزی شد.

پدر شاهد در گفت و گو با همشهری می‌گوید: ساعت از نیمه‌شب گذشته بود که به ما اطلاع دادند شاهد تصادف کرده و به بیمارستان سینا منتقل شده است. سراسیمه راهی بیمارستان شدم و پسرم را دیدم که در اتاق مراقبت‌های ویژه بستری شده و چند دستگاه به او وصل است. همان موقع به دلم افتاد که پسرم را از دست داده‌ام و ۳ روز بعد، پزشکان بر اساس جواب آزمایش‌ها به ما اعلام کردند که او مرگ مغزی شده است و دیگر باز نمی‌گردد.

این پدر داغدیده می‌گوید: وقتی به من پیشنهاد کردند که اعضای بدن پسرم را برای نجات بیماران نیازمند اهدا کنم، با وجود اینکه مرگ فرزندم برایم غیرقابل باور بود، اما همان موقع به اهدای عضو راضی شدم. اما باید مادرش را نیز راضی می‌کردم. به همین دلیل او را به آی سی یو، کنار تخت پسرم بردم و از پزشکش خواستم که درباره اهدای اعضای بدن برای همسرم توضیح دهد. وقتی پزشک درباره زندگی بیماران نیازمند صحبت می‌کرد، همسرم در حالی که اشک می‌ریخت، رضایت داد.

وی می‌گوید: بدین ترتیب این تصمیم سخت را گرفتیم و فرم اهدای عضو را امضا کردیم. پسرم روی سه شنبه به اتاق عمل رفت و قلب، کبد، کلیه‌ها و قرنیه‌اش اهدا شد. بعد از آن پسرم به بهشت زهرا منتقل و در قطعه جان آفرینان به خاک سپرده شد.

او می‌گوید: اهدای اعضای بدن پسرم آرامش زیادی به ما داده است، ما می‌دانیم پسرمان در بدن دیگری نفس می‌کشد و هنوز زنده است.