به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، اثر هنری «قدرت نرم (SoftPower)» با هنرمندی گرگوری اورخو در فرانسه، نمونهای برجسته از هنر زمینی و المانهای محیطی است که فرم آشنا و شناختهشده کیسههای شنی را بازتعریف میکند. کیسههای شنی بهطور معمول بهعنوان موانع حفاظتی در مناطق جنگی و بحرانها کاربرد دارند و نمادی از فوریت، مقاومت و دفاع بهشمار میروند، اما در این پروژه، سازنده ضمن حفظ فرم کیسهها، ویژگیهای مادی آنها دگرگون کرده و به جای شن، آنها را با هوا پر کرده که این اقدام با حذف وزن عملکردی و تهدید آنها همراه است.
سازه حاضر شامل کیسههایی بادشده و شبیه بالشت است که بهصورت دایرهای کنار هم چیده شدهاند. برخلاف موانع دفاعی سنتی و سنگرهای نظامی که نقش حصار و محدودیت دارند، چیدمان حاضر فضایی درونگرا، باز و دسترسپذیر ایجاد میکند که هدف آن خلق مکانی برای توقف، تأمل و سکون است. تبدیل شکل معمولی و شکننده کیسههای شنی به یک چارچوب فضایی و معماری موقتی، معنای این شیء را از یک نماد خشونت و تهدید بهشکل نمادین دیگری، یعنی قدرت درونی نرم و مقاوم تغییر میدهد.
انتخاب کشور فرانسه بهعنوان محل نصب «قدرت نرم» نیز معنادار است. فرانسه کشوری با سابقه طولانی در تأثیرگذاری فرهنگی جهانی و شناخته شده برای نفوذ غیرنظامی و فرهنگیاش است. اثر هنری حاضر بهشکلی تعاملی با تاریخ و سنت فرهنگی فرانسه ارتباط برقرار میکند و بازتابی از نقش این کشور در گسترش «قدرت نرم» یا نفوذ فرهنگی است که نه بر مبنای نیروی نظامی، بلکه بر پایه حفاظت از ارزشهای انسانمحور و فکری استوار است.
«قدرت نرم» میتواند یک مطالعهی فضایی در بازتفسیر مادی اشیا مرتبط با تعارض تعبیر شود؛ هنری که اشیای متعارف دنیای جنگ را به نمادهایی غیرتهاجمی، خلاق و همدلانه تبدیل میکند. این پروژه هنری دعوتی است به بازنگری در مفاهیم مقاومت، محافظت و دفاع که در قالبی متفاوت و لطیفتر ظاهر شدهاند و به جای تاکید بر خشونت و حصار، بر سکوت، تمرکز و تابآوری تاکید دارد و معنا و تأثیر اشیا پیرامون را در بافتهای فرهنگی و تاریخی مختلف مورد تأمل قرار میدهد.
اثر هنری «قدرت نرم»، بازنمایی نوینی از نمادهای جنگ و صلح است که بهجای دیوار و خشونت، از زبان بالشتکهای پناهگاهی نرم و سبک استفاده میکند. این فرمها تصویری تازه از دفاع و محافظت ارائه میدهند که به سکوت، فرهنگ و مفاهیمی از قدرت درونی شکننده اما مقاوم تکیه دارد.
«قدرت نرم» بهعنوان یادمانی شکننده و موقتی، سازهای معماری است که بنیان آن بر سکون، همدلی و حفاظت از معنا و انسانیت استوار است و نشان میدهد چگونه هنر میتواند شیوهای برای محافظت و تقویت فرهنگ و ذهنیت انسانی باشد. این اثر هنری مفاهیم سنتی مقاومت و دفاع را به زبانی جدید و ظریف تبدیل کرده و یادآور اهمیت حفاظت آرام، روشمند و انسانی از ارزشهای فرهنگی و انسانی در دنیای پرتلاطم امروزی است.