یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب با اشاره به اینکه کسانی که باید نگرانی مردم را برطرف کنند، گاهی حرف‌های بی‌معنایی می‌زنند، گفت: امام حسن(ع) پایه‌گذار صلحی شد که متأسفانه معاویه قدر آن را نشناخت. آل ابوسفیان همان زمانی که هیاهوی جشن صلح می‌کردند، نقشه قتل و متهم کردن امام حسن(ع) را می‌کشیدند. امامی که در زندگی پر فراز و فرود و سرشار از نکات عبرت‌آموز خودش 70 مرتبه در معرض ترور قرار گرفت، ولی از این 70 مرتبه ترور سخنی نیست و حتی در منابع شیعه از ازدواج‌هایش سخن گفته می‌شود.
به گزارش خبرنگار جماران، حجت الاسلام و المسلمین عبدالمجید معادیخواه طی سخنانی به مناسبت رحلت حضرت رسول اکرم(ص) و شهادت حضرت امام حسن مجتبی(ع) در دفتر مرحوم آیت‌الله العظمی یوسف صانعی(ره)، با تأکید بر اینکه امروز از هر جهت سخن گفتن دشوار است، گفت: از طرفی توقع این است که سخنان نگران‌کننده به مردم گفته نشود و از طرفی کسانی که باید این نگرانی‌ها را برطرف کنند، گاهی حرف‌های بی‌معنایی می‌زنند.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب تأکید کرد: آنچه به نظرم می‌رسد این است که ما از روز اول باب گفت‌وگو را بستیم و از تجربه‌ها استفاده نکردیم. حتی رخدادهای منفی که برای کشور اتفاق افتاده، به همان مقداری که ویرانی و ضرر ایجاد کرده، به عنوان یک سرمایه تاریخی ارزشمند است. وقتی ما به هر بهانه یا دلیلی این باب را می‌بندیم، نمی‌توانیم از این سرمایه‌های بزرگ استفاده کنیم.
وی با اشاره به اینکه مرحوم آیت‌الله صانعی معمولا اینطور بود که اشتباهات را با صدای بلند می‌گفت، افزود: در این انقلاب فرصتی فراهم شد برای نگاه دوباره به فتنه‌هایی که در طول تاریخ اسلام به ما آسیب زده، اما متأسفانه از این فرصت استفاده نشد. متأسفانه ما سوره یوسف را فقط به عنوان اخلاقی می‌نگریم. البته از نظر اخلاقی هم بسیار نکته‌های آموزنده و ارزشمندی دارد و در جای خود محفوظ است، اما پیام سوره یوسف این نیست. در سرگذشت و سرنوشت حضرت یوسف و برادرانش پیام‌هایی برای هر پرسشگر هست.
معادیخواه اظهار داشت: آیا آرمان صلح و صلح طلبی در رأس آرمان‌های انسانی نیست؟! ما متأسفانه با برداشت‌های نادرستی که از منابع خودمان داریم، کاری کرده‌ایم که شاید بعضی خیال کنند جنگ چیز خوبی است؛ نه، جنگ چیز بدی است، آنچه که ارزش دارد صلح است. البته اگر جنگ ضرورت پیدا کند، باید انسان آمادگی داشته باشد اما نه اینکه خودش جنگ افروزی کند. به هر حال در دنیا بحث صلح و صلح طلبی یک ارزش والایی است.
وی گفت: امام حسن(ع) پایه‌گذار صلحی شد که متأسفانه معاویه قدر آن را نشناخت. آل ابوسفیان همان زمانی که هیاهوی جشن صلح می‌کردند، نقشه قتل و متهم کردن امام حسن(ع) را می‌کشیدند. امامی که در زندگی پر فراز و فرود و سرشار از نکات عبرت‌آموز خودش 70 مرتبه در معرض ترور قرار گرفت، ولی از این 70 مرتبه ترور سخنی نیست و حتی در منابع شیعه از ازدواج‌هایش سخن گفته می‌شود.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب تأکید کرد: اگر امام حسن(ع) در شرایط مساعدی بود، سعی می‌کرد اصلاحات ناتمام امیرالمومنین(ع) را ادامه می‌داد و به پیروزی می‌رسید. اما واقعیت قضیه این است که ائمه ما مسائل را با یک چشم نمی‌دیدند؛ ما عادت کردیم با یک چشم ببینیم و فقط از یک زاویه به مسائل نگاه کنیم و غیر از هیاهو هم کاری بلد نیستیم. امام حسن(ع) صلابت داشت اما لجاجت نداشت. وقتی دید شرایط فراهم نیست و نیروهایش آماده فداکاری نیستند، صلح را پذیرفت.
وی افزود: یکی از ضعف‌های ما نداشتن اطلاعات دقیق از رمز و رمزهای تاریخ است. دقیقا همان مقداری که امام حسن(ع) (10 سال) حکومت معاویه را تحمل کرد، امام حسین(ع) هم تحمل کرد. ما می‌گویم امام حسن(ع) نجنگید؛ مگر امام حسین(ع) زمان معاویه جنگید؟! اگر امام حسن(ع) هم در جریان یزید بود، همان کاری را می‌کرد که امام حسین(ع) انجام داد.
معادیخواه در پایان گفت: تلخی فتنه‌های تاریخ اسلام برای همه است. امروز دو ماه است که جامعه ما درگیر کارهای عزاداری بوده و امیدوارم یک روزی جنبه معرفتی این کارها بیشتر و از هیاهو کاسته شود و ما بدانیم که اگر به ما توصیه کردند گریه کنیم، بعدش گفته‌اند «عارفاً بحقه»؛ اگر گفتند زیارت کنید، «عارفاً لحقه». اگر پشتوانه معرفت گرفته شود، آن وقت ممکن است به عکس نتیجه دهد.