سیدرضا موسوی در گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: شهادت امام حسن(ع) نه تنها یک ترور شخصی، بلکه طراحی نظام‌مند برای حذف نماد مقاومت در برابر انحرافات حکومت اموی بود که تأثیر بسیار عمیقی بر تاریخ و تحولات سیاسی و مذهبی داشته است.
وی با بیان اینکه این حادثه گرچه با هدف تحکیم قدرت سیاسی دستگاه اموی بود، اما سبب شد چهره واقعی طاغوت‌های پنهان و منافقان برای جامعه آشکارتر شو، گفت: پس از دوره ۲۰ ساله حکومت معاویه، به تدریج مخالفت‌های اموی با اسلام ناب برای جامعه اسلامی به ویژه مردم عراق روشن شد که این آگاهی زمینه‌ساز قیام عاشورا و ایستادگی جمعی از مؤمنان راستین در کنار امام حسین(ع) شد.
استادیار گروه الهیات دانشگاه آزاد اسلامی نقش معاویه در شهادت امام حسن مجتبی(ع) را یک دسیسه سیاسی خواند و افزود: معاویه برای تثبیت سلطنت اشرافی و دیکتاتوری خود و تثبیت خلافت موروثی یزید، امام حسن را با طراحی و تحریک همسرش جعده به شهادت رساند و با این اقدام سیاسی، بزرگ‌ترین مانع پیش‌روی قدرت را از میان برداشت.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد گرگان با اشاره به درس‌های مهم این واقعه برای جامعه امروز بیان کرد: عدم آگاهی‌بخشی به مردم نسبت به طاغوت‌های پنهان و برخی جریان‌ها که ظاهراً مدافع انقلاب و ارزش‌ها هستند اما در باطن منافق و ضد آن‌اند، موجب شد معاویه بتواند نقشه‌های شوم خود را اجرایی کند و با استفاده از جنگ روانی و شایعه‌پرانی، چهره امام حسن(ع) را در جامعه مخدوش کرد.
وی در ادامه به پیوند میان شهادت امام حسن(ع) و قیام عاشورا اشاره کرد و گفت: شهادت امام حسن(ع) زمینه‌ساز قیام امام حسین(ع) شد. پس از شهادت امام حسن، معاویه با فراغ بال بیشتری به تحکیم پایه‌های حکومت خود پرداخت و زمینه را برای خلافت یزید فراهم کرد.
این کاشناس دینی و تاریخی در پایان تصریح کرد: شهادت امام حسن(ع) به عنوان تذکری مهم برای مراقبت مستمر از انقلاب و ارزش‌ها در هر دوره زمانی شناخته می‌شود. شناخت دشمنان واقعی، حفظ هوشیاری و اتحاد، و جلوگیری از خیانت‌های داخلی و خارجی، درس‌های کلیدی این واقعه تاریخی هستند که باید در جامعه امروز مورد تأکید قرار گیرند.
انتهای پیام