به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) آیت الله علی نصیری رئیس موسسه معارف وحی و خرد، استاد حوزه و دانشگاه در یادداشتی به موضوع اتقان کارها در سیره پیامبر اکرم (ص) پرداخت:
مرحوم شیخ حر عاملی در کتاب شریف وسائل الشیعه در بابی با عنوان «وجوب توجیه المیت فی قبره إلی القبلة بأن یجعل علی جنبه الأیمن» این روایت را ذکر کرده است:
امام صادق علیه السلام: پیامبر خدا پایین رفت تا سعد بن معاذ را در لحد گذارد و روی آن خشت بچیند و مرتب می‌فرمود: سنگ بده، گل بده و با آنها درز خشتها را پر می‌کرد. وقتی کار تمام شد و روی لحد خاک ریخت و قبر را هموار کرد فرمود: من می‌دانم که بزودی این فرسوده و خراب می‌شود، اما خداوند بنده‌ای را دوست دارد که چون کاری انجام دهد، آن را درست انجام دهد. (وسائل الشیعه، ج ۲، ص ۸۸۴)
این روایت در برخی از کتب فقهی مورد توجه قرار گرفته است؛ نظیر کشف اللثام، الحدائق الناضرة، ریاض المسالک، جواهر الکلام، مصباح الفقیه، و از متاخران مصباح الهدی، مهذب الأحکام فی بیان الحلال والحرام، مدارک العروة.
مراد از مورد توجه قرار گرفتن ذکر متن روایت به عنوان شاهدی بر یک مساله شرعی؛ نظیر احکام دفن است؛ بی آنکه در هیچیک از کتب پیشگفته کلمه‌ای درباره متن و محتوای این حدیث؛ به ویژه جمله «لَکِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ عَبْداً إِذَا عَمِلَ عَمَلًا أَحْکَمَهُ» بیانی آمده باشد.
این حدیث که در ضمن سیره عملی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بیان شد، یکی از مهم‌ترین سرخط‌های رفتاری برای تمام افراد یک جامعه، مدیران، دانشگاهیان، مراکز علمی و تحقیقاتی، مراکز آموزشی اعم از حوزه و دانشگاه و تمام کمپانی های تولید کننده کالای مورد نیاز مردم را بیان کرده است.
به گمانم اگر این جمله پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را روی پرچم کشورهای اسلامی حک کنند، جا دارد. ایشان چنان که خود بیان داشت در حالی لابلای سنگ لحد سعد معاذ با دقت زیاد گل‌اندود کرد که می‌دانست به زودی خاک روی آن ریخته شده و همه آن زحمت بر باد خواهد رفت، با این حال فرمود که خداوند دوست دارد وقتی بنده‌ای کاری را انجام می‌دهد، از روی اتقان و استحکام انجام دهد.
آیا این سیره عملی و قولی برای رشد و بالندگی علمی، فن‌آوری، صنعتی، اقتصادی و ده‌ها عرصه دیگر یک کشور کافی نیست؟!
∎