رئیس کمیته جمع آوری گاز‌های مشعل گفت: گاز‌های مشعل در فرآیند استخراج نفت به‌دست می‌آیند، در صورت مدیریت صحیح می‌توانند به‌عنوان خوراک پتروشیمی‌ها، سوخت خانگی و صنعتی یا منبع تولید برق به کار گرفته شوند.
محسن محمد پور گفت: با افزایش عمر مخازن نفتی، ترکیب گاز‌های هیدروکربنی تغییر می‌کند و همین مسئله ضرورت تغییر در تاسیسات و روش‌های مدیریت این گاز‌ها را دوچندان می‌سازد و در غیر این صورت بخش قابل توجهی از این گاز‌ها ناگزیر به مشعل‌ها (فلرها) ارسال شده و سوزانده می‌شوند؛ موضوعی که هم به هدررفت سرمایه ملی منجر می‌شود و هم آسیب‌های جدی زیست‌محیطی و بهداشتی ایجاد می‌کند.
وی عنوان کرد که وزارت نفت در سال‌های گذشته طرح‌های متعددی را برای جمع‌آوری گاز‌های همراه اجرا کرده است؛ از افتتاح واحد‌های آماک در دولت‌های هفتم تا دهم، تا راه‌اندازی پالایشگاه بیدبلند در دولت یازدهم و دوازدهم، وطرح‌های ان‌جی‌ال ۳۲۰۰ در هویزه و ان‌جی‌ال ۱۱۰۰ در دهلران طی دولت‌های سیزدهم و چهاردهم. این اقدامات، صد‌ها میلیون فوت مکعب گاز را از سوزاندن در مشعل‌ها نجات داده و وارد چرخه تولید کرده است.
رئیس کمیته جمع آوری گاز‌های مشعل بیان کرد: با وجود تحریم‌های گسترده علیه صنعت نفت، متخصصان داخلی موفق شده‌اند بخش مهمی از این طرح‌ها را اجرا کنند. در همین راستا، به دستور آقای پزشکیان، رئیس‌جمهور و تدبیر وزیر نفت، «کارگروه جمع‌آوری گاز‌های مشعل» در وزارت نفت تشکیل شده است تا موانع و مشکلات موجود در مسیر این طرح‌ها را رفع کند و با همکاری کارفرمایان و پیمانکاران روند اجرای پروژه‌ها را سرعت بخشد.
محمد پور گفت: مقامات وزارت نفت تاکید کرده‌اند که براساس تکالیف برنامه هفتم توسعه، تا پایان این برنامه، تمام گاز‌های مشعل کشور جمع‌آوری خواهد شد. همچنین اقدامات ویژه‌ای برای کاهش ترکیبات گوگرددار و نیتروژن‌دار در گاز‌های ارسالی به مشعل‌ها در دستور کار قرار گرفته تا اثرات مخرب زیست‌محیطی و تهدید‌های سلامت انسانی به حداقل برسد.
وی گفت: این تلاش‌ها در حالی ادامه دارد که پیش از انقلاب اسلامی، موضوع جمع‌آوری گاز‌های مشعل اصلاً در اولویت نبود و بخش عمده‌ای از گاز‌های همراه نفت به‌طور کامل سوزانده می‌شد. اما امروز، جمهوری اسلامی ایران با وجود تحریم‌ها و فشار‌های خارجی، این حوزه را به یکی از محور‌های اصلی سیاست‌های انرژی و زیست‌محیطی خود تبدیل کرده است.
انتهای پیام/