به گزارش خبرنگار اقتصادی رکنا، با وجود ظرفیت بیش از 60 هزار مگاوات توسعه انرژی تجدیدپذیر در ایران، در حال حاضر تنها حدود 2 هزار مگاوات از این توان بالقوه بالفعل شده است؛ عددی که کمتر از دو درصد ظرفیت واقعی است و به هیچ عنوان با پتانسیل بالای ایران در حوزه انرژی های خورشیدی و بادی قابل مقایسه نیست. این در شرایطی است که با بحران ناترازی انرژی در تمام حوزه ها مواجه هستیم.

این موضوع باعث طرح پرسش‌ های جدی از سوی افکار عمومی درباره دلایل کندی روند توسعه انرژی‌ های پاک شده است که محسن طرزطلب، معاون وزیر نیرو و  مدیرعامل سازمان انرژی‌ های تجدیدپذیر و بهره‌ وری برق ایران (ساتبا) در توضیح این موضوع به خبرنگار رکنا گفت: مشکلات تأمین مالی و موانع سرمایه‌ گذاری و مشکلات سال های گذشته باعث شده سرعت اجرای طرح‌ ها کمتر از انتظار باشد. با این حال، برنامه‌هایی در دست اقدام است تا با واگذاری تدریجی تجهیزات و نیروگاه‌ها به بخش خصوصی و حمایت دولت، زمینه برای جهش تولید برق تجدیدپذیر فراهم شود.

به گفته مسئولان، در مرحله نخست، فراخوان‌هایی برای ساخت نیروگاه توسط بخش خصوصی برگزار شده و تجهیزات موردنیاز نیز در اختیار سرمایه‌ گذاران قرار خواهد گرفت. آنان ابراز امیدواری کردند که با این روند، اهداف توسعه‌ای در حوزه انرژی‌های پاک محقق شود و کشور بتواند سهم بیشتری از کمبود برق خود را از این طریق جبران کند.

گفتنی است؛ بر اساس آمار رسمی، در دولت چهاردهم تاکنون 700 مگاوات به ظرفیت نیروگاه‌ های تجدیدپذیر اضافه شده است. این در حالی است که طبق برنامه هفتم توسعه، قرار است طی پنج سال آینده 12 هزار مگاوات ظرفیت جدید ایجاد شود. همچنین دولت اعلام کرده است که هدف‌گذاری برای 30 هزار مگاوات انرژی تجدیدپذیر طی چهار سال آینده در دستور کار قرار دارد.

با این وجود، کمبود منابع مالی، بی‌توجهی سیاست‌ گذاران در سال های گذشته و بی اهمیتی به انرژی‌ های پاک، باعث عقب‌ ماندگی ایران در این بخش شده است. حتی تا چند سال پیش، موضوع انرژی‌ های تجدیدپذیر از سوی برخی مسئولان و نمایندگان مجلس جدی گرفته نمی‌ شد و گاه با تمسخر همراه بود اما اکنون که کشور با بحران انرژی مواجه شده است، نگاه‌ ها به ضرورت توسعه تجدیدپذیرها تغییر کرده است.

این در حالی است که بسیاری از کشورها در همان سالها با سرعت بالایی در این مسیر حرکت کردند. چین با احداث مزارع عظیم خورشیدی در بیابان‌ ها و توربین‌های بادی دریایی، اکنون بزرگترین تولیدکننده انرژی تجدیدپذیر جهان است.

آلمان بخش قابل توجهی از برق خود را از خورشید و باد تأمین می‌کند و حتی در برخی روزها مصرف داخلی را به طور کامل از انرژی پاک پوشش می دهد.

دانمارک به عنوان پیشگام انرژی بادی، نیروگاه‌های عظیم در خشکی و دریا ایجاد کرده و بیش از نیمی از برق خود را از باد تأمین می‌ کند.

امارات با وجود آب‌وهوای مشابه ایران، در سال‌ های اخیر سرمایه‌ گذاری‌ های گسترده‌ای در نیروگاه‌ های خورشیدی کرده است و پروژه‌ های بزرگی مانند "محمد بن راشد" در دبی را به بهره‌ برداری رسانده است.

ایران نیز می تواند باتوجه به موقعیت جغرافیایی و اقلیمی و در صورت رفع موانع مالی و مدیریتی،  به یکی از قطب‌ های تولید انرژی تجدیدپذیر در منطقه تبدیل شود و علاوه بر تأمین نیاز داخلی، به صادرکننده این نوع انرژی نیز بدل شود.