به گزارش روز سه‌شنبه گروه علمی ایرنا از بنیاد ملی علم ایران (INSF)، وحید مرشدی پژوهشگر این طرح با مدرک دکتری تخصصی شیلات - تکثیر و پرورش آبزیان از دانشگاه ارومیه درباره این طرح توضیح داد: پرورش ماهیان دریایی یکی از شاخه‌های بسیار مهم و در حال گسترش صنعت آبزی‌پروری در جهان است که مورد توجه کشورها و سازمان‌های جهانی مسئول در امور بهبود تغذیه و کاهش فقر ملی است.
وی افزود: پرورش تجاری گونه‌های دریایی در دهه‌های پایانی قرن بیستم توسعه یافته است و تکنیک‌هایی هم برای تکثیر و پرورش برخی از گونه‌های دریایی نظیر سوکلاً، کفشک ماهیان، شانک‌ماهیان، تن‌ماهیان، کفال‌ماهیان، میش‌ماهیان عملی شده است.
وی ادامه داد: ماهی شانک زردباله، از گونه‌های دریایی و متعلق به خانواده شانک‌ماهیان است. این گونه در نواحی گرم و ساحلی، در جنوب ژاپن، جنوب شرقی چین، تایوان، جنوب شرقی آسیا، خلیج فارس و استرالیا پراکنش دارد و با توجه به ویژگی‌هایی از جمله تحمل شوری، دما و تراکم‌پذیری در شرایط اسارات و همچنین تکثیر طبیعی و بدون استفاده از هورمون، به‌عنوان کاندیدای مناسب تجاری و مهم در آبزی‌پروری به‌ویژه در حوزه کشورهای خلیج فارس و دریای عمان محسوب می‌شود.
این محقق و پژوهشگر در ادامه بیان کرد: در حال حاضر یکی از مشکلات عمده در مسیر توسعه پیش‌رونده پرورش ماهیان دریایی در کشور تأمین بچه‌ماهیان دریایی با کیفیت و کمیت مناسب در جهت ماهی دار کردن سیستم‌های پرورشی به خصوص قفس‌های دریایی است. این امر موجب واردات فزاینده بچه‌ماهی‌های سایر گونه‌های دریایی از جمله ماهی باس آسیایی و سیم‌سر طلایی شده است که علاوه بر خارج شدن ارز از کشور، امکان ایجاد مشکلات زیست‌محیطی از جمله تبدیل شدن این گونه‌ها به گونه مهاجم و رقابت بین گونه‌ای را فراهم می‌آورد.
مرشدی ادامه داد: توسعه صنعت آبزی‌پروری بدون کاربرد غذای زنده به‌ویژه آن‌هایی که در مراحل اولیه زندگی لاروها استفاده می‌شوند مانند ریزجلبک‌ها، روتیفر، کپه‌پود و آرتمیا امکان‌پذیر نبوده است. علی‌رغم تمام تلاش‌های صورت گرفته جهت بهبود جیره‌های غذایی مصنوعی تولید غذای زنده همچنان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین بخش‌های صنعت آبزی‌پروری است.
وی تصریح کرد: بااین‌حال، یکی از چالش‌های مهم در تغذیه لارو ماهیان که در حال حاضر مراکز تکثیر و پرورش ماهیان دریایی با آن روبرو هستند، کمبودهای تغذیه‌ای در غذاهای زنده روتیفر و آرتمیا به‌ویژه کمبود اسیدهای چرب ضروری است.
وی افزود: ازآنجایی‌که نیازهای تغذیه‌ای لارو یک گونه ماهی دریایی اختصاصی است، بنابراین به نظر می‌رسد ضروری است که سطح مناسب غنی‌سازی و نوع مواد مغذی مورد نیاز برای هر یک از گونه‌ها برحسب مراحل رشد و تکامل لارو تعریف شود.
این محقق و پژوهشگر تأکید کرد: با توجه به اینکه بالا رفتن قیمت ارز در کشور در طول سال‌های اخیر و مشکلاتی که برای واردات محصولات از جمله غنی‌ساز به داخل کشور وجود دارد، تلاش‌هایی برای ساخت غنی‌ساز برای لارو ماهیان دریایی آغاز شده است.
مرشدی در پایان خاطرنشان کرد: بنابراین تحقیق انجام شده به منظور غنی‌سازی غذای زنده روتیفر و آرتمیا با سطوح مختلف لیستین سویا و روغن ماهی جهت بالا بردن عملکرد رشد و میزان بازماندگی، فعالیت آنزیم‌های گوارشی و آنتی‌اکسیدانی و پروفیل اسید چرب لارو ماهی شانک زردباله انجام شد.