به گزارش ایرنا، در ۲۴ ساعت گذشته فیلمی در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود که نشان از پیشروی گیاه تهاجمی سنبل آبی در «احمدکلای» شهرستان بابلسر دارد و برای نخستین بار گیاه تهاجمی سنبل آبی خارج از شهرستان بابل مشاهده شد.

کارشناسان محیط زیست ضمن ابراز نگرانی از پیشروی های پی در پی شیطان آبی در آب خوانهای مختلف مازندران، مشاهده سنبل آبی در شهرستان ساحلی و گردشگر پذیر بابلسر را بسیار نگران کننده دانستند.

آنها بر این باورند با توجه به حضور پرتعداد و میلیون مسافران و گردشگرانی که از سراسر کشور در این خطه از شمال حضور می یابند احتمال گسترش این گیاه تهاجمی به دیگر آب خوانهای کشور وجود دارد که این امر خسارت های زیان مالی برای کشور به همراه خواهد داشت.

از سوی دیگر شهرستان بابلسر دارای چندین آب بندان بزرگ و کوچکی است که گسترش این گیاه تهاجمی در این آب خوانها نه تها تهدیدی برای کشت برنج محسوب می شود بلکه هزینه های سنگینی را برای لایروبی این تالاب ها بر دوش دولت خواهد گذشت.

کارشناسان محیط زیست هشدار دادند آب بندان ۴۰ هکتاری روستای آغوزبن بابل که چندین سال درگیر این گیاه تهاجمی است و کل این آب خوان در تسخیر شیطان آبی درآمد به خاطر هزینه های سنگین لایروبی همچنان در بلاتکلیفی قرار دارد و نفوذ این گیاه تهاجمی در دیگر آب خوانهای این خطه از شمال و یا استان های دیگر خسارت های سنگینی را به همراه خواهد داشت و جبران آن امکان پذیر نیست.

با توجه به این که آب بندان‌ها یکی از مهم تامین منابع تامین کننده آب برای اراضی شالیزاری محسوب می شوند در صورت نفوذ در تالاب ها و آب بندان‌های بزرگ استان تامین آب برای اراضی شالیزاری و از طرف دیگر امنیت غذایی کشور با خطر مواجه می شود.

در حالی گسترش سنبل آبی در هفته های گذشته به خبر اول در سطح شهرستان بابل تبدیل شده بود که همزمان با فرا رسیدن اردیبهشت ماه سال جاری گل دهی زیبای این گیاه تهاجمی موجی از جمعیت را روانه آب بندان روستای آغوزبن بابل کرده بود.

در مدت هفته های گذشته کارشناسان نسبت به حضور گسترده شهروندان در این آب بندان ابراز نگرانی کرده بودند و خواستار ممنوعیت و حمل این گیاه تهاجمی به دیگر مناطق استان مازندران شدند.

ترافیک سنگین هفته های گذشته در روستای آغوزبن بابل که خیل عظیمی از جمعیت برای تماشای گل های سنبل آبی روانه این روستا شدند موجی از نگرانی ها را برای کارشناسان محیط زیستی به همراه داشت.

گیاه سنبل آبی یا همان شیطان آبی که قدرت انتقال و جهش بسیار بالایی دارد و در مدت دو هفته می‌تواند گستره نفوذ خود را تا ۲ برابر افزایش دهد تهدید جدی برای آب بندانهای بزرگ مازندران و به خصوص آب بندانهای بابل که به شهر تالابی در کشور معروف است محسوب می شود.

دغدغه های کارشناسان محیط زیستی زمانی به اوج خود رسیده که در محدوده آب بندان ۴۰ هکتار روستای آغوزبن بابل هیچ اطلاع رسانی در خصوص خطرهای این گیاه تهاجمی نصب نشده بودکه این بی اطلاعی می توانست برای آب بندانهای مازندران یک تهدید جدی محسوب شود.

در اردیبهشت ماه سال جاری برخی از شهروندان با حضور در محدوده آب بندان روستای آغوزبن بابل از گل های سنبل آبی عکس و فیلم تهیه و آن را در شبکه های اجتماعی بارگذاری کردند.

این اطلاع رسانی سبب شده که در کوتاه ترین زمان حجم انبوهی از شهروندان برای استفاده از منظره زیبای ایجاد شده خود را به به روستای آغوزبن بابل برسانند.

ترافیک سنگین و حضور انبوه شهروندان در این روستا به حدی رسیده که مزاحمت های زیادی برای اهالی منطقه ایجاد کرد چون آنها انتظار حضور انبوهی از شهروندان در محدوده این آب بندان را نداشتند.

کشاورزان این روستا به همراه دهیار و اعضای شورای اسلامی آغوزبن در ۲ سال اخیر برای لایروبی فنی این آب بندان تلاش های زیادی به خرج دادند اما ثمر بخش نبوده و در حال حاضر همه آب بندان مملو از گیاه تهاجمی شیطان آبی شد.

نگرانی کارشناسان محیط زیست به این خاطر است که هزینه بالای لایروبی یک آب بندان ۴۰ هکتاری سبب شد که کشاورزان این روستا پیکیری های چندین ساله آنها بی نتیجه باشد حال اگر این گیاه تهاجمی در تالاب های بزرگ و دیگر آب بندانهای این خطه از شمال سرایت کند لایروبی آنها نیازمند اعتبارهای نجومی است.

سنبل آبی گیاهی از خانواده سنبل است که به دلیل قدرت رشد و تکثیر بسیار بالا و همچنین گل های بنفش زیبای آن مورد توجه گردشگران و بعضا جابجایی به عنوان گیاه زینتی است و این ویژگی باعث می شود به سرعت به مناطق آبی سرایت کند و به دلیل قدرت جذب بالای آب در ریشه ها و ساقه های بهم تنیده غوطه ور آن، توانایی بالایی در نابودی اکوسیستم های آبی و تالابی دارد.

متاسفانه در دنیا تاکنون روش مبارزه خاصی که فاقد آثار جانبی زیانبار برای اکوسیستم ها باشد برای سنبل آبی معرفی نشده و تنها راه موثر توصیه شده برای‌ مقابله با آن، مبارزه فیزیکی (جمع آوری) است. اما در بعضی موارد به دلیل گستردگی مناطق آلوده به این گیاه و دشواری و کند بودن روند اجرای شیوه مذکور، پاکسازی کامل از وجود این گونه مهاجم نیازمند عزم جدی سایر مسوولان و مردم است.

سنبل آبی، گیاهی آبزی با نام علمی Eichhornia crassipes بومی مناطق گرمسیری آمریکای جنوبی و آمازون است و خارج از محدوده بومی خود به عنوان گونه‌ای مهاجم شناخته می‌شود. این گیاه آزادانه در آب شناور است و تا حدود یک متر بالاتر از سطح آب رشد می‌کند.

اندازه برگ‌های سنبل آبی بین ۱۰ تا ۲۰ سانتی‌متر است و به صورت شناور روی سطح آب دیده می‌شود. هر ریشه این گیاه بین هشت تا ۱۵ گل می‌دهد که روی سطح آب می‌رویند و معمولا شش گلبرگ دارند که رنگ آنها بین صورتی و بنفش دیده می‌شود.

سنبل آبی رشد بسیار سریعی دارد و هر گیاه هزاران دانه در سال تولید می‌کند که دوام برخی دانه‌ها تا ۲۸ سال هم می‌رسد. همین موضوع باعث می‌شود در برخی مناطق جمعیت این گیاه در ۲ هفته تقریبا ۲ برابر ‌شود.

به علت رشد سریع، تعداد دانه‌های زیاد و زیبایی ظاهری گل‌های این گیاه، به تازگی به عنوان گیاهی زینتی خرید و فروش شده و در منازل کنار گیاهان آپارتمانی دیده می‌شود. سنبل آبی به دمای هوای پایین حساس است و در زمستان دوام نمی‌آورد، اما در تابستان‌ها گل‌های زیبایی می‌دهد و عمر هر گل بین یک تا روز است.