به گزارش روز دوشنبه ایرنا از اسکای نیوز، پوتین تنها در ازای گرفتن کنترل کامل بر دونباس حاضر به توافق صلح با اوکراین است. منطقه دونباس شامل دو استان لوهانسک و دونتسک است که روسیه تقریباً همه لوهانسک و حدود ۷۰ درصد از دونتسک را در اختیار دارد.

بخش باقی‌مانده دونتسک که همچنان تحت کنترل کی‌یف است، شامل شهرهای کلیدی اسلوویانسک، کراماتورسک، دروژکیفکا و کاستیانتینیفکا می‌شود؛ مناطقی که نه تنها ارزش نمادین و سیاسی دارند، بلکه به عنوان خط دفاعی اصلی اوکراین نیز شناخته می‌شوند.

از منظر سیاسی، اسلوویانسک یادآور آغاز جنگ سال ۲۰۱۴ است؛ شهری که روسیه ابتدا آن را اشغال کرد اما اوکراین پس از نبردی خونین بازپس گرفت. از دست دادن دوباره این مناطق می‌تواند به معنای شکست حیثیتی برای زلنسکی باشد و حتی جایگاه ریاست‌جمهوری او را تهدید کند.

از منظر نظامی، این چهار شهر کمربندی ۵۰ تا ۶۰ کیلومتری، استحکاماتی را تشکیل می‌دهند که حتی فرماندهان روس آنها را «شهرهای دژ» می‌نامند. واگذاری آنها به روسیه یعنی تسلیم بهترین موقعیت‌های دفاعی اوکراین و فراهم کردن سکوی پرتابی برای حملات بعدی مسکو به سمت رود دنیپر.

از نظر اقتصادی نیز مساله را باید اینگونه مطرح کرد که دونباس دارای منابع غنی معدنی از لیتیوم و تیتانیوم گرفته تا ذخایر بزرگ عناصر خاکی کمیاب است. کنترل این ذخایر می‌تواند دست بالا را به روسیه در بازارهای جهانی بدهد.

در برابر این مطالبات، پیشنهاد برخی مقامات آمریکایی مبنی بر دریافت «تضمین‌های امنیتی» از روسیه، در اوکراین و اروپا با بدبینی روبرو شده است.

این رسانه غربی در پایان ادعا کرد: تجربه تاریخی نشان داده که پوتین به هیچ‌یک از توافق‌های امنیتی گذشته پایبند نبوده است. بر همین اساس، تحلیلگران معتقدند که خواسته‌های کنونی کرملین نه پایان بحران، بلکه گامی تاکتیکی در مسیر اهداف بلندمدت پوتین برای بلعیدن کل اوکراین است. بنابراین، پذیرش چنین شرایطی نه تنها از نظر سیاسی و نظامی غیرممکن است، بلکه برای کی‌یف به منزله از دست دادن استقلال و حاکمیت ملی تلقی خواهد شد.