محسن فره‌وشی روز دوشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا در خصوص شکست‌های متوالی کشتی‌گیران نوجوان در مسابقات جهانی یونان به خصوص در مبارزه‌های حساس فینال، اظهار داشت: من در تمام رده‌های سنی سرمربی بودم. با نوجوانان کار کردن توانایی خاصی می‌خواهد، آنها در سطح کلاس اول ابتدایی کشتی هستند و باید الفبای زندگی حرفه‌ای را بیاموزند. دور نگه‌داشتن نوجوان از هیجان و غرور یکی از مهمترین کارهایی است که باید مربیان و روانشناسان تیم‌ها انجام دهند. من مخالف مراسم‌های آنچنانی هستم که این روزها در ورزش باب شده و نوجوانی را به خاطر یک مدال در شهر می‌چرخانند. این مراسم‌ها توقع را از نوجوان زیاد خواهد کرد و باید قبل از این مراسم‌ها تمرکز در کشتی را به یک نوجوان بیاموزیم.
وی با ذکر خاطره‌ای از گذشته ادامه داد: من سه مدال بین‌المللی دارم. یک روز محمد خجسته‌پور که مربی ابراهیم جوادی هم بود من را صدا کرد و گفت درست است سه مدال بین‌المللی داری، اما هنوز راه زیادی مانده تا به یک کشتی‌گیر شش‌دانگ تبدیل شوی؛ من بعدا فهمیدم که خجسته‌پور در جایگاه یک فرد باتجربه به دنبال کشتن یک غرور کاذب در وجودم بود. امروزه نه تنها در جامعه بلکه در فضای مجازی، بازار القابی مانند پهلوان، جهان پهلوان، پادشاه، سردار، سلطان و امپراطور گرم است و این زیبنده کشتی ما نیست. این القاب برای نوجوانان یک غرور کاذب ایجاد می‌کند و توقعات را از وی بالا خواهد برد. ما نباید با این اقدامات به یک کشتی‌گیر آینده‌دار ضربه بزنیم آنچه مهم است تمرکز را باید در نوجوانان تقویت کنیم.
دارنده مدال طلای وزن ۵۷ کیلوگرم پیکارهای کشتی آزاد قهرمانی سال ۱۹۷۳ جهان در تهران ادامه داد: کشتی ورزشی غیرقابل پیش‌بینی است و برای هر لحظه از آن باید برنامه داشته باشیم، در غیر این‌صورت یک تمرین بد یا اردوی نامناسب ممکن است برای قهرمانان ما گران تمام شود. باید اصول مبارزه با کشتی‌گیران کشورهای مختلف را یاد بگیریم. روس‌ها یک سبک مبارزه دارند و آمریکایی‌ها به سبک خود به روی تشک خواهند آمد و ژاپنی‌ها نیز با سرعت خیره‌کننده به دنبال گرفتن امتیاز هستند. اگر الان بخواهم در خصوص راهکار مبارزه با سامورایی‌ها توضیح بدهم کار راحتی نیست زیرا کار مربی مانند آهنگر است که باید مواد اولیه را در اختیار داشته باشد و با چکش‌کاری آن را تبدیل به یک ابزار بُرنده کند. مربی نیز باید کشتی‌گیر در اختیار داشته باید تا بتواند راهکار مبارزه را به او بیاموزد.
مربی تیم ملی کشتی آزاد در بازی‌های المپیک ۲۰۰۰ سیدنی در خصوص شیوه‌های مبارزه با ژاپنی‌ها، اظهار داشت: آنها سبک مبارزه خود را دارند و در سرعت و جابجایی فن ماهر هستند، اما این به معنای شکست‌ناپذیری ژاپنی‌ها نیست. شاید کشتی‌گیران آن کشور به صورت ارثی و ژنتیکی سرعت زیادی داشته باشند اما ما هم می‌توانیم برای شکست قهرمانان بزرگ آنان راهکار داشته باشیم. در رده سنی نوجوانان قدرت بدنی به نسبت سرعت جایگاه کمتری دارد ما در این رده‌سنی باید سرعت و انعطاف‌پذیری کشتی‌گیران را تقویت کنیم.
وی ادامه داد: سرعت در کشتی با سرعت در دوومیدانی بسیار متفاوت است، در کشتی باید سرعت در زاویه تقویت شود و نهادینه کردن سرعت در شعاع و قطر تشک و جابجایی در زمان مناسب موجب می‌شود که کشتی‌گیر مانند پروانه حرکت و مانند زنبور در لحظه نیش بزند. شاید برخی بگویند که سرعت ارثی است و نمی‌شود در کشتی‌گیران ایران آن را تقویت کرد اما برخی از کشتی‌گیران ما می‌توانند سرعتی باشند و باید این مهم را از طریق تمرینات در آنان تقویت شود.
فره‌وشی که طلای بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ تهران را در نیز کارنامه دارد با بیان اینکه اقدامات خوبی در کشتی ایران انجام شده است، تصریح کرد: در گذشته اینگونه نبود و علم ورزش در تمرینات جایی نداشت و بیشتر تجربیات سنتی بود، اما اکنون فدراسیون به تمام امکانات مجهز و این مهم در نتیجه زحمات علیرضا دبیر در چند سال گذشته است و باید از این شرایط استفاده کنیم. من با نسل‌های مختلفی کار کردم و در کنار بزرگانی مانند استاد منصور برزگر بودم و در هیچ دوره‌ای ما این امکانات را نداشتیم و امیدوارم این شرایط در نهایت به کسب مدال طلای بیشتر در بازی‌های المپیک ۲۰۲۸ لس‌آنجلس ختم شود.
وی همچنین با تقدیر از اقدامات ارزنده علیرضا دبیر در حوزه فرهنگی گفت: در ابتدای ورود علیرضا دبیر به فدراسیون کشتی در اولین دیدار پیشنهاد دادم که کارهای فرهنگی به ویژه احداث یک کتابخانه در دستور کار قرار گیرد و در این کتابخانه کتاب‌های مختلفی از زندگی قهرمانان و کتاب‌های تاریخ اجتماعی و سیاسی و ...باید باشد تا قهرمانان ما با بزرگان این سرزمین بیشتر آشنا شوند. این روزها فدراسیون کتاب زندگی‌نامه شهدا و پیشکسوتان را چاپ می‌کند که اقدامی ارزشمند است. این اقدام هم یاد و خاطره این عزیزان را زنده نگه می‌دارد و هم اینکه کلاس درسی برای جوانان و نوجوانان است تا بتوانند قهرمانان گذشته از دل چه سختی‌هایی به سکوی جهانی و المپیک رسیدند.