به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو_امیرعلی فتحی؛ «سخنان آقایان حسن روحانی و مهدی کروبی نشان می‌دهد که افراد سیاسی نزدیک به ساختار قدرت، نگاه و عمل معطوف به آینده ندارند.» شاید در اولین مواجهه فکر کنید که این نوشته‌ها، نوشته‌های یکی از روزنامه‌های رادیکال اصولگرا و مخالف با جریان موسوم به اصلاح‌طلب است، اما این عبارت بخشی از سرمقاله یکی از روزنامه‌های اصلاح‌طلب حامی دولت و جریان دوم خرداد است که روزی برای سیاست‌های غرب‌گرایانه روحانی و کروبی سر و دست می‌شکستند. اما اظهارات روحانی و کروبی آمیخته با چه کلیشه‌ای بوده است که حتی صدای حامیان آنها را هم درآورده است؟
مهدی کروبی، از جریان‌سازان شلوغی‌های ۸۸ که به تازگی با رافت نظام از حصر خارج شده است به جای در نظر گرفتن تعامل کشور‌های همسایه مثل ترکیه با کودتاگران، در اظهاراتی تازه بیان کرده است: «امیدوارم جمهوری اسلامی هرچه سریعتر به مردم برگشته و همین قانون اساسی را به جای تصمیمات فردی فصل الخطاب قرار دهد.»
فارغ از اینکه کسی که ادعای فصل الخطاب قرار دادن قانون اساسی را دارد، تا چه حد در عملکرد و گذشته سیاسی خود پایبند به قانون اساسی بوده است و در بزنگاه‌های حساس سیاسی شمشیر خود را علیه همین قانون بسته است، این کلیدواژه بازگشت مردم که توسط کروبی و برخی دیگر از همفکران وی مطرح می‌شود در عین ظاهری زیبا، فریبنده و شیک، اما یک تهدید گفتمانی جدی را متوجه بنیادی‌ترین اصول نظام که بار‌ها ثابت شده ضامن امنیت ملی کشور است، می‌کند.
نقطه مشترک کروبی و نتانیاهو!
بخش دیگری از اظهارات کروبی اشاره به مسئله‌ای دارد که اصل دشمنی وجودی رژیم صهیونیستی با ایران را انکار کرده و بهانه‌ای که خود صهیونیست‌ها برای تجاوز به ایران به آن استناد می‌کنند را برجسته کرده است. کروبی گفته است: «حاکمیت می‌خواست با انرژی هسته‌ای مردم را به قله ببرد در حالی که ملت را به کف دره برد.» جناب کروبی شما که سال‌ها در عناوین مختلف حکومتی و حاکمیتی مشغول بوده‌اید که باید واقف باشید دشمنی رژیم صهیونیستی با ایران اسلامی تنها بر سر مسئله هسته‌ای نیست، اما اینکه شما هم مثل نتانیاهو مراکز صلح آمیز هسته‌ای ما را عاملی می‌داند که نظام با آن مردم را به کف دره برده است را باید به دولتی که برای آزادی شما از حصر خانگی و تریبون پیدا کردن برای بیان این اظهارات خصمانه تلاش کرد، تبریک گفت!
خطرات دو قطبی‌سازی امت_ملت خانم نماینده
یکی دیگر از همفکران این جریان، پروانه سلحشوری، نماینده ادوار اصلاح‌طلب مجلس و عضو معاونت زنان دولت روحانی که امروزه از رادیکال‌ترین عناصر این جریان به حساب می‌آید در توئیتی نوشته است: «جمهوری اسلامی با دکترین «امت اسلامی»، نه امتی ساخت، نه ملت ایران را نگه داشت. از ایران ویرانه ماند، از امت اسلامی نفرین و تنفر برایش ماند. «عزت و حکمت» را با «نه جنگ، نه مذاکره» به باد داد، و هم جنگ شد، هم مذاکره، و حالا در حفظ ایران هم درمانده.».
اما برای تببین خطای راهبردی دوگانه خطرناکی که نماینده اصلاح‌طلب ادوار مجلس، باید نکاتی را تبیین کرد:
_از اساس ساخت همچین دوگانه‌ای و جداسازی ملت از امت و در مقابل هم قرار دادن آنها، خطای غیر قابل قبولی است. زیرا درگفتمان انقلاب اسلامی و امامین انقلاب اسلامی به هیچ وجه این دو مفهوم در مقابل یکدیگر تعریف نمی‌شوند، بلکه دربرگیرنده یکدیگر و در برخی موارد تکامل‌بخش یکدیگر هستند. تعریف پروژه امت‌سازی در اسلام از اساس در راستای تامین منافع ملی و امنیت ملی ایران هم بوده است و صرفا در حمایت از ملیت‌های دیگر اسلامی خلاصه نمی‌شود و نقش اساسی در تامین امنیت ملی ما نیز دارد. مصداق بارز آن هم مساله سوریه و لبنان بود که تا وقتی حمایت از آن میسر بود لایه پدافندی ما در صد‌ها کیلومتر دورتر از مرز‌های ما قرار داشت.
_متاسفانه سازندگان این دوقطبی مهلک از قبیل خانم سلحشوری با بیان این گزاره‌های خطرناک در پی ملت‌سازی و تقویت ملی‌گرایی نیستند و صرفا پشت آن قایم شده‌اند، زیرا اگر هدف آنها تقویت حقیقی روحیه ملی‌گرایی در میان مردم بود، مسئله‌ای که ضامن امنیت ملی آنها بود و در بسیاری از موقعیت‌ها امنیت ملی را تامین کرده بود را مقابل آن قرار نمی‌دادند.
_سلحشوری‌ها با امت‌گرایی نامیدن سیاست حمایت از مظلومان جمهوری اسلامی که صرفا در حد حمایت نبوده و بخشی از دکترین نظام است، می‌خواهند به گونه‌ای القا کنند که اگر وطن‌پرست و حامی آن هستی باید با حمایت از مظلومان مخالف باشید، زیرا نظام حکمرانی کشور از جیب ملی‌گرا‌ها برای امت‌گرایی خود هزینه می‌کند و کسانی که در پی حمایت از وطن خود هستند را در مقابل طرفداران حمایت از مظلومان قرار دهند.
در آخر باید اشاره کرد برای کسی که دل در گرو میهن خود دارد نفرت‌پراکنی‌های سلحشوری‌ها و کروبی‌ها اثرگذار نخواهد بود، اما باید افسوس خورد از اینکه کسی که یکی از ابتدائی‌ترین سیاست‌های نظام یعنی حمایت از مظلومین را به نام امت‌گرایی قلمداد می‌کند، سال‌ها در مناصب مختلف حکومتی حاضر بوده و برای این کشور تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز بوده است.