ایران نیز به دلیل موقعیت منحصر به فرد جغرافیایی و برخورداری از مرز مشترک با ۱۵ کشور، در کانون کریدورهای مهم شمال–جنوب و شرق–غرب قرار دارد و با وجود دسترسی به خزر، خلیج فارس و دریای عمان، می‌تواند مسیر حیاتی برای کشورهایی باشد که راهی به آب‌های آزاد ندارند.
این ویژگی در کنار منابع غنی، نیروی انسانی متخصص و مسیرهای ترانزیتی ارزان، ایران را به شریک جذابی برای همسایگان تبدیل می‌کند.
با این حال دشمنان استقلال کشور در تلاش هستند با فشارهای اقتصادی، جامعه ایران را تحت فشار قرار دهند اما تجربه جنگ اخیر نشان داد ایران توانایی مدیریت بحران را دارد و همین مسأله موجب شد تا دشمنان در انتخاب راهبردهای آینده خود تجدید نظر کنند.
هرچند احتمال تجاوز کاهش یافته، اما فشارهای اقتصادی، اقدامات تروریستی مزدوران و ایجاد ناامنی‌ها در مرزها همچنان از تهدیدها علیه ایران خواهد بود.
بنابراین تقویت ارتباط با همسایگان صرفاً یک اولویت سنتی در سیاست خارجی نیست، بلکه اهمیتی مضاعف یافته است. زیرا تهدید علیه ایران، دیر یا زود سایر کشورهای منطقه را نیز هدف قرار خواهد داد و بی‌تفاوتی می‌تواند این همسایگان را در «نوبت بعدی» قرار دهد.
سیاست ایران در منطقه دفاع از تمامیت ارضی همه کشورهاست و ایجاد همگرایی منطقه‌ای در این زمینه حیاتی است. سفرهای رئیس‌جمهوری، معاون اول و وزیر امور خارجه به کشورهای همسایه بخشی از برنامه‌ای جامع است که باید با حمایت کامل اجرا شود تا همسایگان احساس کنند این روابط منافع متقابل دارد. هدف این رویکرد ایران، شکل‌گیری منطقه‌ای یکپارچه، امن و پیشرفته است که همه کشورها در توسعه و دفاع از آن سهیم باشند.
سخنگوی اسبق وزارت امور خارجه
منبع: روزنامه ایران ۲۶ مرداد ۱۴۰۴