جوان آنلاین: سعید مستغاثی در فضای مجازی نوشت: در روز دوم هفتادوپنجمین جشنواره فیلم کن در ماه مه ۲۰۲۲، نخل طلایی به تام کروز و فیلم «تاپ‌گان: ماوریک» اهدا شد.
نخل طلایی که با حضور دبیر جشنواره یعنی «تییری فرهمو» و برای نخستین بار در تاریخ سینما و جشنواره‌های جهانی با پرواز ویژه جنگنده‌های فرانسوی بر فراز کاخ جشنواره همراهی شد. فیلم «تاپ گان: ماوریک»، در واقع قسمت دوم فیلمی بود که در سال ۱۹۸۶ از سوی تونی اسکات ساخته شد و مجدداً داستان یک خلبان نیروی هوایی امریکا بهنام پیتر ماوریک میچل (با بازی تام کروز) را روایت می‌کرد که پس از گذشت ۳۶ سال بازنشسته شده و به تربیت خلبانان جوان ارتش ایالات متحده اشتغال داشت، اما برای یک مأموریت مهم ناگزیر می‌شد که رأساً وارد عمل شده و فرماندهی اسکادران‌های جنگنده امریکایی را برعهده بگیرد. آن مأموریت، حمله به کشوری در غرب آسیا بود که گویا منافع امریکا را در آن منطقه به خطر انداخته است!
یعنی در واقع تاپ‌گان: ماوریک روایتگر یک عملیات تروریستی دولتی و تجاوز آشکار ارتش امریکا در هزاران مایل دورتر از مرز‌های خود به کشوری دیگر بود؛ کشوری که مشغول غنیسازی اورانیوم بوده و گویا تا سه هفته بعد به بمب اتم دست پیدا می‌کرد!
صورت مسئله خیلی آشنا به نظر می‌رسید! همان جمله معروفی که تا امروز بیش از دو دهه است از سوی کشور‌های غربی و به خصوص امریکا علیه ایران شنیده و می‌شنویم. حالا گروه تاپ‌گان که ظاهراً از زبده‌ترین و نخبه‌ترین خلبان‌های امریکا تشکیل شده باید به مرکز غنیسازی اورانیوم در کشور یاد شده حمله برده و آن را نابود می‌ساخت. اگرچه مرکز فوق در میان دره‌ای بسیار عمیق قرار داشت که از سوی موشک‌های زمین به هوای اس- ۱۲۵پیچورا و نسل پنجم سوخو- ۵۷ و البته چند فروند هواپیمای قدیمی اف- ۱۴ یا تامکت محافظت می‌گردید!
همین مشخصه نشان می‌داد مقصود از دولت سرکش و کشوری که با غنیسازی اورانیوم تا سه هفته دیگر به بمب اتم دست پیدا می‌کرد، کدام کشور بود؟
در واقع وجود هواپیما‌های جنگی اف- ۱۴ یا تامکت در کشور هدف و در فرودگاه نظامی نزدیک به مرکز غنیسازی اورانیوم که در طول فیلم چندین بار بر وجود آنها تأکید می‌شد، اشاره‌ای بر هویت کشور هدف بود که فرار نهایی ماوریک پس از گرفتاری در سرزمین هدف نیز از سوی یکی از همین اف- ۱۴ها امکانپذیر شد. مطلب پوشیده و پنهانی نیست؛ هواپیما‌های جنگی اف- ۱۴ به جز ارتش ایالات متحده، فقط در اختیار ایران قرار داده شد و در آخرین سال‌های رژیم شاه، ۸۰ فروند از این هواپیما را به ایران فروختند.
صحنه‌سازی جشنواره کن برای یک جنگ جهانی دیگر
به این ترتیب سازندگان فیلم تاپ‌گان: ماوریک به طور رسمی و علنی، ایران را به عنوان یک کشور یاغی تهدید به عملیات تروریستی کرده، خاک آن را مورد تجاوز قرار داده، فرودگاهش را تخریب و به تأسیسات هسته‌ای‌اش حمله می‌کردند. این تهدید تروریستی آنگاه جدی‌تر شد و از یک فیلم صرفاً سینمایی فراتر رفت که دریافتیم اساساً تولید فیلم تاپ‌گان: ماوریک براساس قراردادی مابین کمپانی پارامونت و پنتاگون تولید شد و وزارت دفاع امریکا برای تبلیغات مورد نظرش به نفع اهداف تروریستی و سلطه‌طلبانه علیه ایران، امکان دسترسی سازندگان فیلم را به انبوهی از پیچیده‌ترین و سریع‌ترین سلاح‌های ارتش امریکا فراهم آورد. مکان‌های فیلمبرداری، برخی از محرمانه‌ترین پایگاه‌های نظامی امریکا و عرشه دو ناو هواپیمابر هسته‌ای «یواساس تئودور روزولت» و «یواساس آبراهام لینکلن» بود که در آنها انبوهی از جدیدترین سلاح‌های تولیدی مستقر هستند و تولیدکنندگان فیلم اجازه یافتند ده‌ها دوربین را بر روی هواپیما‌های جنگی اف- ۱۸ و همچنین نقاط مختلف پایگاه‌ها و ناو‌های هواپیمابر نصب کنند. افتتاحیه فیلم در امریکا بر عرشه ناو هواپیمابر یواساس میدوی انجام گرفت و تام کروز با یک هلیکوپتر نظامی در این مراسم حضور پیدا کرد، اما افتتاحیه بین‌المللی فیلم در جشنواره فیلم کن بود که ابتدا در میان شگفتی همگان، عوامل فیلم روی فرش قرمز جشنواره، مورد استقبال یک اسکادران هواپیما‌های جنگی ارتش فرانسه قرار گرفتند، سپس حضور ویلیام (که پادشاه آینده انگلیس به حساب می‌آید) و همسرش کیت میدلتون، به طور کلی مراسم جشنواره کن برای فیلم تاپ‌گان: ماوریک را از یک مراسم سینمایی خارج ساخته و آن را نه تنها به یک مراسم سیاسی بلکه به یک مانور نظامی برای حمایت از فیلمی درباره عملیات تروریستی علیه ایران تبدیل کرد. در اوج مراسم نیز تیری فرهمو (دبیر جشنواره کن) با اهدای نخل طلای این جشنواره (بالاترین و مهم‌ترین جایزه جشنواره کن) در واقع کل این فستیوال سینمایی را در خدمت همان اهداف تروریستی و مانور نظامی سه کشور اصلی ناتو یعنی امریکا و فرانسه و انگلیس قرار داد که هر کدام با یک نماد در این مانور نظامی تروریستی شرکت کرده بودند!
ژان لوک گدار، فیلمساز مشهور موج نوی سینمای فرانسه این صحنه‌گردانی نظامی- تروریستی در جشنواره کن ۲۰۲۲ را چنین تشریح کرد: «با صحنه‌سازی جشنواره کن از احتمال وقوع یک جنگ جهانی دیگر و خطر یک فاجعه دیگر، متوجه شدیم فستیوال کن یک ابزار تبلیغاتی است، مانند هر ابزار دیگر... آنها (جشنواره فیلم کن) زیبایی‌شناسی غربی را تبلیغ می‌کنند. حالا تصور کنید که در جشنواره از جنگ به عنوان ابزار زیبایی‌شناسی استفاده می‌شود و سهامداران آن هم کشور‌های درگیر یا بهتر بگوییم صاحب «منفعت» هستند و برنامه‌هایی را پخش می‌کنند که همه ما تماشاگران آن هستیم.» آیا نمی‌توان تجاوز اخیر رژیم صهیونیستی به ایران و حمایت امریکا از او و توجیهات این حمله را مصداق عینی فیلمی مانند تاپ‌گان: ماوریک دانست؟