سعید ابراهیمی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: شهرها، به ویژه کلانشهرهایی نظیر اصفهان، همواره در معرض انواع تکانهها و فشارهای ناگهانی و تدریجی از بلایای طبیعی همچون سیل و زلزله تا بحرانهای اقتصادی، اجتماعی و حتی چالشهای زیستمحیطی ناشی از تغییرات اقلیمی هستند.
وی افزود: در چنین شرایطی، توانایی یک شهر برای بازگشت به حالت عادی و حتی رشد و تعالی پس از رویارویی با این تکانهها، همان چیزی است که ما آن را «تابآوری شهری» مینامیم.
معاون برنامهریزی و توسعه سرمایه انسانی شهردار اصفهان با اشاره به نقش محوری برنامهریزی در این زمینه تصریح کرد: تابآوری شهری به معنای ظرفیت یک شهر برای جذب، انطباق و بهبود پس از رویارویی با تکانهها و فشارهاست. این ظرفیت تنها با واکنشهای لحظهای محقق نمیشود، بلکه نیازمند یک برنامهریزی راهبردی و هوشمندانه است که تمامی ابعاد اجتماعی، اقتصادی، زیستمحیطی و زیرساختی شهر را دربر میگیرد.
ابراهیمی خاطرنشان کرد: در شهرداری اصفهان، ما بر این باوریم که تهیه برنامههای کوتاهمدت، میانمدت و بلندمدت، بازنگری ساختارها و توسعه سرمایه انسانی متخصص، از ارکان اصلی افزایش تابآوری است و این برنامهها باید قابلیت پیشبینی، پیشگیری و مدیریت بحران را در خود داشته باشند تا شهر بتواند در برابر نوسانات، پایداری خود را حفظ کند.
وی با اشاره به نقش کلیدی معاونت متبوع خود در این فرایند گفت: در معاونت برنامهریزی و توسعه سرمایه انسانی شهرداری اصفهان، ما مسؤولیت تدوین و نظارت بر اجرای برنامههای راهبردی و عملیاتی شهرداری را بر عهده داریم.
معاون برنامهریزی و توسعه سرمایه انسانی شهردار اصفهان تصریح کرد: نقش معاونت برنامهریزی و توسعه سرمایه انسانی در این میان، تدوین نقشه راهی است که نه تنها وضعیت فعلی شهر را بهبود بخشد، بلکه آن را برای مقابله با رخدادهای پیشبینی نشده در آینده نیز آماده سازد.
ابراهیمی، تهیه برنامههای تحولآفرین، مدیریت هوشمندانه منابع، توسعه سرمایه انسانی ماهر، بسترسازی فناورانه و ارتباط با نهادهای علمی و بهرهگیری از ظرفیت دانشگاهها و مراکز پژوهشی برای انجام تحقیقات کاربردی و یافتن راهحلهای نوآورانه در زمینه تابآوری شهری را از جمله این وظایف برشمرد و افزود: درگذشته، نگاه به مدیریت بحران بیشتر واکنشی بود؛ یعنی پس از وقوع یک اتفاق، تلاش میشد پیامدهای آن کنترل شود، اما در رویکرد نوین، ما نیازمند یک برنامهریزی جامع و پیشنگر هستیم که شهر را نه تنها برای واکنش سریع، بلکه برای پیشبینی، پیشگیری و حتی انطباق فعال با چالشهای احتمالی آماده کند.
وی با تأکید بر اینکه برنامهریزی جامع شامل تمام ابعاد شهر میشود، تشریح کرد: این برنامهریزی باید لایههای مختلف کالبدی (زیرساختها)، اجتماعی (جامعه و روابط شهروندی)، اقتصادی (توانمندیهای مالی و معیشتی) و زیستمحیطی (منابع طبیعی و اکوسیستم شهری) را در نظر بگیرد؛ بهعنوان مثال توسعه زیرساختهای مقاوم در برابر زلزله، ایجاد شبکههای حملونقل جایگزین در مواقع بحران، آموزش شهروندان برای تابآوری اجتماعی و تنوعبخشی به اقتصاد شهری برای کاهش آسیبپذیری اقتصادی، همگی از مصادیق این برنامهریزی هستند.
معاون برنامهریزی و توسعه سرمایه انسانی شهردار اصفهان بر لزوم مشارکت تمامی ذینفعان تأکید کرد و گفت: تابآوری شهری، یک مسئولیت جمعی است و مشارکت شهروندان، بخش خصوصی، سازمانهای مردمنهاد و سایر نهادهای دولتی در کنار شهرداری، میتواند اصفهان را به شهری تابآور و پایدار تبدیل کند.
وی بیان کرد: با یک برنامهریزی منسجم و نگاهی جامع، اصفهان قادر خواهد بود از هر بحرانی، با درسآموزی و قدرتمندتر از پیش، عبور کند.