به گزارش خبرنگار حوزه کتاب ایرنا، «خداحافظ آقا»، یک نمایشنامه سه پرده‌ای به قلم پوریا عبدی با ۱۰ شخصیت است که در ۸۰ صفحه نگارش شده با سه مقدمه از مسعود تکاور، حمید مهین‌دوست و رامتین خداپناهی.
این کتاب توسط انتشارات مهراندیش منتشر و به تازگی همراه با مراسم رونمایی به بازار کتاب عرضه شده است.
پوریا عبدی نویسنده اثر به خبرنگار ایرنا گفت: نمایشنامه «خداحافظ آقا» یک تراژدی مبتنی بر موقعیت است. موقعیتی که رفته‌رفته بر تنش بین شخصیت‌هایش افزوده می‌شود و همین مساله همه‌چیز را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. این موقعیت و تقابل بین شخصیت‌ها است که درام را پیش می‌برد و پیچیدگی شخصیت‌های نمایش را نمایان می‌کند. شخصیت‌هایی که جبر جغرافیایی و نژادی آنها را در جایگاهی خاص قرار داده است.
وی افزود:: همچنین در فرم نگارشی «خداحافظ آقا» تلاش شده استفاده مینیمال از زبان، کلید اصلی نمایشنامه باشد. در همین خصوص از عبارت‌بندی موجز، انقطاع‌ها، مکث‌های مکرر، توقف‌های میان‌جمله‌ای، تکرار و شتاب ناگهانی در بیرون‌ریزی خصوصیات شخصیت، استفاده شده است. به همین جهت پیدا کردن و رعایت آنها برای اجرای صحنه‌ای امری ضروری است.
عبدی خاطرنشان کرد: «خداحافظ آقا» در پاییز ۱۳۹۸ به رشته تحریر در آمده و روایت‌گر زندگی برده‌هایی است که در تمام زندگی فرقی با حیوانات نداشتند و تنها دارایی آنها محرومیت بوده است. آنها هیچ وقت چیزی برای از دست دادن نداشتند و حالا می‌خواهند انسان باشند و آزادی را لمس کنند. به عبارتی چگونگی خشم برده‌های به ستوه آمده و سقوط برده‌داران.
او افزود: این درام در یکی از ایالتهای جنوبیِ آمریکا اتفاق می‌افتد و زمان به وقوع پیوستن آن حدود سال‌های ابتدایی دهه ۱۸۶۰ میلادی است. زمانی که برده‌داری در آمریکا به چالش کشیده شده بود و برده‌های به ستوه آمده آمریکا در سودای انقلاب و آزادی بودند.
عبدی درباره انگیزه و دلایل نگارش این متن گفت: از سال ۸۶ در عرصه تئاتر، سینما و تلویزیون فعالیت می‌کنم و در این مسیر به بازیگری، کارگردانی، تدریس و نویسندگی پرداخته‌ام. در این سال‌ها علاوه بر آثاری که در آنها به عنوان بازیگر روی صحنه یا جلوی دوربین بودم، نمایشنامه‌هایی هم روی صحنه رفته، فیلمنامه‌هایی در تلویزیون به نمایش درآمده و فیلم‌های کوتاه بسیاری از فیلمنامه‌های من ساخته شده است.
او خاطرنشان کرد: در بسیاری از موارد برای نگارش آزادانه‌تر نمایشنامه به مختصات جغرافیایی کشورهای مختلف رجوع می‌کنم. به عبارتی برای اینکه محتوا را آزادانه بیان کنم، خود را ماه‌ها یا حتی سال‌ها مجبور به پژوهش در خصوص فرهنگ عامه و تاریخ جغرافیایی خاص می‌کنم.
عبدی گفت: پیش از این نمایشنامه‌هایی از من به چاپ رسیده که یکی از آنها در ایالتهای شمالی آمریکا و دیگری در لندن اتفاق افتاده است. نمایشنامه جدیدی که مشغول نگارش آن هستم نیز در منطقه ولگای روسیه رخ می‌دهد.
او ادامه داد: نمایشنامه «خداحافظ آقا» نیز در ایالت آلاباما حادث می‌شود. آنگاه که احساس کردم تمام مردم جهان به گونه‌ای برده قدرت‌های بالادست خود هستند و تلاش می‌کنند تا موفقیت از آن دیگران باشد، همچنین برای این تلاش‌ها از کمترین حقوقی بهره‌مند نیستند، به سراغ انقلاب برده‌ها در دهه ۱۸۶۰ رفتم و جستجو را در آن دوره برای یافتن درام انجام دادم.
این نویسنده افزود: من در سبک نگارشی بسیار متاثر از نویسندگان معاصر آمریکا سم شپرد ادوارد البی و به خصوص دیوید ممت هستم. به همین خاطر جمله‌بندی‌ها و دیالوگویی شخصیت‌ها به صورت عبارت‌بندی موجز، انقطاع‌ها، مکث‌های مکرر، توقف‌های میان‌جمله‌ای، تکرار و شتاب ناگهانی در بیرون‌ریزی خصوصیات شخصیت است.