
برای برخی کودکان، درمان مواجههای با آلرژنهای غذایی مثل بادامزمینی مؤثر است و بهتدریج شدت آلرژی آنها کاهش پیدا میکند، بهگونهای که میتوانند مقادیر کمی از مادهی غذایی محرک خود را مصرف کنند.
به گزارش انتخاب و به نقل از هلث دی؛ اما برای بعضی دیگر، همین درمان ـ که به آن «ایمونوتراپی خوراکی» هم گفته میشود ـ میتواند به بروز واکنشهای آلرژیک شدید منجر شود.
اکنون پژوهشگران بر این باورند که علت تفاوت در نتایج این درمان را پیدا کردهاند.
به گفتهی آنها، برخی کودکان مبتلا به آلرژی غذایی، سیستم ایمنی بیشازحد واکنشپذیری دارند و همین ویژگی باعث میشود احتمال موفقیت درمان مواجههای در آنها کمتر باشد. نتایج این تحقیق در نشریهی Allergy منتشر شده است.
دکتر آلئیش آرنائو-سولر، پژوهشگر اصلی مطالعه و دانشمند مرکز پزشکی مولکولی ماکس دِلبروک در برلین، در بیانیهای اعلام کرد:
«کودکانی که به این درمان پاسخ مثبت دادند، پیش از شروع درمان، سیستم ایمنی آرامتر و کمواکنشتری داشتند.»
به گفتهی پژوهشگران، خون کودکانی که از این روش سود میبرند، سطح پایینتری از ایمونوگلوبولینها (پادتنهای مرتبط با آلرژی) و سیتوکینها (ترکیبات شیمیایی محرک التهاب) را نشان میدهد.
این یافتهها میتواند کمک کند تا پیش از شروع درمان مشخص شود کدام کودکان بیشترین منفعت را خواهند برد و کدام یک بیشتر در معرض واکنشهای آلرژیک شدید قرار دارند.
دکتر یونگ-ائه لی، پژوهشگر ارشد و سرپرست گروه «ژنتیک مولکولی بیماریهای آلرژیک» در مرکز دِلبروک، توضیح داد:
«برخی کودکان پاسخ بسیار خوبی به این روش درمانی میدهند، اما بعضی دیگر هیچ سودی نمیبرند. در برخی موارد، درمانی که بر اساس افزایش تدریجی دوز آلرژن بادامزمینی انجام میشود، حتی میتواند واکنش آنافیلاکسی را برانگیزد.»
در این مطالعه، نمونههای خونی ۳۸ کودک با میانگین سنی ۷ سال که در یکی از بیمارستانهای برلین تحت ایمونوتراپی خوراکی برای آلرژی به بادامزمینی قرار داشتند، بررسی شد.
پژوهشگران همچنین به تفاوتهای مشخصی در بیان ژنها و فعالیت ژنتیکی بین کودکانی که به درمان پاسخ مطلوب دادند و آنهایی که پاسخ مناسبی نداشتند، دست یافتند.
به گفتهی آرنائو-سولر:
«این تفاوتها بهویژه در بعضی سلولهای ایمنی دیده شد که بهندرت در خون یافت میشوند، اما در روده شایعتر هستند و در آنجا نقش مهمی ایفا میکنند.»
با تکیه بر این تفاوتها، پزشکان در آینده میتوانند بهترین نامزدها را برای درمان مواجههای انتخاب کنند و حتی مدتزمان درمان و مقدار آلرژن مصرفی را متناسب با ویژگیهای ایمنی منحصربهفرد هر کودک تنظیم نمایند.
دکتر لی افزود:
«یافتههای ما دریچهای تازه به روی درمانهای شخصیسازیشده برای آلرژی به بادامزمینی ـ که حدود ۳ درصد از کودکان در کشورهای صنعتی را درگیر میکند ـ میگشاید تا در آینده این درمانها هم مؤثرتر و هم ایمنتر باشند.»
او ادامه داد:
«اکنون ما به نشانگرهای زیستی احتمالی دست یافتهایم که میتوانند پیش از آغاز درمان مشخص کنند هر کودک تا چه اندازه به این روش پاسخ خواهد داد و چه خطراتی ممکن است برای او وجود داشته باشد.»
این گروه پژوهشی هماکنون در حال اجرای یک مطالعهی پیگیری با تعداد بیشتری کودک است تا نتایج بهدستآمده را تأیید کند. همچنین قصد دارد بیشتر روی سلولهای ایمنی وابسته به روده ـ که در واکنشهای آلرژیک کودکان نقش دارند ـ تحقیق کند.
آرنائو-سولر در پایان گفت:
«همزمان ما در حال توسعهی یک مدل پیشبینی هستیم تا در آینده بتوانیم تنها با یک آزمایش خون ساده، روند حساسیتزدایی خوراکی را دقیقتر و متناسبتر با هر کودک طراحی کنیم.»
∎