امیرحسین اکاتی تهیه‌کننده برنامه تلویزیونی «لاله‌خیز» در گفت‌وگو با خبرنگار میزان درباره لزوم تولید چنین برنامه‌هایی گفت: ما در روزهای مهمی هستیم؛ روزهایی که رسانه نقش تعیین‌کننده‌ای دارد و به نوعی می‌توان گفت جنگ روایت‌هاست و این جنگ روایت به نظر من گاهی از خود میدان جنگ هم تعیین‌کننده‌تر است. اگر ما این روایت‌ها را انجام ندهیم و به آن نپردازیم، دشمن با توجه به رسانه‌هایی که دارد، آن‌ها را تحریف می‌کند و به نوعی جای شهید و جلاد عوض می‌شود؛ همانطور که در جنگ ۱۲ روزه دیدیم رسانه‌های دشمن ما چگونه در تلاش بودند که حقیقت را تحریف کنند. 

وی ادامه داد: تلاش برنامه‌هایی مثل «لاله‌خیز» بر این است که حقیقت‌ها را دوباره به متن جامعه بازگرداند. در این برنامه قرار نیست ما از زبان تحلیلگران یا سخنرانان حرف بزنیم، بلکه از زبان بازماندگان یک شهید، پدر و مادرش، همسرش و اعضای خانواده درجه یکش حرف می‌زنیم که صاحبان اصلی این روایت هستند تا چهره واقعی مقاومت و ایستادگی را نشان دهند. 

تهیه‌کننده برنامه «لاله‌خیز» عنوان کرد: بیشتر از هر زمان دیگری نیاز داریم که چهره انسانی مقاومت را به تصویر بکشیم. اینکه اعضای خانواده و بازماندگان درجه یک شهید مقابل دوربین بنشینند و روایت‌های خودشان را بگویند هم برای مخاطب باورپذیر است و هم اینکه از دل می‌آید و قطعاً بر دل می‌نشیند. ما تلاش کردیم این برنامه را بسازیم برای اینکه بگوییم جنگ ۱۲ روزه فقط یه سری آمار و عدد نیست، زندگی‌هایی ویران شد و اتفاقات بدی رقم خورد، چرا که اسرائیل مردم عادی و غیرنظامی‌ها، مراکز مردمی و اجتماعی مثل بیمارستان‌ها را مورد هدف قرار داد و ما می‌خواهیم این روایت‌های زنده را حفظ کرده و به مردم و مخاطب منتقل کنیم. 

اکاتی درباره زمان خیلی کوتاه از ایده تا اجرا چالش‌های این کمبود وقت گفت: ما زمان بسیار محدودی داشتیم، یعنی از لحظه‌ای که ایده مطرح شد تا ضبط قسمت اول کمتر از یک هفته وقت داشتیم ولی خدا را شکر به واسطه انگیزه خوب بچه‌ها و همکاری بی‌نظیر خانواده‌های شهدا که علیرغم اینکه سوگوار بودند اما همکاری و همراهی کردند و منت گذاشتند و در برنامه حضور پیدا کردند و توانستیم با تمام فشارها و سختی‌ها کار را پیش ببریم. طبیعتاً قسمت به قسمت کار خیلی بهتر و کامل‌تر شد و ایده‌ای که مد نظرمان بود به اجرا در آمد و شکر خدا با توجه به بازخوردهایی که از مخاطبان گرفتیم برنامه توانسته است رضایت مخاطبان را به دست بیاورد. 

وی درباره میزان درد و رنج قصه‌ها در این برنامه اظهار کرد: هر قسمت برنامه واقعا روایت یک داغ زنده است؛ به خصوص قسمت‌های اول. تصور کنید یک خانواده سه چهار روز است که عزیزش را به خاک سپرده است و حالا در برنامه حضور پیدا می‌کند و قصه شهیدش را روایت می‌کند. آن خانواده عزیزترین فردشان را از دست داده‌اند، آن هم نه در یک حادثه طبیعی، بلکه در اوج بی‌رحمی و دشمنی. از طرفی در این جنگ خانواده‌ها و غیرنظامی‌ها و کودکان مورد هدف قرار گرفته بودند، قطعا درد بخشی از روایت‌های این برنامه است، اما ما فراتر از درد سعی کردیم شرافت، ایستادگی و ایمانی که این بازمانده‌ها دارند، به تصویر بکشیم و نقطه تمایز برنامه «لاله‌خیز» با برنامه‌های دیگر همین است. 

این تهیه‌کننده در پاسخ به پرسشی درباره صداقت برنامه در بیان میزان تلخی اتفاقات گفت: ما در «لاله خیز» اصلا به دنبال نمایش زخم‌ها یا درد و رنجی که خانواده تحمل می‌کند، نیستیم تا به این واسطه حس ترحم مخاطب را جلب کنیم، بلکه هدفمان این است که در کنار همه تلخی‌ها و غمی که خانواده تحمل می‌کند، واقعیت شکوه این ایثار را نمایش دهیم. قطعا تلخی در روایت‌ها وجود دارد اما تلاش کردیم که این تلخی در فضای امید، مقاومت و انسانیت باشد، چرا که ما از روز اول در اتاق فکر هدفمان این بود که روایت این تلخی و حتی غم روایت و غم خانواده‌ها باید هدفمند باشد. یک تلخی که باعث شود مخاطب بیدار و هوشیار شده و دشمنش را بشناسد و به آگاهی بیشتری از اسرائیل به عنوان دشمن مردم ایران برسد. 

اکاتی در جواب این سوال که در لحظات تلخ و احساسی چگونه ضبط را ادامه دادند، گفت: فضای برنامه و روایت‌های بازماندگان شهدای جنگ ۱۲ روزه خیلی سنگین و تلخ است، چرا که افراد بسیار زیادی از این شهدا مردم عادی، غیرنظامیان و دانشمندان بودند و اتفاقا برخلاف آن شعاری که رژیم صهیونیستی می‌داد که با مردم عادی کاری نداریم، اما مراکز غیرنظامی، بیمارستان، دانشمندان و… مورد حمله قرار گرفتند و این نشان می‌دهد که مردم و غیرنظامیان را هدف گرفته است. 

تهیه‌کننده برنامه «لاله‌خیز» افزود: گاهی فضا در برنامه به قدری سنگین می‌شود که من اشک را در چشمان عوامل پشت صحنه می‌بینم مجری برنامه در بسیاری از مواقع تلاش می‌کند که بغضش را در مقابل خانواده‌ها و بازماندگان کنترل کند. ما تلاش کردیم که مجری برنامه به جای اجرای رسمی مرسوم در خیلی از برنامه‌ها خودش را در کنار خانواده ببیند، نه در مقابلشان تا یک همدلی واقعی بین مجری و خانواده شکل بگیرد. همین همدلی باعث شده است که ما بتوانیم در مسیر تولید و هنگام ضبط برنامه شرایط مطلوب‌تری از نظر احساسی داشته باشیم. 

وی درباره اینکه «لاله‌خیز» چقدر توانسته است خباثت رژیم صهیونیستی را به مخاطب نشان دهد، گفت: یکی از مهمترین هدف‌هایی که ما در «لاله‌خیز» داشتیم نشان دادن چهره واقعی دشمنی است که فقط با نظام جمهوری اسلامی مشکل ندارد بلکه با انسانیت دشمن است. اساساً اسرائیل سال‌هاست که مردم عادی را در غزه می‌کشد؛ از دانشمند گرفته تا کودک، از پیرزن و پیرمرد تا امدادگر. ما در «لاله‌خیز» تلاش کردیم نشان دهیم که هدف اسرائیل مردم ایران است، چرا که بخش جدی از شهدای ما غیرنظامیان هستند. 

اکاتی تاکید کرد: ما در «لاله‌خیز» تلاش کردیم نشان دهیم که ترور فقط با گلوله و بمباران یا موشک نیست، ترور حذف امید و امنیت از زندگی مردم است؛ چیزی که دشمن دنبال می‌کند. رژیم صهیونیستی می‌خواهد امید را در دل مردم از بین ببرد و بگوید که ما در جامعه‌مان امنیت نداریم. خیلی از پدر و مادرها، خیلی از همسران شهیدی که در برنامه حضور پیدا می‌کنند این را می‌گویند که بچه‌های ما به چه جرمی کشته شدند؟ این کاریست که اسرائیل می‌خواهد انجام دهد تا امید و امنیت را از بین ببرد. 

وی بیان کرد: تمام تلاش ما در برنامه این است که نشان دهیم این رژیم خبیث به دنبال چیست و ما به عنوان روایتگران حوزه رسانه نباید بگذاریم این تحریف شکل بگیرد، نباید بگذاریم این ناامیدی در دل مردم رخنه کند و باید امنیت و اقتدار کشورمان را به تصویر بکشیم و برای مخاطب شرح دهیم.

انتهای پیام/